Για απόπειρα παραπλάνησης της κοινής γνώμης κάνει λόγο σε ανακοίνωσή του ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΜΒ, κ. Γιώργος Τόρης, με αφορμή την απόφαση της ΔΕΥΑΜΒ να προχωρήσει σε διακοπές νερού σε οφειλέτες. Όπως αναφέρει :« Σε μια από τις γνωστές απόπειρες παραπλάνησης της κοινής γνώμης και συκοφάντησης της Δημοτικής Αρχής και της ΔΕΥΑΜΒ επιδόθηκαν οι γνωστοί εκφραστές του λαϊκισμού και του κιτρινισμού, μέσω των ΜΜΕ που ελέγχουν και των δημοσιογραφικών σκουπιδιών που χαρτζιλικώνουν…
Αφορμή η απόφαση της ΔΕΥΑΜΒ να προχωρήσει σε διακοπή παροχής σε όσους καταναλωτές δεν έχουν εξοφλήσει δύο λογαριασμούς, δηλαδή για διάστημα έξι μηνών και που με βάση τις προθεσμίες που δίνονται μπορούν να το πράξουν σε χρονικό διάστημα εννέα μηνών (!!!).
Όταν δε ακόμη και τότε παρέχεται η ευεργετική και πλήρως ρεαλιστική δυνατότητα η εξόφληση να γίνεται με προκαταβολή μόλις 15% και το υπόλοιπο μέχρι 12 δόσεις, αντιλαμβάνεται κανείς τις σκοπιμότητες και τα κίνητρα των δήθεν ευαίσθητων στα όσα αισχρά ψεύδη και αήθη καταλογίζουν στην επιχείρηση.
Η ΔΕΥΑΜΒ επειδή ακριβώς διαχειρίζεται ένα ύψιστο κοινωνικό -δημόσιο αγαθό, το νερό, οφείλει να διασφαλίζει ότι αυτό θα παρέχεται σε επάρκεια και με ποιότητα σε κάθε πολίτη. Θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη ότι επί αυτής της προεδρίας, δεν έχει αυξηθεί ούτε κατά ένα λεπτό το τιμολόγιο του καταναλωτή, την ίδια στιγμή που η επιχείρηση απορροφά εξολοκλήρου την κάθε άνοδο των τιμών, όπως σε ρεύμα, σε υλικά και πολλά άλλα, που οι ασκούντες το λαϊκισμό και την μίζερη και στείρα κριτική ούτε φαντάζονται ότι υπάρχουν.
Παράλληλα οφείλουμε να τηρούμε καθεστώς ίσης αντιμετώπισης απέναντι σε κάθε καταναλωτή και θα ήταν άδικο για τους συνεπείς στις υποχρεώσεις του απέναντι στην ΔΕΥΑΜΒ, να κλείνουμε τα μάτια σε καταναλωτές οι οποίοι δεν πληρώνουν, είτε από επιλογή, κυρίως, ή για άλλους λόγους, όχι πάντως αδυναμίας.
Εφαρμόζουμε, συνεπώς, μια ορθολογική οικονομική διαχείριση που θα διατηρεί τη ΔΕΥΑΜΒ, το ανεκτίμητο αυτό περιουσιακό στοιχείο του λαού του Βόλου, βιώσιμη και λειτουργική, ώστε να ασκεί μια πραγματικά αποτελεσματική κοινωνική πολιτική και όχι, όπως στο παρελθόν συνέβαινε, μια λαϊκίστικη, ψηφοθηρική πολιτική που εν τέλει κατέληγε σε βάρος του πολίτη – καταναλωτή.
