Τα μεγάλα μπλόκα ανήκουν στο μακρινό παρελθόν και οι αγροτικές κινητοποιήσεις δεν είναι πλέον διεκδικητικές και επαναστατικές. Οι εργάτες γης δεν βγαίνουν στον δρόμο με σκοπό να διεκδικήσουν καλύτερες συνθήκες για το επάγγελμά τους, για τα παιδιά τους, για τις οικογένειές τους, για το μέλλον τους.
«Αναιμικές» είναι οι αγροτικές κινητοποιήσεις, όπως πάντα άλλωστε, και στην Μαγνησία, για τις μεγάλες αδικίες και τις ανισοκατανομές στις αποζημιώσεις μετά τις πλημμύρες. Οι αγροτοσυνδικαλιστές του κάμπου είναι εξαφανισμένοι, του Αλμυρού επίσης και η Ζαγορά που την ελέγχει το ΚΚΕ με τον νεαρό Θ. Γεωργαδάκη προσπαθεί αποτυχημένα να δώσει έναν τόνο επαναστατικότητας. Χθες, αγρότες συγκεντρώθηκαν στην Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας, σε μια διαμαρτυρία χωρίς οργάνωση και χωρίς θεαματική συμμετοχή, την ώρα που οι περισσότεροι δηλώνουν πως δεν μπορούν να πλησιάσουν ούτε στα χωράφια τους από τους κατεστραμμένους αγροτικούς δρόμους.
Το ΠΑΣΟΚ έχει χάσει κάθε επιρροή στο αγροτικό κίνημα και ο ΣΥΡΙΖΑ ποτέ δεν είχε βάσεις. Η ΝΔ ελέγχει τις αποζημιώσεις και τις κατανομές τους και ελάχιστοι ενδιαφέρονται εάν από τα χωριά τους απουσιάζουν οι υποδομές, εάν επαρκεί το νερό, εάν θα έχουν συγκομιδή. Τα πολικά γραφεία του κόμματος θα φροντίσουν για όλα…
Στη Μαγνησία οι κινητοποιήσεις εκπορεύονται κυρίως από τους αγρότες που πρόσκεινται στο ΚΚΕ και το κόμμα βρήκε στο πρόσωπο του Θ. Γεωργαδάκη τον «καθοδηγητή»…
Ένα νέο παιδί από την Ζαγορά που δεν γνωρίζει καν την ιστορία του αγροτικού κινήματος, «καθοδηγεί» όταν το ίδιο δεν έχει ισχυρές βάσεις, ειδικό βάρος και βασικές γνώσεις.
Μοιραία, εκτός από τα τηλεοπτικά κανάλια, ουδείς τον θεωρεί συνομιλητή και ο ίδιος πιστεύει πως η σκηνοθεσία των κινητοποιήσεων και η προσωπική προβολή του, είναι το διαβατήριο του.
Αντιθέτως, στην Καρδίτσα ο Κ. Τζέλλας, θεωρείται ο «διάδοχος» του Μπούτα, είναι υπολογίσιμη δύναμη, είναι σεμνός και χαμηλών τόνων, είναι διαβασμένος. Ίσως να μην μπορεί να δώσει απαντήσεις ανά πάσα στιγμή για την στρεμματική απόδοση που έχει το κάστανο στην Ολλανδία ή στην Κορσική, όπως ο Γιάννης Πατάκης που ποτέ δεν αιφνιδιαζόταν και κανείς υπουργός και καμία Κυβέρνηση δεν ήθελε να τον έχει απέναντι, αλλά είναι μια ισχυρή προσωπικότητα.
Στην Μαγνησία η κομματική επένδυση έγινε στο «νηπιαγωγείο» και ο Θ. Γεωργαδάκης είναι το ακριβώς αντίθετο του Τζέλλα, ένα παιδί που δεν διαθέτει την εξυπνάδα ούτε για να αξιοποιήσει τα κομματικά ευεργετήματα.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
