Ο Μπέος ταπεινώνεται στο πανελλήνιο, αλλά δεν ζητάει συγγνώμη ούτε από τους δημοσιογράφους ούτε από τους δικαστικούς λειτουργούς που κρεμάει στα μανταλάκια, ούτε από τους υπουργούς που βρίζει, ούτε από πολιτικούς αρχηγούς, ούτε από βουλευτές, ούτε από τις μειοψηφίες, ούτε από υπαλλήλους, ούτε από πολίτες που ξυλοκοπά, ούτε από κοινότητες ανθρώπων. Ρατσιστικά παραληρήματα, προσβολές, συκοφαντίες, πεζοδρόμιο. Διεκδικεί το δικαίωμα να κρεμά στα μανταλάκια με ψεύδη και ύβρεις όποιον θέλει για όποιον λόγο ή για κανέναν λόγο και απαιτεί χειροκρότημα… και το έχει.
Η αρνητική δυναμική της ανοίκειας συμπεριφοράς του είναι μεγάλη, αλλά η αντίδραση στο πλέον εκφυλιστικό φαινόμενο της πολιτικής ζωής, δεν μπορεί να είναι απαντήσεις στο ύφος και το ήθος του Μπέου, ακόμα και εάν η “ένταση” αυτών των αντιδράσεων δεν συγκρίνεται με την αισχρότητα… της συμπεριφοράς του δημάρχου.
Ο μπεϊσμός που αναδείχθηκε από την ίδια τη ΝΔ στη Μαγνησία ως συνιστώσα της, θα τους καταπιεί όλους. Δεν μπορεί η σήψη να γίνει καθεστώς. Έχουν δίκαιο όσοι υποστηρίζουν πως οι άνθρωποι που έχουν δεχτεί την βία του Μπέου θα “σπάσουν” κάποια στιγμή και θα απαντήσουν στο ύφος που αρμόζει στον υβριστή τους. Ανθρώπινα. Έχουν το δικαίωμα να το πράξουν; Θεωρητικά το έχουν. Και η δικαιοσύνη που αφήνει ελεύθερο τον υβριστή να προτρέπει ακόμη και σε βία εναντίον πολιτών, δημοσιογράφων και πολιτικών προσώπων; Θα πρέπει να δείχνει την ίδια ανοχή και να ρίχνει το ίδιο πέπλο προστασίας στα αγανακτισμένα θύματα του… δημάρχου γιατί αυτό θα πει “ισονομία”, αυτό θα πει “ζούγκλα” και με το ISO του Νόμου;
Τα θύματα του Μπέου έχουν δικαίωμα, αλλά πάνω από όλα έχουν μια υποχρέωση. Έχουν την ευθύνη να υπερβούν τον εαυτό τους και να μην ανταποκριθούν στο κάλεσμα για “μονομαχία” στα αλώνια της λάσπης. Η αντίδραση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ σε ψηφοφόρο του …δημάρχου που τον τρολάρισε, ήταν ανθρώπινη και αυθόρμητη απέναντι σε ένα πρόσωπο από το οποίο έχει προκληθεί βάναυσα, ωστόσο απερίσκεπτη και ενδεικτική της πολιτικής ανωριμότητας του Στ. Κασσελάκη.
Ο Μπέος, πιστός και άφταστος στο ρεπερτόριό του, ξεπέρασε τον εαυτό του, αγγίζοντας άγνωστες (έως τώρα) κορυφές.