Νεολαία σκεπτόμενη ή αποχαυνωμένη; Οφείλουμε ως κοινωνία να πάρουμε θέση

*Του Δημήτρη Κανελλή 

Πριν 2 μέρες έγινε στο πανεπιστήμιο του Βόλου το περιβόητο «πάρτυ των Μηχ/Μηχ». Ένα πάρτυ που γίνεται στη σχολή των Μχανολόγων Μηχανικών δηλαδή και κάθε χρόνο συγκεντρώνει χιλιάδες άτομα κυρίως νεολαία και το οποίο κρατάει μέχρι το πρωί. Ένα πάρτυ που θέτει το ΕΚΑΒ και το Νοσοκομείο του Βόλου σε επιφυλακή γιατί αρκετές φορές λόγω της υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ χρειάζεται η άμεση επέμβασή τους.
Φέτος τα άτομα που συγκεντρώθηκαν μπορεί να ξεπέρασαν και τις 4000! Δεν είναι τυχαίο ότι τα ΚΤΕΛ είχαν φροντίσει να αυξήσουν τα δρομολόγιά τους κι από άλλες πόλεις προκειμένου να μετακινηθούν οι νεολαίοι που ήθελαν να έρθουν στην πόλη μας για το πάρτυ αυτό.
Προσωπική μου άποψη είναι ότι τέτοια πάρτυ δεν προσφέρουν τίποτα απολύτως ούτε στη νεολαία ούτε στην πόλη μας, εκτός του ότι οι διοργανωτές του πάρτυ (και δεν το διοργανώνει ο φοιτητικός σύλλογος ή το πανεπιστήμιο) μέσα σε ένα βράδυ βγάζουν πάρα πολλά χρήματα. Σαφώς βέβαια κι αυτό δεν σημαίνει ότι τέτοιου είδους πάρτυ πρέπει να απαγορευτούν. Θα προτιμούσα να απαξιωθούν και η νεολαία να διασκεδάζει με άλλους τρόπους αλλά σε κάθε περίπτωση ο καθένας έχει το δικαίωμα να διασκεδάζει όπως αυτός θέλει.
Προφανώς η αστυνομία της πόλης μας με βάση τα παραπάνω ούτε που ασχολήθηκε με το θέμα, ούτε είχε συγκεντρώσει τις δυνάμεις της έξω από το πανεπιστήμιο, ούτε και προσπάθησε να διαλύσει με δακρυγόνα, κρότου λάμψης και γκλοπ τη συγκέντρωση αυτή τόσο χιλιάδων νεολαίων. Και καλά έκανε και δεν επιχείρησε κάτι τέτοιο, αφού δεν είναι αυτός ο ρόλος της.
Στην πόλη της Θεσσαλονίκης όμως, λίγες ώρες πιο πριν σε μια άλλη συγκέντρωση νεολαίας και φοιτητών εντός του Πανεπιστημίου, η στάση του κράτους ήταν τελείως διαφορετική. Όχι απλά δεν είχε κινητοποιηθεί το ΕΚΑΒ προληπτικά, αλλά η αστυνομία της Θεσσαλονίκης κατέστειλε με τον πιο άγριο τρόπο μια συγκέντρωση νεολαίας, με αποτέλεσμα ένα φοιτητής να δεχθεί μια κρότου λάμψης στο πρόσωπο με ευθεία βολή και να κινδυνεύει η ζωή του ενώ πολλοί άλλοι να φάνε ξύλο, δακρυγόνα και χημικά!
Η διαφορά των δύο συγκεντρώσεων νεολαίας ήταν ότι η νεολαία που είχε συγκεντρωθεί στο πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης δεν ήταν για κάποιο ολονύκτιο πάρτυ αλλά για να διαδηλώσει και να εκφράσει τις αποφάσεις των φοιτητικών συλλόγων για το πώς θέλουν να είναι η εκπαίδευση που παίρνουν και η Παιδεία γενικότερα στη χώρα μας. Δεν θα αναφερθώ εδώ στο περιεχόμενο των αιτημάτων τους το οποίο έχει όμως αξία να αναζητήσει κανείς, αλλά θα σταθώ στη διαφορετική αντιμετώπιση που είχαν από την αστυνομία και το ίδιο το κράτος. Προφανώς το ερώτημα δεν είναι γιατί δεν έγιναν τα ίδια και στο πάρτυ που έγινε στο Πανεπιστήμιο στο Βόλο, αλλά γιατί γίνονται αυτά όταν η νεολαία διεκδικεί.
Με άλλα λόγια το κράτος και η αστυνομία δείχνουν ξεκάθαρα ότι όταν η νεολαία προσπαθεί να σκεφτεί και να εκφράσει άποψη (ειδικά όταν είναι η άποψη αυτή διαφορετική από τα σχέδια του συστήματος) την καταστέλλουν άγρια! Κι αυτό γιατί δεν θέλουν μια νεολαία με άποψη, δεν θέλουν μια νεολαία με γνώμη, δεν θέλουν μια νεολαία που να αμφισβητεί και να ζητάει ένα καλύτερο μέλλον! Θέλουν κι επιδιώκουν μια νεολαία της αποχαύνωσης και του ωχαδερφισμού. Θέλουν μια νεολαία του χεριού τους.
Προφανώς δεν σημαίνει ότι όσοι νεολαίοι διασκεδάζουν έντονα είναι απαραίτητα και μη σκεπτόμενοι! Τέτοια συμπεράσματα και γενικεύσεις όχι μόνο είναι λάθος αλλά είναι και επικίνδυνες. Όμως το σύστημα θέλει τη νεολαία να κάνει μόνο το ένα κι όχι να είναι μια ολοκληρωμένη νεολαία!
Το ερώτημα είναι η υπόλοιποι κοινωνία τι νεολαία θέλει; Με άλλα λόγια πιο μέλλον οραματιζόμαστε ως κοινωνία αφού το μέλλον μας είναι η νεολαία!
Αν θέλουμε μια νεολαία που να σκέφτεται, να αμφισβητεί αλλά και να δημιουργεί, οφείλουμε να σταθούμε δίπλα σε αυτήν και απέναντι σε όσους την καταστέλλουν. Κι αυτή η νεολαία σίγουρα θα διασκεδάζει με τον ίδιο έντονο αλλά ποιοτικότερο τρόπο. Αυτό είναι το ζητούμενο.

*Μέλος του Εμπορικού Συλλόγου Βόλου -Ν. Ιωνίας