Ποιος είναι ο πιο πλούσιος μονάρχης στον κόσμο; Φυσικά και είναι ιντριγκαδόρικη η ερώτηση, διότι έχει απρόσμενη απάντηση. Το μυαλό όλων τρέχει είτε σε κάποιο βασίλειο ή εμιράτο της Αραβίας που κολυμπάει στο πετρέλαιο, είτε σε κάποια από τις παραδοσιακές μοναρχίες της Ευρώπης που συσσωρεύουν χρήμα και περιουσίες ανά τους αιώνες, είτε σε κάποιο μικροσκοπικό κρατίδιο, επίσης στην Ευρώπη, βγαλμένο κατευθείαν από την εποχή της φεουδαρχίας.
Κι όμως, δεν είναι κανείς απ’ όλους αυτούς. Σύμφωνα με τις πιο έγκυρες διεθνείς λίστες, ο μονάρχης με την πιο μεγάλη προσωπική περιουσία στη γη είναι ο Βατζιραλονγκόρν, ο οποίος από τον Μάιο του 2019 βασιλεύει στην Ταϊλάνδη με το (πολύ πιο εύκολο για εμάς) όνομα Ράμα Ι’. Ο δέκατος μονάρχης μιας δυναστείας που ξεκίνησε στην Ταϊλάνδη από το 1782.
Η προσωπική περιουσία του Ταϊλανδού βασιλιά δεν είναι δυνατόν να υπολογιστεί με ακρίβεια. Στην κυριολεξία, ο Ράμα Ι’ δεν ξέρει τι έχει. Για καθαρά «στατιστικούς» λόγους η αποτίμηση της περιουσίας του υπολογίστηκε το 2022 στα 43 δις δολάρια. Πολύ περισσότερα από τον σουλτάνο Χασανάλ Μπολκία του Μπρουνέι, τον βασιλιά Σαλμάν της Σαουδικής Αραβίας, τον βασιλιά Μοχάμεντ ΣΤ’ του Μαρόκου και τον πρίγκιπα Χανς-Άνταμ του Λιχτενστάιν, που συμπληρώνουν την πρώτη πεντάδα.
Μόνο αυθαίρετοι δεν είναι αυτοί οι υπολογισμοί. Με τις μοναρχικές περιουσίες ανά την υφήλιο (όπως και με τις ιδιωτικές) ασχολούνται πολύ αξιόπιστα brands των διεθνών ΜΜΕ παγκοσμίως, όπως το Forbes, το Business Insider και το CEOWorld. Οι λίστες που παρουσιάζουν έχουν διαφορές και στην κατάταξη και στα ποσά, όμως συμφωνούν ότι ο Ράμα Ι’ είναι όντως ο πλουσιότερος.
Μια πρόσθετη δυσκολία, όταν αποπειράται κάποιος να αποτιμήσει μοναρχική περιουσία, είναι να διαχωρίσει το προσωπικό από το «βασιλικό». Αναμφισβήτητα, ο πλούτος που έχουν συγκεντρώσει οι βασιλικές οικογένειες ανά τον πλανήτη είναι πολλαπλάσιος αυτού που παρουσιάζουν οι λίστες. Στην περίπτωση αυτή, όμως, αναφερόμαστε σε προσωπική περιουσία. Σε λεφτά που ελέγχει συγκεκριμένο πρόσωπο, όχι κάποιος θεσμός, όπως π.χ. το βρετανικό στέμμα. Ούτε λογαριασμούς που είναι μεν βασιλικοί αλλά και «κρατικοί», με περιορισμούς μάλιστα όταν οι κινήσεις ξεπερνούν ένα συγκεκριμένο (πολύ υψηλό) όριο να χρειάζεται κυβερνητική απόφαση για να εγκριθεί η συναλλαγή.
Στην Ταϊλάνδη, αυτά έχουν λυθεί εδώ και σχεδόν έναν αιώνα -γι’ αυτό και είναι πιο εύκολος ο διαχωρισμός. Έχει δε τις ρίζες του στις αρχές του 19ου αιώνα, σ’ έναν μονάρχη που αποδείχτηκε ότι έβλεπε πολύ μπροστά από την εποχή του. Κι ευτυχώς που βρέθηκε μια Ευρωπαία κυρία που υπηρέτησε στην αυλή του για να γράψει τα απομνημονεύματά της και δύο εμβληματικοί σεναριογράφοι-μουσικοί για να τον γνωρίσει ο κόσμος μέσα από την απαστράπτουσα, όσο και εκκεντρική, προσωπικότητα του Γιουλ Μπρίνερ.
Το ξενοδοχείο στο Μόναχο και το κουτάβι-πτέραρχος
Στις επίσημες αναφορές ο βασιλιάς Ράμα Ι’ παρουσιάζεται ως το πρότυπο του μονάρχη. Γεννημένος το 1952, σπουδαγμένος στις πιο σκληρές στρατιωτικές ακαδημίες της Βρετανίας, εκπαιδευμένος πιλότος που μπορεί να πετάξει μέχρι και σύγχρονο F-16, έχει φυσικά και ιδιωτικό τζετ για να μετακινείται όπου του αρέσει. Πιστός στις παραδόσεις, πήγε μέχρι και σε μοναστήρι για να γνωρίσει τις αξίες του βουδισμού Θερεβάντα, της επίσημης θρησκείας της χώρας. Πρωτοπόρος, από την πριγκιπική του ζωή ακόμα, σε ιατρικά, εκπαιδευτικά και αγροτικά προγράμματα, τα οποία εκσυγχρονίζουν τον πρωτογενή τομέα και ανακουφίζουν τους φτωχούς της χώρας. Λάτρης της ποδηλασίας, αλλά και του ποδοσφαίρου. Και πιστός γιος, που σπάραξε όταν πέθανε ο πατέρας του το 2016 και χρειάστηκε τρία χρόνια για να τον πενθήσει, πριν αποδεχτεί το θρόνο το 2019.
