Στον Βόλο της δημοτικής αρχής Μπέου έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια μία εκ βάθρων αλλαγή στην πολιτική αντίληψη και στην κατεύθυνση της πόλης, με τις συνέπειες της διάβρωσης στην τοπική δημοκρατία και στο σύστημα αξιών της τοπικής κοινωνίας να είναι οδυνηρές.
Πολλά στελέχη του ΚΙΝΑΛ πίστευαν… ονειροπολώντας, πως η επίσκεψη του προέδρου Ν. Ανδρουλάκη στη Μαγνησία, θα έδινε ένα τέλος στους εναγκαλισμούς με τον δήμαρχο Βόλου κάποιων στελεχών του κόμματος τα οποία – είτε για λόγους ψηφοθηρικούς, είτε για λόγους ταύτισης αντιλήψεων, είτε ακόμα και για οικονομικούς λόγους μιας και έχουν με τον Δήμο επαγγελματικές συναλλαγές – προσπαθούν να κανονικοποιήσουν την ανοχή ή τη συμπόρευσή τους με το δημοτικό καθεστώς.
Η επίσκεψη Ανδρουλάκη όχι μόνο δεν δημιούργησε με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, ικανή συνθήκη ένωσης των δυνάμεων , αλλά άνοιξε το καζάνι και “έσκασαν” όλα τα ζητήματα που ουδέποτε αντιμετωπίστηκαν.
Αντίθετα, ακόμα και ο εντεταλμένος εκπρόσωπος του προέδρου για τη συγκρότηση των ψηφοδελτίων Βαγγέλης Αργύρης, έδειξε στην ιδιαίτερη περίπτωση του Βόλου πως όλα θέλει να τα κρύψει “”κάτω από το χαλί”, πλησιάζοντας στο “πόδι” πρόσωπα για να ενταχθούν στο ψηφοδέλτιο. Κωμικές καταστάσεις… για την εικόνα του ΚΙΝΑΛ σήμερα, αυτονόητες συμπεριφορές από εκείνους που πιστεύουν πως εκπροσωπούν το ΠΑΣΟΚ του 45%.
Η κρίση που ξέσπασε τα τελευταία 24ωρα στο ΚΙΝΑΛ , αφορά το βουλευτικό ψηφοδέλτιο, που είναι η αιχμή και το “πρόσωπο” του κάθε κόμματος.
Για παράδειγμα, ο Τρύφωνας Πλαστάρας, που η οικογενειακή του επιχείρηση είναι προμηθευτής της ΔΕΥΑΜΒ και που ανήκει στο περιβάλλον Μπέου, δήλωσε πως δεν επιθυμεί να μετέχει ξανά στο ψηφοδέλτιο του ΚΙΝΑΛ και βάζει πλώρη για την αυτοδιοίκηση.
Εντιμη θέση, για τους πολιτικούς του φίλους. “Αφού δεν με εκλέξατε βουλευτή, δεν σας θέλω, αποχωρώ, θα γίνω αντιδήμαρχος”…
Ο Νίκος Χαυτούρας που έχει θεμιτό σκοπό και πρόγραμμα της ζωής του την πολιτική ενασχόληση, αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ με βαριές καταγγελίες, στα χρόνια των μνημονίων, και εντάχθηκε στον ΣΥΡΙΖΑ, όπου μετά από κάποιους μήνες τον εκδίωξαν και δεν τον συμπεριέλαβαν στο ψηφοδέλτιό τους.
Και μετά από μία σύντομη διερεύνηση των προοπτικών στο πάλαι ποτέ ΠΟΤΑΜΙ, επανεντάχθηκε στο ΠΑΣΟΚ.
Ταυτόχρονα, έδινε μάχες για την εκλογή Μπέου, φωτογραφιζόμενος με τον δήμαρχο και με τους Χρυσαυγίτες, στηρίζοντας τη δημοτική αρχή.
Και κατόρθωσε να γίνει υποψήφιος βουλευτής, παρότι το κόμμα με επίσημες ανακοινώσεις του καταγγέλλει τοπικά τη «φαυλότητα και την κατρακύλα του Βόλου με δήμαρχο τον Μπέο». Κανονικό “βέρτιγκο” δηλαδή, που δεν αφορά το πρόσωπο και τις φιλοδοξίες του, αλλά το κόμμα.
Ένα κόμμα, που ο δήμαρχος έχει επιτεθεί χυδαία στα πρόσωπα που το συμβόλισαν, δηλαδή τους κ.κ. Παπανδρέου και Βενιζέλο, ουδείς, ωστόσο, έσπευσε να τους υποστηρίξει επίσημα από την Χαριλάου Τρικούπη.
Το «θολό» κεντρικά και τοπικά μήνυμα του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ – δηλαδή και με τον χωροφύλακα και με τον αστυφύλακα- με τον σοσιαλισμό και τον μπεϊσμό αρκεί να έχουμε κουκιά στο σακούλι μας – αποδείχθηκε μοιραίο εκλογικό λάθος, προκαλώντας τη διάλυση του χώρου σε τοπικό επίπεδο.
Και η επίσκεψη Ανδρουλάκη επανάφερε στο προσκήνιο όλο το άρρωστο σκηνικό.
Αιχμή για την μεγάλη αναταραχή τα τελευταία 24ωρα- με βάση όσα κοινοποιούνται από στελέχη του κόμματος, στα κοινωνικά δίκτυα και σε συνεντεύξεις- η πολιτική στάση του Νίκου Χαυτούρα.
Ενώ ο πρόεδρος του κόμματος δεν επισκέφθηκε καν το δημαρχείο στην τριήμερη περιοδεία του στον Βόλο, εκείνος φωτογραφήθηκε την επόμενη μέρα με τον Α. Μπέο σε γλέντι στις Αλυκές, δίνοντας το στίγμα πως «δεν ιδρώνει το αυτί μου».
Και καλώς πράττει, αφού γίνονται ανεκτές αυτές οι συμπεριφορές. Για να μην αδικούμε όμως κανέναν, ο Ν. Χαυτούρας δεν είναι ο μόνος που έχει ανοιχτή συνεργασία με την δημοτική αρχή και προσωπικά τον Α. Μπέο.
Η παρουσία του όμως στο ψηφοδέλτιο έχει τον ισχυρό συμβολισμό της. Επαναλαμβάνουμε όσο και αν γινόμαστε βαρετοί, πως το ψηφοδέλτιο των βουλευτικών εκλογών είναι πάντα το “πρόσωπο” του κόμματος γι’ αυτό και ξέσπασε η θύελλα.
Οι υπόλοιποι “κολλητοί” σοσιαλιστές , υποστηρικτές του Α. Μπέου, κάνουν απλά την δουλειά τους. Αυτό που τους αποκαλύπτει είναι η αμετροέπειά τους στα κοινωνικά δίκτυα και φυσικά η “Διαύγεια”… γιατί τίποτα σε αυτή τη ζωή δεν είναι δωρεάν. Και οι σοσιαλιστικές ιδέες έχουν την τιμή εξαγοράς τους.
Πολλοί από τους συναλλασσόμενους με την δημοτική αρχή αλλά και πολλοί από όλους όσοι έχουν προκαλέσει την κοινωνία με τις “αρπαχτές τους” στα χρόνια του πανίσχυρου ΠΑΣΟΚ, παρακολούθησαν την Παρασκευή την ομιλία Ανδρουλάκη και έσπευσαν να φωτογραφηθούν μαζί του και στο τσιπουράδικο, όπου έφαγε. Πολλά “καϊνάρια” του σοσιαλισμού ήταν εκεί.
Ο υποψήφιος βουλευτής όμως κάνει εσκεμμένα θόρυβο. Παρότι όμως προκαλεί, μόλις δέχεται κριτική, παρουσιάζεται ως “θύμα”. Είναι μέρος μιας στρατηγικής του και αυτό γιατί όταν θέλεις να πετύχεις έναν στόχο όλα δείχνουν θεμιτά στην προσωπική κοσμοθεωρία.
Βεβαίως ο πρόεδρος του κόμματος έγινε στόχος στα κοινωνικά δίκτυα από τις συμπεριφορές του εν δυνάμει υποψηφίου βουλευτή του, αλλά και αυτό μικρή σημασία έχει. Όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα .
(Η φωτογραφία και το σχόλιο από κοινοποιήσεις χρηστών στα κοινωνικά δίκτυα)
Το θέμα των συμπεριφορών «τύπου Χαυτούρα» είναι για πολλούς κόκκινη γραμμή στο ΚΙΝΑΛ. Υπάρχουν άνθρωποι (σε κάποιους “σοσιαλιστές” αυτό μπορεί βεβαίως να φαίνεται περίεργο και παράλογο) οι οποίοι δεν επιθυμούν να αποτελούν κορμό σε ένα κόμμα που αξιακά δεν ταυτίζεται με τις πολιτικές τους αρχές, αποδεχόμενο το φαινόμενο Μπέος και επιτρέποντας το καρκίνωμα να εξαπλώνεται στο εσωτερικό του χώρου, ως αυτονόητη διαδικασία.
Ναι, υπάρχουν και αυτοί που δεν μετέχουν στα ψηφοδέλτια, δεν περιμένουν ψήφους, δεν κάνουν δουλειές με τον δήμο, δεν προσδοκούν ίδια οφέλη, για να συναγελάζονται με ό,τι πιο «άγριο» και «ξένο» έχει γνωρίσει η αυτοδιοίκηση και ο Βόλος.
Πολλές οι τοποθετήσεις των τελευταίων 24ωρων από τα στελέχη του ΚΙΝΑΛ στο διαδίκτυο, και από εκείνους που έχουν μιλήσει ανοιχτά πολλάκις για τα διαλυτικά φαινόμενα, αλλά και από εκείνους που στήνουν «πλυντήρια», προσπαθώντας να δικαιολογήσουν με στρεψόδικες τοποθετήσεις και σαθρά επιχειρήματα την πορεία εκφυλισμού της πόλης.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης παρουσιάστηκε από τους πολιτικούς του φίλους ως «θύμα» αυτής της ιστορίας, που την κληρονόμησε. Δεν είναι όμως θύμα, αλλά ηγέτης. Ηγέτης που θα πάρει αποφάσεις, δηλωτικές του αξιακού και πολιτικού στίγματος που εκπέμπει το κόμμα του, και θα πιστωθεί τη νίκη ή θα χρεωθεί μια ακόμα ήττα από αυτές. Πάντως ηγέτης δεν μπορείς να προσδιορίζεσαι όταν για 1000 αργύρια (ψηφους) ξεπουλάς τα πάντα.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
