Για πρώτη φορά στη χώρα μας έχουμε αναπτύξει ένα πλάνο δράσης, το οποίο βασίζεται στο σύγχρονο μοντέλο Δημόσιας Υγείας. Και δεν μιλάμε για μία παρέμβαση που απλά στοχεύει να αλλάξει τις διατροφικές συνήθειες των παιδιών σε ατομικό επίπεδο, αλλά για ευρύτερες θεσμικές αλλαγές, δημόσιας πολιτικής, που θα φέρουν το ευνοϊκό περιβάλλον, προκειμένου να αλλάξει η κουλτούρα γύρω από το ζήτημα της διατροφής στην Ελλάδα. Τα παραπάνω ανέφερε η Γενική Γραμματέας Δημόσιας Υγείας Ειρήνη Αγαπηδάκη, κατά την ομιλία της σε πρόσφατη διοργάνωση της Συμμαχίας για την καταπολέμηση της Παχυσαρκίας.
Θέλουμε να βελτιώσουμε τη διατροφή και βασικά την υγεία των παιδιών, γιατί ακόμα και αν κάποιος χάσει βάρος αν αυτό δεν αποτυπώνεται σε δείκτες υγείας, έχουμε αποτύχει στη δημόσια υγεία. Αξιολογούμε τη δράση σε επίπεδο αποτελεσμάτων μακροχρόνια, τους δείκτες υγείας και νοσηρότητας, και όχι απλά στο αν αλλάζουν ή όχι διατροφικές συνήθειες, τόνισε η Γ.Γ για να συμπληρώσει στη συνέχεια ότι πρόκειται για μία πολυετή επένδυση που πρόκειται να κάνει η χώρα μας, η οποία ξεπερνά τον κυβερνητικό ορίζοντα μιας κυβέρνησης. «Πρέπει επιτέλους να συνομολογήσουμε ότι αυτά τα θέματα είναι απόλυτη προτεραιότητα για τα επόμενα αρκετά χρόνια, να μην κάνουμε μπρος-πίσω και να αποκλίνουμε από το στόχο αυτό. Το εθνικό σχέδιο δράσης, το οποίο έχει εκπονηθεί, και τίθεται σε υλοποίηση το προσεχές διάστημα, περιλαμβάνει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο παρέμβασης με δράσεις σε επίπεδο πρωτογενούς πρόληψης, στα σχολεία, στο ευρύτερο περιβάλλον της κοινότητας.
Κεντρικοί πρωταγωνιστές σε αυτή την προσπάθεια θα είναι τα αντίστοιχα κέντρα των Πανεπιστημίων και οι φορείς της Κοινωνίας των Πολιτών. Στόχος μας είναι να διασυνδέσουμε τα δίκτυα που υπάρχουν σε τοπικό επίπεδο και να μπορέσουν να δώσουν τεχνογνωσία στην κοινότητα».
Σε δευτερογενές επίπεδο, είπε η κ. Αγαπηδάκη, έχει σχεδιαστεί μία πολύ σημαντική ψηφιακή υπηρεσία, η οποία θα παρέχει υποβοηθητικά εργαλεία στους επαγγελματίες υγείας πρωτοβάθμιας φροντίδας, τους παιδιάτρους για παράδειγμα, και για screening, και για παραπομπή, και για εξατομικευμένη συμβουλευτική στις οικογένειες και τα παιδιά, αλλά και στους εφήβους.
«Σε τριτογενές επίπεδο, θα έχουμε τη δυνατότητα να αναπτύξουμε ένα πρόγραμμα self- management- support για τα παιδιά, τα οποία έχουν ήδη χρόνια νοσήματα, εξαιτίας της παχυσαρκίας, όπως ο διαβήτης. Και εκεί με τη χρήση της τεχνολογίας, και μία σειρά ανάπτυξης δεξιοτήτων και γνώσεων, έχουμε τη δυνατότητα να βελτιώσουμε τον τρόπο, με τον οποίο αντιμετωπίζει ένα παιδί τέτοιου τύπου θέματα. Στη δράση αυτή υπάρχει και μία εμβληματική δραστηριότητα, που αφορά στην ίδρυση ενός Κέντρου Αριστείας στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, όπου εκεί με τη συνδρομή διεθνών οργανισμών που έχουν πολλά χρόνια δράσης στον τομέα αυτό, αλλά και των σημαντικών επιστημονικών φορέων της χώρας, θα έχουμε τη δυνατότητα να παρέχει η χώρα μας τεχνογνωσία στον τομέα αυτό».
Μορφωτικό επίπεδο και εισόδημα κρίσιμοι δείκτες
Όσο χαμηλότερο είναι το μορφωτικό επίπεδο, τόσο υψηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας έχουμε στις γυναίκες. Η σχέση αυτή είναι λίγο διαφορετική στους άντρες, καθώς και το ανδρικό φύλο παρουσιάζει υψηλά ποσοστά παχυσαρκίας, αλλά δεν φαίνεται να επιδρά με την ίδια σφοδρότητα, το κομμάτι του εκπαιδευτικού επιπέδου. Επίσης όσο χαμηλώνει το εισόδημα, τόσο αυξάνει το ποσοστό της παχυσαρκίας, ανέφερε σε άλλο σημείο της ομιλίας της η ΓΓ, επισημαίνοντας παράλληλα ότι οι κοινωνικές ανισότητες στην υγεία, και σε σχέση με την παχυσαρκία, έχουν ουσιαστικά δύο δείκτες: ο ένας είναι το εκπαιδευτικό επίπεδο, και ο δεύτερος είναι το εισόδημα.
Ευθεία συσχέτιση του τρόπου κατανομής του πλούτου με χρόνια νοσήματα
«Είναι πολύ ενδιαφέρον ότι οι χώρες που θεωρούνται πρωταθλητές στην παιδική παχυσαρκία είναι οι χώρες της Μεσογείου, της Νότιας Ευρώπης. Ισπανία, Ιταλία Κύπρος, Μάλτα, και η χώρα μας. Δηλαδή χώρες που έχουν περάσει οικονομική κρίση τα προηγούμενα χρόνια. Προφανώς αυτό έχει αφήσει αποτύπωμα, ακόμη και αν επιτεύχθηκε ανάπτυξη στη συνέχεια. Και αν εξετάσουμε τους δείκτες που αποτυπώνουν τις κοινωνικές ανισότητες, διαπιστώνουμε ότι συμβαδίζουν με τα ποσοστά παχυσαρκίας. Οι χώρες που πέρασαν οικονομική κρίση, ακόμη και αν το ΑΕΠ παραμένει υψηλό, ο τρόπος που κατανέμεται ο πλούτος στις διαφορετικές κοινωνικές ομάδες είναι ανισομερής και έχει ευθεία συσχέτιση με την παχυσαρκία και τα χρόνια νοσήματα». Τα βρέφη που γεννιούνται από μητέρες που πάσχουν από παχυσαρκία και έχουν χαμηλότερο κοινωνικοοικονομικό επίπεδο, έχουν αυξημένες πιθανότητες να έχουν κακές διατροφικές συνήθειες και να γίνουν υπέρβαρα, λέει η ΓΓ. Και ακόμα χειρότερα, εξηγεί, τα παιδιά που γεννιούνται σε οικογένειες με χαμηλότερο εκπαιδευτικό επίπεδο, έχουν προσδόκιμο ζωής λιγότερα χρόνια. Έχουν συντομότερη και χειρότερη ζωή, η οποία χαρακτηρίζεται από αυξημένη νοσηρότητα.
Ενοχοποιούμε τα άτομα γιατί δεν έχουμε κουλτούρα πρόληψης στον πληθυσμό
«Στη χώρα μας, η υπερβαρότητα και η παχυσαρκία, που συνδέονται με αυξημένη πρόσληψη θερμίδων, θεωρούνται περισσότερο ατομική υπόθεση, παρά υπόθεση Δημόσιας Υγείας, Πολύ συχνά ενοχοποιείται το άτομο. Κάτι που συνέβαινε παλαιότερα, το 60-70 σε χώρες που δεν είχαν παράδοση Δημόσιας Υγείας. Οπότε εμείς βιώνουμε αρκετά χρόνια μετά, μία τέτοια κατάσταση, ακριβώς γιατί δεν έχουμε ακόμη αναπτυγμένο σύστημα Δημόσιας Υγείας. Δεν έχουμε κουλτούρα πρόληψης στον πληθυσμό δεν αντιλαμβανόμαστε πως το κοινωνικό οικολογικό μοντέλο επιδρά στην υγεία. Και αν δεν αλλάξουν όλοι αυτοί οι παράγοντες, δεν πρόκειται να βελτιωθεί το ζήτημα της παιδικής παχυσαρκίας. Ο ρυθμός ο οποίος αυξάνεται η παχυσαρκία από το 70 και μετά, είναι πραγματικά δραματικός στη χώρα μας και έχουμε αρνητικούς δείκτες για τα παιδιά 5 έως 9 και 10 έως 19 ετών».
Πηγή: dailypharmanews.gr
