“Μα είναι δυνατόν να είναι ο καιρός καλοκαιρινός, να περιμένουν τόσο κόσμο και να είναι κλειστά τα μαγαζιά τους”, αναρωτήθηκε μια επισκέπτρια του Πηλίου, που ταξίδεψε από την Αθήνα το τριήμερο, με την οικογένειά της. Κι όμως είναι. Το όνειρο για χαλάρωση στην ομορφότερη πλατεία του Νοτίου Πηλίου, με γλυκό του κουταλιού και καφέ ελληνικό αποδείχθηκε απατηλό. Κι ας ταξίδεψαν οι επισκέπτες τόσα χιλιόμετρα, και ας πλήρωσαν τα “μαλλιά της κεφαλής τους” σε βενζίνες και διόδια.
Οι τρεις ιδιοκτήτες που διατηρούν τις ταβέρνες τους στον Λαύκο του Νοτίου Πηλίου, αποφάσισαν πως τα χρήματα που συγκέντρωσαν το δίμηνο του Ιουλίου και του Αυγούστου είναι υπεραρκετά για να ζήσουν στο χωριό και δεν άνοιξαν τις ταβέρνες τους για το εορταστικό τριήμερο.
Μα είναι ιδιώτες, τα καταστήματα τους ανήκουν, τα λειτουργούν όπως και όποτε θέλουν, θα αντιτείνει κανείς. Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Τα καταστήματα λειτουργούν και εξασφαλίζουν την επιβίωση τους, επειδή ο δήμος τους νοικιάζει τον χώρο της πλατείας. Εάν δεν υπήρχε η πλατεία θα έψηναν καφέδες στους εσωτερικούς χώρους για να τους πίνουν μόνοι τους… Προφανώς, όμως, ο δήμος δεν έχει επιβάλλει όρους λειτουργίας και οι ιδιοκτήτες έχουν την πλατεία “τσιφλίκι”. Ως “τσιφλίκι” την λειτουργούν και το καλοκαίρι. Μέσος όρος αναμονής για να παραγγείλει κανείς, είκοσι λεπτά. Άμα σας αρέσει και εάν δεν σας αρέσει …την βόλτα σας.
Μεροκάματα δεν δίνουν για να εξυπηρετηθεί ο κόσμος, γιατί ξέρουν πως θα φύγει κάποιος δυσαρεστημένος, αλλά θα καθίσει στο τραπέζι κάποιος περισσότερο υπομονετικός.
Αλλά ας επιστρέψουμε στο τριήμερο, όπου οι επισκέπτες δεν μπορούσαν να πιούν ούτε ένα ποτήρι νερό. Περιφέρονταν από… πλάτανο σε πλάτανο, ενώ το κοινοτικό κατάστημα που ήταν το μοναδικό ανοιχτό, ήταν αδύνατον να εξυπηρετήσει τους επισκέπτες, λόγω του όγκου της τουριστικής κίνησης που κλήθηκε να αντιμετωπίσει.
Ερασιτέχνες του τουρισμού εξόχως ζημιογόνοι για το σύνολο της εικόνας του Νομού, οι επαγγελματίες του Λαύκου.
Η αρνητική εμπειρία των επισκεπτών καταφέρει σοβαρό πλήγμα στην εικόνα του Νομού, καθώς τα κακά νέα κυκλοφορούν από στόμα σε στόμα πολύ ταχύτερα από τα ευχάριστα.
Και αυτά σε μια περιοχή η οποία έχει θέσει ως στόχο την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου και την ενδυνάμωση του τουριστικού προϊόντος, προκειμένου να κερδίσει το στοίχημα του συνεχώς μεταβαλλόμενου ανταγωνισμού.
Ερασιτεχνισμός και στις Μηλιές που για πρώτη φορά στα χρονικά υπήρξε τόση κίνηση. Για έναν οικογενειάρχη που αποφάσισε να επισκεφθεί το χωριό, αποδείχθηκε η λάθος κίνηση. Το Σάββατο, μέσος όρος αναμονής για να ανέβει κανείς στο χωριό ήταν τρια τέταρτα. Εγκλωβισμός μέσα στα αυτοκίνητα, αναρχία παντού, νεύρα, καυγάδες. Να δίνεις τα ωραία σου χρήματα για να περάσεις ένα χαλαρό τριήμερο και να καταριέσαι την ώρα και την στιγμή που το αποφάσισες. Άφαντος ο δήμος, άφαντη και η αστυνομία, που θεωρεί υποτιμητικό να ρυθμίσει το χάος, ενώ τα γεγονότα συμβαίνουν μπροστά στα μάτια των αστυνομικών.
