Οι “ήρωες” της πρέζας

Τα αυτοκίνητα δεν κυκλοφορούν στον οικισμό, πίσω από τον βιολογικό. Δεν υπάρχουν … διερχόμενοι από τον μεγάλο σκουπιδότοπο.
Αν δεν είσαι χρήστης και περνάς τον δρόμο του καταυλισμού των Ρομά, υπάρχει ο κίνδυνος να σε περάσουν για ασφαλίτη
Όλοι έχουν ξεχασμένους τους τσιγγάνους της Νεάπολης.
Φτώχεια, πείνα, πολύ πείνα.
Ζουν σε χαμόσπιτα με φίδια και ποντίκια.
Σχεδόν σε κάθε αυλή και μια χωματερή .
Εκεί μεγαλώνουν τα παιδιά τους . Δεν χρειάζεται καμία βαρετή κοινωνιολογική ανάλυση για τους λόγους που τα παιδιά ακολουθούν τις «καριέρες» διακινητών ναρκωτικών, αλλά το βέβαιο είναι ότι δεν φταίνε τα ίδια.

Την Παρασκευή η αστυνομία συνέλαβε τρεις ανθρώπους, σκιές του εαυτού τους, με τα φιξάκια στα χέρια.
Τα προμηθεύτηκαν από τους Ρομά στη Νεάπολη.
Εκεί βρίσκουν πρέζα… σε ένα μέρος που δεν ενοχλούν και ενοχλούνται λιγότερο από τον υπόλοιπο κόσμο.
Στην πιάτσα της Νεάπολης οι τοξικοεξαρτημένοι παίρνουν στον δρόμο τα φιξάκια τους, δεν εχουν υπομονή , τα ανοίγουν αμέσως.

Όλοι γνωρίζουν τι γίνεται στον καταυλισμό.
Και δεν είναι μόνο οι ουσίες.
Εκεί, η ενδοοικογενειακή βια είναι ταυτόσημη με τον αέρα που αναπνέουν, αλλά ποια κοινωνική υπηρεσία θα πάει να στηρίξει τις γύφτισες και τα παιδιά τους.
Εδώ, δεν νοιάζονται για τις μπαλαμές … και δεν κουνιέται φύλλο για βοήθεια, εάν μια γυναίκα δεν απευθυνθεί στον εισαγγελέα.
Τα αποτελέσματα της ανυπαρξίας τους είναι γνωστά και δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις τραγικά…
Το εμπόριο ναρκωτικών και οι πυροβολισμοί συμβαίνουν καθημερινά στη Νεάπολη.
Όποιος ξέρει την περιοχή και τους ανθρώπους της γνωρίζει πως τα προβλήματα αυτά είναι υπαρκτά.
Και οι διακινητές είναι 19 χρονα και 20χρονα παιδιά που χθες πήρανε τον δρόμο για την φυλακή.
Σαν ήρωες τους αντιμετώπιζαν οι κάτοικοι του οικισμού που είχαν συγκεντρωθεί στην πλατεία Ελευθερίας, απέναντι από τα δικαστήρια και ολοφύρονταν.
Αρχαίο δράμα για την προφυλάκιση παιδιών και νέων ανθρώπων,  που τους κάνουν τατουάζ από τα δέκα, κάνουν κόντρες με κλεμμένα αυτοκίνητα, κουβαλούν όπλα και κάνουν χρήση.
Παιδιά που έγιναν «αλάνια» από τα 12.
Ακόμα και αν δεν θέλουν να γίνουν διακινητές η τσιλιαδόροι, κάποια στιγμή εκεί θα οδηγηθούν, είτε από την ανέχεια, είτε από την πίεση των «αρχηγών».
Οι ευθύνες για την κατάσταση που επικρατεί δεν αφορούν μόνο την καταστολή της εγκληματικότητας- και ας έδωσαν χθες η αστυνομία και η δικαιοσύνη με τις προφυλακίσεις των Ρομά- μήνυμα στους «αρχηγούς» ότι «η πλάκα τελείωσε».
Σαφώς και η αστυνομία πρέπει να κάνει τη δουλειά της , αλλά όταν έχεις απέναντι μια μικρή κοινωνία οργανωμένη στην εγκληματικότητα με όλα τα μέσα και τους τρόπους, πόσες φορές να διακινδυνεύεις «εφόδους» .
Αφενός οι αστυνομικοί καλούνται να βάζουν το χέρι τους στη φωτιά για 900 ευρώ, αφετέρου δεν νομίζουμε πως υπάρχει αστυνομική διοίκηση που θέλει να ανοίξει «βεντέτα» σε έναν οικισμό που υπάρχουν δεκάδες παιδάκια, τα οποία κυκλοφορούν –χωρίς υπερβολή-16 ώρες το 24ωρο στον δρόμο.
Μια «στραβή», μια λάθος εκτίμηση και θα χαθεί ζωή. Σε κάθε επιχειρησιακό σχεδιασμό, λογικά, αυτό είναι το πρώτο που σκέφτεται κανείς, όταν γνωρίζει με ακρίβεια τι συμβαίνει στην περιοχή που θα «επέμβει».

Οι ευθύνες δεν αφορούν την καταστολή, αλλά αφορούν τη δημιουργία προϋποθέσεων επιβίωσης των κατοίκων . Δεν υπάρχει καμία μέριμνα ή πολιτική για την ένταξή τους στην τοπική κοινωνία και οικονομία. Ξεχασμένοι από τον Θεό, δήμος και κράτος περιμένουν από την αστυνομία να «καθαρίσει».
Όταν πεινάς, όταν δεν γνωρίζεις πως είναι η ζωή έξω από τον σκουπιδότοπο που βαφτίστηκε «οικισμός», είναι μοιραίο να αναζητάς τρόπους να επιβιώσεις. Παράνομους τρόπους.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ