Οι αντιδράσεις για το LNG στον Παγασητικό “φουντώνουν” και η Κυβέρνηση της ΝΔ μέσω των κυβερνητικών στελεχών της “διαμηνύει” πως δεν πρόκειται το σχέδιο να προχωρήσει, αλλά ακόμα και εάν προχωρήσει “θα κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να μην υπάρξει υλοποίησή του μιας και λαμβάνουν υπόψη τους τις αντιδράσεις της τοπικής κοινωνίας”. Μια απορία. Τι συνέβη και δεν θα προχωρήσει η μεγάλη αυτή επένδυση; Φαλίρισαν οι φίλοι “επενδυτές”; Και μια επισήμανση για να μην κοροϊδευόμαστε: Όταν ακούγονται κορώνες του τύπου “θα κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου”, καταλήγουμε “στο δεν περνούσε τελικά ο λόγος μου”.
Το LNG είναι μια ιστορία που πρωταγωνίστησε ανοιχτά ο Δήμος Βόλου δια της δημοτικής του αρχής και ο Οργανισμός Λιμένος. Παρασκηνιακά στηρίχθηκε από το πολιτικό προσωπικό της ΝΔ …δια της χρόνιας σιωπής αλλά και άλλων παροχών που δόθηκαν στους επενδυτές από υψηλόβαθμα στελέχη της ΝΔ στο Νομό, με εξαίρεση τους Χρήστο Μπουκώρο, Θανάση Λιούπη, Κώστα Μαραβέγια, Κώστα Αγοραστό και Δωροθέα Κολυνδρίνη.
Το εξαιρετικά θετικό στην υπόθεση είναι ότι δεν υπήρξε ολιγωρία από τους επιστημονικούς φορείς της πόλης, που “μπήκαν μπροστά” σε αυτή την υπόθεση. Ιατρικός Σύλλογος, ΤΕΕ, Δικηγορικός Σύλλογος, Φαρμακοποιοί, Χημικοί Μηχανικοί και πολλοί ακόμα δεν άφησαν κανένα περιθώριο ώστε να δημιουργηθούν συνθήκες κοινωνικής δυσπιστίας περί δήθεν επένδυσης που θα “απογείωνε” οικονομικά τον Βόλο. Ξεκάθαρα μίλησαν και μιλούν όλοι για την “ταφόπλακα” του LNG και με τις αναλύσεις τους και τις συνεχείς τοποθετήσεις τους δεν επιτρέπουν σε καμία εταιρεία και στους κυβερνητικούς “εταίρους” της να μεταβάλλουν τις ακρότητές τους σε κανόνες, τις επικίνδυνες ενέργειές τους σε θεμιτές και να αναγορεύουν την παράνοια σε πολιτική “οικονομικής σωτηρίας”. Η πόλη χρωστά στους ανθρώπους που δημιούργησαν το κίνημα κατά του LNG, που πρώτοι από όλους μίλησαν για την νάρκη που θα τινάξει τα θεμέλια της επιβίωσης, όχι μόνο του Βόλου, αλλά ολόκληρης της Μαγνησίας. Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που δεν επιτρέπουν σε κανένα κυβερνητικό στέλεχος στο Νομό, να τους “κοιμίσει”, να τους “καθησυχάσει”, να τους “αποδυναμώσει” και στο τέλος να τους αιφνιδιάσει.
