Η “μαγική” έκθεση Ζημέρη στο Μουσείο της Πόλης του Βόλου

Οι επιμελητές του λευκώματος αλλά και της έκθεσης με πάνω από 80 φωτογραφίες, που βρίσκονται στο Μουσείο της Πόλης του Βόλου, ανέδειξαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το έργο ενός φωτογράφου που αποτύπωσε επί 40 χρόνια την καθημερινότητα και την ιστορία του Βόλου.

Σε σημερινή συνέντευξη Τύπου, παρουσία των εγγονιών του, του Αλέκου Κουτίνα, του Κώστα Ζημέρη και της Θάλειας Μακρή – Σκοτινιώτη, ξεδιπλώθηκε η ζωή ενός ανθρώπου που γνωρίζουν οι Βολιώτες. Ενός ανθρώπου πολυτάλαντου και πολυσύνθετου που είχε την τύχη να στηρίξουν και να αναδείξουν το έργο του τα παιδιά του. Ένα μεγάλο μέρος του αρχείου του παραδόθηκε στο δήμο Βόλου και στο Δημοτικό Κέντρο Ιστορίας και Τεκμηρίωσης και έχει ψηφιοποιηθεί, υπάρχουν όμως ακόμη φωτογραφίες, ζωγραφικοί πίνακες και άλλα αντικείμενα που χρησιμοποιούσε και βρίσκονται στην κατοχή των εγγονών του.

Το ενδιαφέρον του κοινού για το έργο του είναι μεγάλο και έτσι αποφασίστηκε να γίνει το αφιέρωμα όπως επισήμανε ο πρόεδρος του ΔΟΕΠΑΠ ΔΗΠΕΘΕ, Γιώργος Βλιώρας, χαρακτηρίζοντας το λεύκωμα, εργαλείο μελέτη της τοπικής ιστορίας.

Ο επιμελητής της έκθεσης, Ηρακλής Παπαϊωάννου, ευχαρίστησε την Αίγλη Δημόγλου, διευθύντρια του Μουσείου και προϊσταμένη της Διεύθυνσης Αρχείων, Μουσείων και Βιβλιοθηκών του Δήμου Βόλου, που του εμπιστεύθηκε την επιμέλεια. Επισήμανε ότι σε δεύτερο χρόνο θα εκπονηθεί μεγαλύτερο ερευνητικό έργο για το σωζόμενο αρχείο. Τόνισε ότι ο Κ. Ζημέρης εργάστηκε εντός και εκτός στούντιο, καλύπτοντας πολλές θεματικές ενότητες επιδεικνύοντας ιδιαίτερη τεχνική και αισθητική αρτιότητα. Τον κατέταξε στους μεγάλους φωτογράφους των αρχών του 20ου αιώνα που το έργο του είχε επιρροές από την αμερικάνικη φωτογραφία στην οποία μαθήτευσε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα.

«Ένα μεγάλο κομμάτι των φωτογραφιών στην αποτελούν μια πιο χαλαρή ιστορική αφήγηση που εκτυλίσσεται σε τέσσερις δεκαετίες 1918-1960, που ήταν ενεργός ο Κ. Ζημέρης. Είναι δείγματα δουλειάς ενός σημαντικού δημιουργού, που αποτυπώνει με το φακό του την ιστορία του Βόλου, που αποτελεί φυσικά μια μικρογραφία της ιστορίας της Ελλάδας: Μεσοπόλεμος, άνοιγμα βιομηχανίας, εκδηλώσεις της δικτατορίας Μεταξά στην περιοχή, Κατοχή, βομβαρδισμοί, εκτελέσεις, διαδηλώσεις, μεταπολεμική περίοδο και άλλα θέματα».

Από τον πλευρά του ο φωτογράφος και τεχνικός σύμβουλος της έκθεσης και του λευκώματος, Λέοντας Μουρτζούκος, επισήμανε την επιρροή του έργου του Ζημέρη στη δουλειά του, τονίζοντας ότι «με βοήθησε να ξεχωρίσω τι θα πει φωτογραφίζω κάτι ωραίο και κάνω μια ωραία φωτογραφία. Η σπουδή του στο φως και που συνεχίζει να με εντυπωσιάζει ήταν εξαιρετική». Αναφέρθηκε στην άρτια τεχνική κατάρτιση του Κ. Ζημέρη, αξιοθαύμαστη για την εποχή του. «Αλλά πέρα των τεχνικών στοιχείων είναι ότι πρόκειται για ένα φωτογράφο σε μια μικρή πόλη, που ασχολήθηκε με όλα σε εξαιρετικά καλό βαθμό, αν κάποιος τα συγκρίνει με τα όσα έκαναν σημαντικοί φωτογράφοι ασχολούμενοι με ένα από αυτά τα αντικείμενα».

Στη συνέχεια το λόγο πήραν τα εγγόνια του με πρώτο τον Αλέκο Κουτίνα που αναφέρθηκε στην εμπειρία του να μεγαλώνει δίπλα στον παππού του και σκιαγραφώντας την προσωπικότητά του. «Του έφερναν μικρές φωτογραφίες από όλη την Ελλάδα, η θεία Κυβέρλη τις μεγάλωνε και ο παππούς έκανε τις παρεμβάσεις του με τη ζωγραφική, δημιουργώντας αριστουργήματα. Αμείβονταν καλά γι’ αυτό και μπορούσε να συντηρήσει την οικογένειά του». Επίσης ανέφερε ότι ο παππούς του έγραφε και μυθιστορήματα και θεατρικά, ενώ τόνισε ότι αν και βασιλικός και δεξιός εντούτοις ήταν πολύ προοδευτικός.

Η Θάλεια Μακρή-Σκοτινιώτη αναφέρθηκε στις αναμνήσεις από τον παππού της που κάθε Κυριακή τους πήγαινε στο σινεάκ και μετά εκείνη τον ακολουθούσε στο φωτογραφείο όπου έβλεπε να φωτογραφίζει νύφες που τις έκαναν εντύπωση. «Με προβλημάτιζε η ψυχρή και αντικειμενική ματιά του. Μια φωτό δική του που απεικονίζει ένα συγκεκριμένο γεγονός και δεν προσπαθεί να δημιουργήσει συναίσθημα, είναι πολύ σημαντική παρακαταθήκη για έναν ερευνητή του έργου του», εξήγησε.

Τέλος ο Κώστας Ζημέρης επισήμανε ότι ο παππούς του ήταν μία πολύπλευρη προσωπικότητα και λάτρεις των ευρεσιτεχνιών. Είχε δημιουργήσει φίλτρα για τσιγάρα και ετοιμαζόταν να συνεργαστεί με την καπνοβιομηχανία Ματσάγγου όταν ξέσπασε ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. «Θα αναζητήσω ό,τι έχουμε σε αντικείμενα και άλλα πράγματα που φαντάστηκε και δημιούργησε, όπως παιχνίδια, και θα τα παραχωρήσουμε να γίνει μία έκθεση στο Μουσείο της Πόλης», ανέφερε.

Ο Βόλος μιας άλλης εποχής