Μια οικογένεια αλυσοδένει τον γιό της, μια παράγκα παίρνει φωτιά γιατί με τα “ψέματα” οι άνθρωποι προσπαθούν να ζεσταθούν . Είναι οι εικόνες στο Αλιβέρι της Μαγνησίας.
Αγώνα δρόμου για την ένταξη και την αποδοχή των Ρομά στην κοινωνία κάνουν με τη σειρά τους οι εργαζόμενες στο Παράστημα Ρομά του ΚΕΚΠΑ στο Αλιβέρι για τους “αόρατους” ανθρώπους της κοινότητας των ανθρώπων που ζουν στην περιοχή.
Η κοινωνική λειτουργός και υπεύθυνη λειτουργίας του Παραρτήματος Ρομά στο Αλιβέρι του Βόλου, μία από τις πρώτες υπηρεσίες για τους Ρομά σε όλη την Ελλάδα, είναι μία από τις εργαζόμενες που δίνουν καθημερινά τη μάχη για την καλύτερη εξυπηρέτηση των ανθρώπων του Αλιβερίου. «Η λειτουργία μας αφορά δράσεις για την απασχόληση των Ρομά ώστε να αποκτήσουν μια πιο μόνιμη εγκατάσταση αλλά και ολοκληρωμένες δράσεις για την κοινωνική τους ένταξη. Μία από τις κυριότερες δράσεις είναι η υποχρεωτική εκπαίδευση των παιδιών μέχρι τουλάχιστον να αποκτήσουν το απολυτήριο γυμνασίου. Σε αυτό συμβάλλουν και άλλοι φορείς. Μάλιστα, πριν από κάποια χρόνια δημιουργήθηκε ομάδα παιδιών τα οποία με αρωγούς τη Μητρόπολη Δημητριάδος και το Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας έφτασαν μέχρι την εισαγωγή και αποφοίτησή τους από τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση ώστε να λειτουργήσουν ως πρότυπο για τα υπόλοιπα μέλη της κοινότητάς τους. Δουλεύουμε ακατάπαυστα αφενός για την ομαλή κοινωνική τους ένταξη και αφετέρου για την ομαλή αποδοχή τους από την υπόλοιπη κοινωνία» αναφέρει η κοινωνική λειτουργός του Παραρτήματος, κ. Ιουλία Τριανταφύλλου. Επίσης, στις δράσεις περιλαμβάνονται βιωματικά εργαστήρια και εκθέσεις καθώς και η λειτουργία του Στεκιού Γυναικών όπου οι γυναίκες Ρομά λαμβάνουν τη στοιχειώδη εκπαίδευση του δημοτικού και λειτουργεί εκπαιδευτικά για την ομαλή ένταξή τους στην κοινωνία.
“Κάνουμε τα πάντα σαν να βρίσκονται εδώ όλες οι υπηρεσίες”
Οι εργαζόμενες στο συγκεκριμένο Παράρτημα αναφέρουν πως στη συγκεκριμένη δομή λειτουργούν όχι μόνο ως ΚΕΠ αλλά και σαν να στεγάζονται όλες οι δημόσιες υπηρεσίες.
«Τα τελευταία χρόνια από εδώ λαμβάνουν το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα με κάποια κριτήρια, ένα από τα οποία είναι η υποχρεωτική φοίτηση των ανηλίκων στο δημοτικό σχολείο» αναφέρει η κ. Αιμιλία Στάϊκου, η οποία εργάζεται ως παιδαγωγός στο Παράρτημα. Ωστόσο, αναφέρουν πως φτάνουν στο σημείο να κάνουν τα πάντα όπως από δηλώσεις σελφ τεστ και ράπιντ τεστ μέχρι και εκδόσεις πιστοποιητικών από τις ηλεκτρονικές δημόσιες υπηρεσίες μέχρι και τη διαμεσολάβηση σε άλλους φορείς του δημοσίου τομέα αλλά και αιτήσεις εργασίας για θέσεις του δήμου αλλά και για τον ιδιωτικό τομέα. «Κάνουμε τα πάντα καθώς δεν υπάρχει όριο στο τι κάνουμε και τι όχι. Αυτό δημιουργεί πρόβλημα στις σχέσεις εμπιστοσύνης που έχουμε χτίσει με τους ανθρώπους της περιοχής από το 1998 που λειτουργεί το Παράρτημα καθώς δεν γίνεται να έχουμε και ελεγκτικό ρόλο» αναφέρουν οι δραστήριες εργαζόμενες που βρίσκονται στο πλευρό των Ρομά ενώ σημειώνουν πως η πολιτεία πρέπει να αποφασίσει αν θα θεσπίσει κάποιο ελεγκτικό μηχανισμό καθώς χρειάζεται εξειδικευμένο προσωπικό.
Επίσης, υποστηρίζουν τη δυσκολία της πρόσβασης των ανθρώπων του Αλιβερίου στις δημόσιες ηλεκτρικές υπηρεσίες αναφέροντας πως πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένη μέριμνα για εκείνους οι οποίοι έχουν ως κοινότητα διαφορετικά ήθη και έθιμα και, συνεπώς, διαφορετική κουλτούρα. «Υπάρχουν παιδιά “φαντάσματα” τα οποία γεννιούνται σε οικογένειες οι οποίες δεν έχουν θρησκευτικούς ή πολιτικούς γάμους όπως συμβαίνει στην υπόλοιπη κοινωνία με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλά γραφειοκρατικά προβλήματα στα χαρτιά τους» τονίζει η κ. Αλεξάνδρα Πατσαρούχα που εργάζεται στη δομή και έρχεται σε καθημερινή επαφή με τους ανθρώπους του Αλιβερίου.
Μύθοι και αλήθειες πίσω από το “γκέτο”
Οι εργαζόμενες κάνουν λόγο πως πρόκειται για φιλικούς ανθρώπους που δεν διστάζουν να προσφέρουν βοήθεια και φιλοξενία σε όσους βρεθούν στον καταυλισμό τους. «Δεν είναι άνθρωποι που βγάζουν όπλα όπως έχει επικρατήσει ως ιδέα στην υπόλοιπη κοινωνία» σημειώνουν. Μάλιστα, αναφέρουν πως δυσκολεύτηκαν αρκετά κατά τη διάρκεια των καραντινών καθώς λόγω της ανυπαρξίας δημόσιου ταμείου ασφάλειας που είναι απόρροια του νομαδικού τρόπου ζωής και εργασίας τους, αυτοί οι άνθρωποι δεν είχαν πρόσβαση στην υγεία.
Η Ρομά κ. Ειρήνη Φραγκούλη που εργάζεται ως διαμεσολαβητής στο Παράρτημα αναφέρει κάποια από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι περίπου 1200 άνθρωποι του καταυλισμού. «Οι δρόμοι και τα αποχετευτικά συστήματα είναι ανύπαρκτοι. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να υπάρχουν στάσιμα νερά που εγκυμονούν κινδύνους για την υγεία μας. Επίσης, τα απορριμματοφόρα περνούν μια φορά την εβδομάδα. Επίσης, υπάρχουν άνθρωποι που χρειάζονται ιατρική περίθαλψη» τονίζει η κ. Φραγκούλη.
Η νοσηλεύτρια της δομής, κ. Ζωή Μαλανδρίνου, σημειώνει πως ένα μεγάλο ποσοστό των Ρομά προσέρχεται στα εμβολιαστικά κέντρα προκειμένου να λάβουν τις δόσεις των εμβολίων κατά του κορωνοϊού.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΠΑΣΙΑΣ
