Σοκάρουν οι ανθρώπινες ιστορίες που «κρύβονται» πίσω από κάγκελα και κλειστές πόρτες των φυλακών στον Βόλο και στην Κασσαβέτεια. Πατέρας πήρε πάνω του τον φόνο που διέπραξε ο γιός του, μια νεαρή γυναίκα αυτοκτόνησε γιατί δεν άντεχε την εκμετάλλευση από τα κυκλώματα μαστροπείας.
Στα κελιά δεν ζουν μόνο κρατούμενοι με βαρύ ποινικό μητρώο, βίαιοι και «τέρατα», αλλά και άνθρωποι που ζητούν δεύτερη ευκαιρία στη ζωή, που κανείς δεν τη δίνει.
Αυτές τις ιστορίες μοιράζεται ο πρωτοπρεσβύτερος του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού του Αγίου Νικολάου Βόλου, Θεόδωρος Μπατάκας.
Ο πρόεδρος του εκκλησιαστικού φιλανθρωπικού σωματείου δίνει τη δική του «μάχη» από το 1995 στηρίζοντας φυλακισμένους, αποφυλακισμένους, οικογένειες και όπου υπάρχει ανάγκη τόσο στην Ελλάδα όσο και στα Βαλκάνια.
Πήρε πάνω του το φόνο του γιου του
Ένας από αυτούς που συγκίνησαν τον ιερέα που διακονεί στις φυλακές και στα κρατητήρια ήταν ένας κρατούμενος που εξέτιε την ποινή του στις αγροτικές φυλακές Κασσαβετείας.
Σύμφωνα με τον ιερέα, ο άνδρας πήρε πάνω το φόνο του γιου του ο οποίος σκότωσε τη σύντροφό του. Ο καταδικασθείς δεν έπαιρνε άδεια γιατί δεν είχε πού να πάει καθώς η οικογένειά του δεν ήθελε να έχει καμία σχέση μαζί του. Ο πατέρας Θεόδωρος τον έπεισε να πάρει άδεια και τον φιλοξένησε για λίγες ημέρες σε ξενοδοχείο του Βόλου. Όταν αποφυλακίστηκε, παρακαλούσε να γυρίσει στις φυλακές καθώς δεν είχε κανέναν και πού να πάει. Το τραγικό του τέλος ήρθε στο βουνά των Γρεβενών όπου έμενε μόνος σε ένα καλυβάκι και έβοσκε πρόβατα.
Η Πολωνή που αυτοκτόνησε
Άλλη μια ιστορία που σοκάρει είναι μιας κοπέλας που από την Πολωνία μπλέχτηκε στα δίχτυα της μαστροπείας με τραγικό τέλος.
«Συνάντησα μια πανέμορφη κοπέλα που ήταν έγκυος στα κρατητήρια του Α.Τ. Νέας Ιωνίας στοιβαγμένη μαζί με άλλους» δήλωσε ο πατέρας Θεόδωρος. Καθ’ όλο τον καιρό που κρατούνταν, ο ιερέας μαζί με μια άλλη κοπέλα της πήγαιναν αναγκαία πράγματα και εκείνη χαιρόταν. Συνελήφθη καθώς δεν είχε τα νόμιμα χαρτιά της τα οποία κρατούσε ο μαστροπός της. Μετά από κάποιο διάστημα, την απέλασαν στη Βουλγαρία αλλά εκεί πάλι έμπλεξε σε εμπόρους λευκής σαρκός και βρέθηκε στοιβαγμένη στον πρώτο όροφο μιας αποθήκης με άχυρα μαζί με άλλες κοπέλες και από κάτω γινόταν το αλισβερίσι με τους «εμπόρους». Εκείνη, με την κοιλιά στο στόμα, δραπέτευσε πηδώντας από τον πρώτο όροφο και κατάφερε να φτάσει στο Βόλο σε άθλια κατάσταση όπου και κατέφυγε στον προηγούμενο μαστροπό της. Λίγα χρόνια αφότου έφερε στον κόσμο το παιδάκι της, έβαλε τέλος στη ζωή της.
Μια άλλη Ρουμάνα που είχε σχεδόν την ίδια ιστορία με την Πολωνή χορεύτρια κατάφερε να αλλάξει ζωή και να ξεφύγει από τα κυκλώματα της νύχτας όταν γύρισε στην πατρίδα της όπου ερωτεύτηκε και παντρεύτηκε έναν Κύπριο.
Η ιστορία πίσω από την αρχή του Εσταυρωμένου
Το 1994, λίγους μήνες πριν την έναρξη της δράσης του Εσταυρωμένου, μπήκε μέσα στον Άγιο Νικόλαο ένας ρακένδυτος μακρυμάλλης με μούσια με άγρια χαρακτηριστικά, πλησίασε τον ιερέα και ψέλισσε φοβισμένος και ταλαιπωρημένος «Πεινάω». Αφού του έδωσαν τροφή και ρούχα, ο νεαρός είπε ότι μόλις είχε αποφυλακιστεί και ότι δεν είχε πού να πάει και τι να κάνει. Τον φιλοξένησαν στο ξενοδοχείο Ιωλκός και, σύντομα, η ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου του παραχώρησε ένα σπίτι στην περιοχή της Νέας Ιωνίας. Στη συνέχεια εξαφανίστηκε και εντοπίστηκε νεκρός σε νοσοκομείο της Αθήνας όπου νοσηλεύτηκε καθώς έπασχε από φυματίωση.
Η δράση και οι διαφωνίες
Παρά την εντολή που έλαβε το 1995 από τον τότε μητροπολίτη Δημητριάδος και μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλο, για να αναλάβει την ποιμαντική στα σωφρονιστικά καταστήματα της Μαγνησίας, ο πατέρας Θεόδωρος Μπατάκας θυμάται τις έντονες διαφωνίες που υπήρξαν όταν έδωσε το όνομα «Εσταυρωμένος» στο σωματείο. «Τους έλεγα πως ο Χριστός σταυρώθηκε για όλους ανεξαιρέτως φυλής και θρησκείας. Κάθε άνθρωπος κουβαλάει στους ώμους του το δικό του σταυρό» αναφέρει.
Ξεκινώντας από την περιοχή μας, ο Εσταυρωμένος κατάφερε να έχει δράση τόσο σε όλη την Ελλάδα όσο και στα Βαλκάνια. Μάλιστα, στηρίζει και ιδρύματα, όπως το Νοσοκομείο Βόλου, τα Κέντρα Υγείας, κά. «Ο Εσταυρωμένος με πέντε σημαντικά παραρτήματα, το Κέντρο διαχείρισης ανθρωπιστικής κρίσης, ο σταθμός πρώτων βοηθειών «Διακονία», το εργαστήριο ραπτικής, το κέντρο υποδοχής κρατουμένων και άλλως ευπαθών ομάδων και οι τρεις χώροι φιλοξενίας, λειτουργεί με ενότητα, αθόρυβα, χωρίς φανφάρες και με την πολύτιμη συνδρομή των εθελοντών και τη συνεργασία με όλους τους κοινωνικούς φορείς» σημειώνει ο δραστήριος και φιλάνθρωπος ιερέας.
Έσοδα από επώνυμους και ανώνυμους
Σύμφωνα με τον πρωτοπρεσβύτερο, ο οποίος γράφει και εκδίδει βιβλία για τη στήριξη του Εσταυρωμένου, συγκινούν ακόμα και οι πηγές όσων συνδράμουν οικονομικά. «Συνταξιούχοι που καταθέτουν τη σύνταξή τους, άνθρωποι καταθέτουν από το εξωτερικό, παιδιά που σπάζουν τον κουμπαρά τους, ιδιοκτήτες ακινήτων που προσφέρουν τα ενοίκια των ακινήτων τους και κουμπαράδες σε καταστήματα είναι κάποιες από τις δωρεές που λαμβάνουμε και μέσα από αυτές προχωράει το έργο μας. Υπάρχουν και τα μέλη που συνδράμουν ετησίως ενώ καθένας βοηθάει με τον τρόπο του, άλλος με την παροχή τροφής και άλλος προσφέροντας ρούχα από βιοτεχνία που έχει κλείσει» δηλώνει ο πατέρας Θεόδωρος.
Βαγγέλης Πασιάς
