Ο Μπέος και ο Νίτσε στην ίδια πρόταση!
O Αχιλλέας Μπέος, ένας από τους σπουδαιότερους διανοούμενους του 21ου αιώνα, επικαλείται τον συνάδελφό του Φρίντριχ Βίλχελμ Νίτσε, για να μεταλαμπαδεύσει στο κοινό του τις ιδέες περί δημοκρατίας που καταπατά η Φωτεινή Κοκκινάκη…
Ποιος θα το περίμενε ότι ο δήμαρχος, που στην καθημερινότητά του πιθανότατα το μόνο που διαβάζει είναι αγγελίες για αναζήτηση οπαδών της ομάδας του, βασίζεται σε νιτσεϊκό έργο για να οικοδομήσει τη θεωρία του όπως ο ίδιος αντιλαμβάνεται την δημοκρατία. Διόλου περίεργο. Άλλωστε και ο διανοούμενος Μπέος θα θυμάται πως και ο Χίτλερ βασίστηκε στα νιτσεϊκά έργα για να οικοδομήσει τη θεωρία τού εθνικοσοσιαλισμού ή ναζισμού, αλλά ο Νίτσε υπήρξε δριμύτατος επικριτής των εθνικιστικών.
Η εικόνα όμως που μας έδωσε ο Μπέος είναι απλά ανεκτίμητη : Ο Αχιλλέας με το γνωστό του ύφος, να παραθέτει απόσπασμα από τον Γερμανό φιλόσοφο, αφήνοντας τους αναγνώστες “κόκκαλο”. Τώρα το πώς επέλεξε να «αποσχιστεί» από τον αποφθεγματικό λυρισμό του Γιάννη Μπουρνέλη και να εντρυφήσει στη φιλοσοφία είναι κι αυτό ένα φιλοσοφικό ζητούμενο… και ο μόνος που μπορεί να το λύσει είναι ο συγγραφέας της ανακοίνωσης που ξεπατίκωσε από το ιντερνετικό Γνωμικολογικόν “αποφθέγματα μεγάλων αντρών”.
Άλλωστε όλοι γνωρίζουμε ότι ο Μπέος δεν είναι ο άνθρωπος που θα έγραφε μόνος του μια τέτοια δήλωση ή που θα έγραφε γενικώς. Οχι, γιατί αδυνατεί, απλά δεν προλαβαίνει! Φαίνεται λοιπόν πως κάποιος άλλος του έγραψε την ατάκα, μάλλον προσπαθώντας να του προσδώσει μια νότα πνευματικότητας, στο άσχετο.
Πάντως το “άρθρο” Μπέου έχει και έναν εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Αν ο ίδιος διολίσθησε σε έργα του Νίτσε για την έννοια του Υπερανθρώπου τότε υπάρχει ελπίδα για όλους. Ποιος ξέρει; Μπορεί ο επόμενος σταθμός του να είναι ο Καντ ή ο Σοπενχάουερ. Φανταστείτε τις δηλώσεις του: “Όπως είπε και ο Καντ, το ηθικό καθήκον είναι απόλυτο… όπως το καθήκον μου να καθαρίζω την πόλη!” ή “Όπως είπε και ο Σοπενχάουερ, η ζωή είναι ένας ατελείωτος αγώνας… όπως και η δημαρχία μου!”
Και γιατί όχι; Αν συνεχίσει έτσι, ίσως να αναθεωρήσουμε το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Μπορεί η τετάρτη δημοτικού να αποδειχθεί η πηγή της πραγματικής σοφίας. Άλλωστε, όπως είπε και ο Νίτσε (ή τουλάχιστον όπως μας είπε ο Μπέος ότι είπε), “αυτός που έχει έναν λόγο να ζει, μπορεί να αντέξει σχεδόν τα πάντα.” Και αν ο λόγος αυτός είναι να ακούμε τον Μπέο να μιλάει για φιλοσοφία, καλή μας απόλαυση!
