Αν τα μάτια μας μπορούσαν να δουν τα ραδιοκύματα, θα βλέπαμε στον ουρανό άπειρα νήματα αποτελούμενα από αυτά, σχηματίζοντας ένα τεράστιο τούνελ γύρω από τη Γη. Η δομή αυτή θα είχε μήκος 1.000 έτη φωτός και πλάτος 350 έτη φωτός. Όπως θα δείτε και στην εικόνα παρακάτω, στην αριστερή πλευρά οι γραμμές δείχνουν τον προσανατολισμό του μαγνητικού πεδίου, ενώ στα δεξιά έχουμε την ίδια περιοχή του ουρανού όπως τη βλέπουμε εμείς.
Το North Polar Spore, μία περιοχή καυτών αερίων όπου οι ακτίνες Χ και τα ραδιοκύματα είναι πάνω από τον ορίζοντα του γαλαξία και η Fan Region, η περιοχή περιστροφής του ουρανού στην αντίθετη πλευρά, συνδέονται με ένα τεράστιο σύστημα μαγνητικών νημάτων, σχηματίζοντας μία δομή σαν τούνελ που περιλαμβάνει το Ηλιακό σύστημα και άλλα αστρικά συστήματα.
Πληροφορίες για αυτές τις δύο δομές υπάρχουν από το 1960 αλλά ήταν εξαιρετικά δύσκολο να τις καταλάβουμε, επειδή είναι πολύ δύσκολο να διαπιστώσουμε πόσο μακριά εκτείνονται.
Τώρα αυτές οι δύο δομές συνδέθηκαν από τους επιστήμονες λύνοντας πολλά προβλήματα.
ΠΡΙΝ ΛΙΓΑ ΧΡΟΝΙΑ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΤΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΜΟΥ ΕΙΠΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΜΕΛΕΤΗ ΑΠΟ ΤΟ 1965, ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΡΑΔΙΟ-ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΑΣ. ΒΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΣΤΑ ΔΙΑΘΕΣΙΜΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ, ΥΠΟΛΟΓΙΣΑΜΕ ΠΩΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΡΑΔΙΟΚΥΜΑΤΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΗ ΜΑΣ ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΓΑΛΑΞΙΑ. Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΑΥΤΗ ΜΕ ΕΝΕΠΝΕΥΣΕ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΞΩ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΔΕΣΩ ΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΜΟΥ ΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΤΑ ΤΗΛΕΣΚΟΠΙΑ ΜΑΣ. – BRYAN GAENSLER, ΑΣΤΡΟΝΟΜΟΣ. Μέσω μοντελοποίησης και προσομοιώσεων, οι ερευνητές βρήκαν πώς θα έμοιαζε ο ουρανός αν οι δύο δομές ήταν συνδεδεμένες με μαγνητικά νήματα. Τα αποτελέσματα μένει να επιβεβαιωθούν, αλλά σε κάθε περίπτωση η έρευνα αυτή θα βοηθήσει στην επίλυση ενός μεγαλύτερου προβλήματος: το σχηματισμό και την εξέλιξη των μαγνητικών πεδίων σε γαλαξίες και πώς αυτά τα πεδία διατηρούνται.
Η ομάδα σκοπεύει να εμβαθύνει την έρευνά της με υψηλότερης ανάλυσης παρατηρήσεις, αποκαλύπτοντας τις κρυμμένες λεπτομέρειες για το πώς οι δομές αυτές εντάσσονται στο ευρύτερο γαλαξιακό πλαίσιο.
ΤΑ ΜΑΓΝΗΤΙΚΑ ΠΕΔΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΠΟΜΟΝΩΜΕΝΑ. ΟΛΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ ΤΟ ΕΝΑ ΜΕ ΤΟ ΑΛΛΟ. ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΒΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΩΣ ΤΟ ΤΟΠΙΚΟ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΤΟΣΟ ΜΕ ΤΟ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΓΑΛΑΞΙΑΚΟ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ ΟΣΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΑ ΜΙΚΡΟΤΕΡΑ ΜΑΓΝΗΤΙΚΑ ΠΕΔΙΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ. ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΝΑ ΦΑΝΤΑΖΟΜΑΣΤΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΟΜΕΣ ΟΠΟΥ ΚΙ ΑΝ ΚΟΙΤΑΞΟΥΜΕ ΣΤΟ ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΟΥΡΑΝΟ.
Η έρευνα είναι διαθέσιμη στο arXiv και αναμένεται να δημοσιευτεί στο The Astrophysical Journal.
