Δεν είναι αυτή η Ευρώπη που θέλει ο Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος και εξέφρασε την αποστροφή του με δημόσια δήλωση, για την παρουσίαση της καλλιτεχνικής έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού. Ένας καλόπιστος θεατής χωρίς δεύτερη σκέψη μπορούσε να αντιληφθεί πως όντως δεν υπήρξε καμία αναπαράσταση του «Μυστικού Δείπνου», αλλά έγινε μια αναπαράσταση παγανιστικής γιορτής, με πρωταγωνιστή τον Διόνυσο, όπως άλλωστε αρκετές φορές επεξηγήθηκε κατά τη διάρκεια της μετάδοσης. Από πολλούς, ωστόσο, δεν εκτιμήθηκε εικαστικά η δημιουργική ευφυΐα του Ζολί, όπως τον χαρακτήρισε ο πρόεδρος της Γαλλίας.
Εχει διχαστεί η Ελλάδα για τον Διόνυσο του Τομά Ζολί και στάζουν δηλητήριο οι εκκλησιαστικοί κύκλοι για το μήνυμα της συμπερίληψης, που μετέδωσε σε όλο τον πλανήτη η Γαλλία, που διαχρονικά αποτελεί ένα παγκόσμιο πνεύμα αντιλογίας. Ο κ. Ιγνάτιος που εκτιμά τον εαυτό του ως κεντρικό παίκτη, όχι μόνο στα θρησκευτικά, τα πολιτιστικά και τα πολιτικά δρώμενα της πόλης του, παρενέβη για να σχολιάσει και το κορυφαίο πολιτιστικό γεγονός του πλανήτη, δηλαδή την έναρξη των Ολυμπιακών. Η παρέμβασή του μοιάζει με επαναλαμβανόμενο μοτίβο που ισχύει και σε άλλες περιπτώσεις. Αυτό που ξεχνά είναι ότι η Γαλλία είναι ένα κράτος κοσμικό, απότοκο της Γαλλικής Επανάστασης και αυτή είναι η κυρίαρχη αντίληψη που έχει επικρατήσει τόσο θεσμικά όσο και στην κοινωνία. Δεν έχουν θέση στις λειτουργίες του γαλλικού κράτους οι θρησκείες. Δεν επιτρέπονται θρησκευτικά σύμβολα σε οργανωμένους δημόσιους χώρους, όπως σχολεία και δικαστήρια.
Στην Ελλάδα, όμως, που δεν είναι κοσμικό κράτος, για όλα έχει λόγο η κυρίαρχη θρησκεία δια των εκπροσώπων της, που δηλητηριάζει και διχάζει.
Η Ελλάδα δεν έχει αποβάλει το σφιχταγκάλιασμα εκκλησίας και κράτους και οι Μητροπολίτες που σηκώνουν το δάχτυλο είναι οιονεί δημόσιοι υπάλληλοι, αντί να πληρώνονται από τους χιλιάδες πρόθυμους πιστούς. Στο δημόσιο -ακόμα και στα δικαστήρια- προβάλλουν επιβλητικά εικονίσματα, στα σχολεία δεν διδάσκεται η ιστορία των θρησκειών. Ο κ. Ιγνάτιος εμπλέκει σκοπίμως την μακραίωνα ορθόδοξη παράδοση που προφανώς αποτελεί σημαντικό μέρος της ιστορίας μας, με τη λειτουργία ενός σύγχρονου κράτους, που προβάλλει την ταυτότητά του στον κόσμο και που καμία σχέση με την Ελλάδα, δεν έχει. Γιατί και η Ελλάδα δεν είναι αυτή που θέλουμε, αλλά που τόσο βολεύει την Εκκλησία και τους λειτουργούς της.
