Η Λητώ Τσακίρη μεγάλωσε με τις ιστορίες των προσφύγων της Μικράς Ασίας. Αποφοίτησε από το Παιδαγωγικό Τμήμα Προσχολικής Εκπαίδευσης του Βόλου και έκανε εξειδίκευση στην “Ψυχική Υγεία & την Ειδική Αγωγή”. Είναι ιδιοκτήτρια του Κέντρου Προσχολικής Αγωγής “Λητώ” στην πόλη της Λάρισας, λατρεύει τα παιδιά και, δουλεύοντας τόσα χρόνια δίπλα τους, έχει διδαχθεί ότι οφείλουμε να μοιραζόμαστε μαζί τους τις σκέψεις μας, να μην είμαστε απόλυτοι, να σεβόμαστε την άποψή τους και να μάθουμε να κάνουμε διάλογο μαζί τους. Η ίδια συνομιλεί καθημερινά διά ζώσης αλλά και μέσα από τα ευφάνταστα παραμύθια της. Το επόμενο διάστημα θα κυκλοφορήσει αισίως το 19ο βιβλίο της, ένα μουσικό χριστουγεννιάτικο παραμύθι για τη σωστή διατροφή των παιδιών.
Συνέντευξη στην Ουρανία Σταμούλη
Κυρία Τσακίρη μιλήστε μας για εσάς, πώς θα παρουσιάζατε τον εαυτό σας;
Τι να σας πρωτοπώ για μένα… Είμαι ένας ανήσυχος άνθρωπος, που συνεχώς τεστάρει τον εαυτό του. Προσπαθώ να προσφέρω στην κοινωνία και στους αδύναμους συνάνθρωπους μας και λατρεύω τα παιδιά. Σπούδασα νηπιαγωγός και έκανα εξειδίκευση στην ψυχική υγεία παιδιού, αν και πέρασα κάποια χρόνια της ζωής μου και από την εκπαίδευση ενηλίκων. Στο παρελθόν δούλεψα στο χώρο των μέσων μαζικής ενημέρωσης, σύντομα όμως με κατάκτησε το αντικείμενό μου. Έτσι, εδώ και 25 χρόνια δουλεύω διευθύνοντας εκπαιδευτήρια προσχολικής αγωγής και γράφοντας βιβλία και παραμύθια που αφορούν γονείς και παιδιά. Έχω την τύχη να είμαι μητέρα δύο υπέροχων αγοριών, του Κρέοντα και του Νικόλα, πού τους λατρεύω. Είναι ανεξάρτητα, προικισμένα και δημιουργικά παιδιά και πάντα θα είναι οι σημαντικότεροι άνθρωποι της ζωής μου. Πολλοί γονείς με ρωτάνε πως θα έχουν μία όμορφη σχέση με τα παιδιά τους, η απάντηση μου είναι ότι θα πρέπει να τη χτίσουν από την πρώιμη ηλικία, από τα πρώτα βήματα του παιδιού τους, τα προσχολικά και τα πρωτοσχολικά χρόνια, εκείνα τα χρόνια δηλαδή που δομείται όλη οι προσωπικότητα του ανθρώπου.
Είμαι γεννημένη στη Θεσσαλονίκη αλλά τα τελευταία 25 χρόνια ζω στην πόλη της Λάρισας, την οποία αγάπησα πολύ. Με τα βιβλία μου ταξιδεύω σε ολόκληρη την Ελλάδα υλοποιώντας εκδηλώσεις σε χώρους πολιτισμού σχολεία και βιβλιοθήκες.
Στον ελεύθερο χρόνο μου επιτελώ έργο εθελοντισμού σε δύο σπουδαίες οργανώσεις, στο τμήμα παιδιού του ομίλου για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων που ανήκω τα τελευταία 11 χρόνια – υπό την αιγίδα του ομίλου κυκλοφορούν και τα βιβλία μου- και στους Lions Club International 117Β όπου το 2022-2023 προήδρευα της Επιτροπής “για την Οικογένεια και τη Γυναίκα”. Αυτή τη στιγμή έχω τη χαρά να συντονίζω το Lions Branch Λάρισα Ασκληπιάς και τώρα προεδρεύω της επιτροπής κατά του παιδικού καρκίνου. Με την ομάδα του Lions συντελούμε στην στήριξη των συνανθρώπων μας, με δράσεις που αφορούν προβλήματα όρασης, προάγοντας και υλοποιώντας δράσεις προστασίας του περιβάλλοντος, στηρίζοντας τους συμπολίτες μας που έχουν προβλήματα διαβίωσης, ευαισθητοποιώντας το κοινό σχετικά με τον παιδικό και τον ενήλικο διαβήτη, και δίνοντας χέρι βοηθείας για τον παιδικό καρκίνο. Στηρίζουμε τους νέους μας μέσα από προγράμματα ανταλλαγής νέων, προάγουμε το θεσμό της οικογένειας και παρουσιάζουμε θέματα που αφορούν τη σύγχρονη γυναίκα. Για μένα το να ευαισθητοποιώ τους συνανθρώπους μου σχετικά με το πολύτιμο έργο του εθελοντισμού είναι ευλογία!
Πότε μπαίνει η συγγραφή στη ζωή σας και ποια ανάγκη σας οδήγησε σε αυτό;
Πάντα μου άρεσε να γράφω στο χαρτί τις σκέψεις μου και αυτό σιγά-σιγά έγινε ένας τρόπος ζωής. Αρχικά, ως φοιτήτρια στη σχολή νηπιαγωγών έγραφα σλόγκαν για το ραδιόφωνο – και αυτό κατέληξε να είναι η πρώτη μου εργασία ως υπεύθυνη διαφήμισης στον ραδιοφωνικό σταθμό της ΔΕΘ. Αργότερα έγραφα τα κείμενα σε καταχωρήσεις πελατών ενός ενθέτου μόδας του περιοδικού Elle. Όταν ξεκίνησα να εργάζομαι ως εκπαιδευτικός θεώρησα σκόπιμο να προετοιμάζω τα κείμενα που θα μπορέσουν να υποστηρίξουν τα παιδιά, ανάλογα με τις δυνατότητές και με την προσωπικότητα του κάθε μαθητή. Και κάπως έτσι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου πριν 12 χρόνια να εκδοθεί το πρώτο μου βιβλίο με αφορμή ένα τραγούδι που είχα γράψει για κάποιο παιδικό παραμύθι.
Για μένα η συγγραφή είναι τρόπος έκφρασης, είναι λύτρωση, είναι επικοινωνία, είναι λειτούργημα. Το πρώτο μου βιβλίο γράφτηκε με θέμα τον σεβασμό στη μοναδικότητα της προσωπικότητάς του παιδιού που φέρνουμε στη ζωή. Δεν είναι τυχαίο που αυτό το βιβλίο μετά από μεγάλη επιτυχία σε πανελλήνιο επίπεδο φέτος επανακυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Τζιαμπίρης Πυραμίδα εικονογραφημένο από τη Λιάνα Δενεζάκη σε μουσική Ελένη Σαμαρίνα και ερμηνείες Έλενας Γκάτζα. Με ευφάνταστο τρόπο τους ήχους των μουσικών οργάνων και την έννοια του ρυθμού.
Δουλεύω πολύ και έχω την τρέλα να πειραματίζομαι, να δημιουργώ και να θέτω υψηλούς στόχους σε ό,τι αφορά τη δουλειά μου. Αισίως κυκλοφορεί το 19ο βιβλίο μου, ένα μουσικό χριστουγεννιάτικο παραμύθι για τη σωστή διατροφή των παιδιών μας.
Κατά κύριο λόγο τα βιβλία σας είναι παιδικά… αν και πιστεύω ότι απευθύνονται και σε ενήλικες. Γιατί επέλεξατε αυτό το είδος λογοτεχνίας;
Έχω επιλέξει να γράφω κατά κύριο λόγο για τα παιδιά και σε αυτό με οδήγησε η καθημερινή μου επαφή με αυτά μέσα από το εκπαιδευτήριο «Λητώ» που διευθύνω. Τα βιβλία μου είναι παραμύθια για μικρούς και μεγάλους και στέλνουν μηνύματα στους γονείς για το πώς μπορούν να χτίσουν μία υγιή σχέση ζωής με τα παιδιά τους και πώς να τους προσφέρουν μηνύματα για κανόνες σωστής καθημερινής ζωής μέσα από τραγούδια και ιστορίες.
Από το πρώτο σας βιβλίο μέχρι και σήμερα, τι έχει αλλάξει στα παιδιά, τι στους γονείς και τι στη Λητώ;
Από το πρώτο μου βιβλίο δεν βλέπω να έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα σε ό,τι αφορά τα παιδιά και τους γονείς. Καθώς τα χρόνια περνούν βλέπω όλο και περισσότερους ευαισθητοποιημένους μπαμπάδες που ενδιαφέρονται και ρωτούν για τα παιδιά τους και παρακολουθούν τις επιμορφώσεις γονέων που υλοποιεί το σχολείο μας. Αυτό μου δίνει θάρρος και φυσικά είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά να μεγαλώνουν με την επιμέλεια και την ουσιαστική παρουσία και των δύο γονιών τους.
Στη συγγραφή πάντα με μάγευε και με μαγεύει το ταξίδι που κάνω μέσα από τα κείμενα μου στις ψυχές των ανθρώπων. Με ευχαριστεί να επικοινωνώ μαζί τους… Ρωτούν τη γνώμη μου, με ευχαριστούν για τα μηνύματα που τους στέλνω τα οποία μοιράζονται μαζί μου. Θεωρώ ότι όλο αυτό με εξελίσσει, με κάνει καλύτερο άνθρωπο.
Τι είναι αυτό που μας διδάσκουν τα παιδιά και τι μαθαίνετε εσείς μέσα από τη συναναστροφή μαζί τους;
Δουλεύοντας τόσα χρόνια με μικρά παιδιά έχω διδαχθεί ότι είναι ξεχωριστοί άνθρωποι με δικές τους προσωπικότητες. Εμείς οφείλουμε να τα σεβόμαστε, να τα αφουγκραζόμαστε, να μοιραζόμαστε μαζί τους τις σκέψεις μας, να μην είμαστε απόλυτοι, να σεβόμαστε την άποψή τους και να μάθουμε να κάνουμε διάλογο μαζί τους.
Μέσα από τα παραμύθια, μπορείς να μάθεις, να προβληματιστείς, να αλλάξεις συνήθειες και συμπεριφορές. Σας έχει εκμυστηρευτεί κάποιος γονιός ότι τον βοηθήσατε μέσα από αυτά;
Είναι πολλές οι φορές που επικοινωνούν οι γονείς μαζί μου μέσω messenger, τηλεφώνου ή κάποιας εκδήλωσης και κουβεντιάζουμε τα οφέλη που αποκόμισαν αυτοί και τα παιδιά τους μέσα από τα γραφόμενά μου. Αυτό μου δίνει δύναμη να προχωρήσω και πείσμα να προσπαθήσω ακόμα περισσότερο για το καλό των παιδιών μας. Μαθαίνω κι εγώ κάθε μέρα μέσα από τη ζωή που τρέχει γρήγορα και απαιτητικά, μεταλλάσσομαι κι εγώ και τα γραφόμενα μου. Παρατηρώ πάντα τον τρόπο που λειτουργούν στους άλλους ανθρώπους τα βιβλία μου, πόσο τους προβληματίζουν και τους ευαισθητοποιήσουν, ενήλικες και παιδιά.
Τα παραμύθια σας συνοδεύονται πάντα από μουσικά cd. Πώς προέκυψε αυτή η ιδέα; Θεωρείτε ότι είναι ένας τρόπος για να γίνει πιο ευχάριστη η ανάγνωση;
Πράγματι τα παραμύθια μου έχουν πάντα κάποιο μουσικό κομμάτι. Στα τελευταία μου βιβλία έπαψε να υπάρχει cd αλλά καταχωρούνται τα qrcode που παραπέμπουν στα τραγούδια που ακολουθούν τα βιβλία μου. Αυτή η ιδέα ήρθε όταν αντιλήφθηκα ως εκπαιδευτικός προσχολικής αγωγής, το πόσο γρήγορα αποτυπώνουν τα παιδιά στη μνήμη τους και με καλύτερο τρόπο ό,τι ακούνε με μουσική. Έτσι λοιπόν αποφάσισα τα μηνύματα των βιβλίων μου να γίνονται με τραγούδια που θα τα αγαπήσουν, θα τα τραγουδήσουν και εν τέλει να κρατήσουν στην ψυχούλα τους όλα όσα η κάθε ιστορία θέλω να τους προσφέρει.
Οι εποχές αλλάζουν η κοινωνία εξελίσσεται και νέες μορφές οικογένειας έρχονται στη ζωή μας. Θα γράφατε ένα παραμύθι με θέμα τη μονογονεϊκή οικογένεια ή την οικογένεια με δυο μαμάδες ή δυο μπαμπάδες;
Αγαπητή Ουρανία, οι σύγχρονες εξελίξεις στις ζωές των ανθρώπων έχουνε φέρει μεγάλες αλλαγές και σίγουρα μέσα στα επόμενα χρόνια θα υπάρχουν όλο και περισσότερες οικογένειες με γονείς του ίδιου φύλου. Προς στιγμή τα ποσοστά είναι πολύ μικρά και θεωρώ ότι δεν συντρέχει λόγος να προϊδεάσουμε τα παιδιά για κάτι που δεν έχουν ακόμη δει. Σε ότι αφορά τις μονογονεϊκές οικογένειες, οι μικροί μαθητές σε όλα τα σχολεία της χώρας έχουν συνηθίσει πια ότι πολλοί από τους φίλους τους είναι με μία μαμά μόνο ή μόνο με ένα μπαμπά ή οι δικοί τους γονείς είναι χωρισμένοι. Αυτό είναι κάτι το οποίο οφείλουμε να θίξουμε στα βιβλία μας με ευφάνταστο τρόπο οι συγγραφείς παιδικών παραμυθιών, γιατί είναι μία πραγματικότητα που υφίσταται και επαγωγικά αυξάνεται με γρήγορους ρυθμούς.
Όταν ήμασταν εμείς παιδιά η μόνη μας έννοια ήταν να διαβάσουμε τα μαθήματα μας όσο πιο γρήγορα γινόταν ώστε να κατέβουμε στη γειτονιά να παίξουμε… Ή να τελειώσει το σχολείο για να φύγουμε για το χωριό, όπου περνάγαμε ένα καλοκαίρι ξέγνοιαστο. Τα παιδιά πλέον είναι εγκλωβισμένα σε ολοήμερα σχολεία, στα μαθήματά τους, στα φροντιστήρια, στα ΚΔΑΠ, στα καλοκαιρινά μαθήματα, σε έναν κόσμο γεμάτο υποχρεώσεις δίχως ξεγνοιασιά και παιχνίδι… Που κάναμε λάθος; Πιστεύετε ότι πρέπει να αλλάξει κάτι στο εκπαιδευτικό σύστημα;
Θεωρώ ότι οι σύγχρονες ανάγκες μας δεν είναι πάντα πραγματικές, αρκετές από αυτές είναι πλασματικές. Συντελούν στο να βιώνουν οι άνθρωποι ένα τρομερά καταπιεστικό πρόγραμμα καθημερινότητας, διότι για να μπορούν να ικανοποιήσουν όλες αυτές τις πλασματικές τους ανάγκες πρέπει να δουλεύουν από το πρωϊ ως το βράδυ. Αντίστοιχο είναι και το πρόγραμμα των παιδιών. Όταν οι γονείς έχουν μία φορτωμένη καθημερινότητα, νιώθουν πιο ασφαλείς να είναι σε ελεγχόμενο περιβάλλον το παιδί τους. Έτσι, το μάθημα τελειώνει και μετά έρχεται το ΚΔΑΠ ή ένα φροντιστήριο ή ένα πρόγραμμα δημιουργικής μάθησης, το οποίο καλύπτει την απουσία του γονέα καθημερινά από το οικογενειακό περιβάλλον. Έτσι δομήθηκε και το νέο εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο μπορεί να καλύψει τις σύγχρονες ανάγκες της οικογένειας. Μέσα από όλο αυτό το βαρύ πρόγραμμα βγαίνουμε πολύ καταπιεσμένοι και οι γονείς και τα παιδιά γιατί δεν υπάρχει ελεύθερος προσωπικός χρόνος.
Ανέφερες νωρίτερα ότι οι διακοπές κάποτε ήτανε ολόκληρο το καλοκαίρι και τώρα παλεύουμε να βρούμε μία εβδομάδα για να καταφέρουμε να συνευρεθούμε και να χαλαρώσουμε σαν οικογένεια. Πρέπει να αναθεωρήσει ο σύγχρονος ενήλικας και να εντοπίσει ποιες είναι οι πραγματικές του ανάγκες. Ο πολύτιμος χρόνος που όλοι έχουμε τόσο πολύ ανάγκη να βιώσουμε, θα βρεθεί και σίγουρα οι ώρες που θα απασχολούνται τα παιδιά στα διάφορα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης θα περιοριστούν.
Κάποτε οι παιδικοί σταθμοί έκλειναν το καλοκαίρι, τώρα που όλοι οι γονείς εργάζονται αυτό είναι ανέφικτο να συμβεί. Φυσικά η ακρίβεια που βιώνει η χώρα μας δεν επιτρέπει πια στο νέο γονέα να σκεφτεί την καλοζωία του.
Το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν κάνει από νωρίς επαγγελματικό προσανατολισμό στους μαθητές, ούτε παρουσιάζει τους διαφορετικούς κλάδους εργασίας δια ζώσης. Αυτό είναι κάτι που το κάνουν τα σχολεία άλλων χωρών με μεγάλη επιτυχία, γιατί τα αδύναμα στη μελέτη παιδιά βρίσκουν το δρόμο που τους ταιριάζει να ακολουθήσουν και οι οικογένειες δεν μπαίνουν στη διαδικασία των πολλαπλών φροντιστηρίων, με υπέρογκα έξοδα, κόπο και στρές για όλη την οικογένεια και πολλές φορές δίχως το ποθητό αποτέλεσμα στο τέλος. Το Ελληνικό σχολείο προάγει ακόμη την πανεπιστημιακή μόρφωση και πολλά παιδιά μας βρίσκονται να φοιτούν σε σχολές που δεν θα επέλεγαν τελικά ως εργασία τους.
Τι είναι αυτό που σας μαγεύει στη συγγραφή και τι στην ενασχόλησή σας με τα παιδιά;
Στη συγγραφή με μαγεύει η ευκαιρία που μου δίνει να μπω μέσα στις ψυχές των ανθρώπων και μέσα από τα γραφόμενά μου να τους στείλω μηνύματα και όσο μπορώ να συνεισφέρω στην καλύτερη επικοινωνία γονέων παιδιών.
Η ενασχόληση μου με τα μικρά παιδιά είναι το φάρμακο της ευζωίας μου, που με κρατά δια βίου παιδί. Κάθε μέρα που περνάμε με τους μικρούς μου μαθητές είναι μία υπέροχη μέρα. Μαζί δημιουργούμε σκέψεις και συναισθήματα και δημιουργούμε τα δικά μας παραμύθια.
Στην παρούσα περίοδο σε τι φάση βρίσκεστε; Γράφετε κάτι καινούριο; Τι άλλο να περιμένουμε στο μέλλον από εσάς;
Αυτή την περίοδο μόλις κυκλοφορεί το 19ο παραμύθι μου που ανήκει στη σειρά της Κυράς Διατροφής και έχει το τίτλο «Η κυρά Διατροφή τα Χριστούγεννα.
Ένα παραμύθι με έθιμα, παραδόσεις του τόπου μας, με τα κάλαντα της Κυράς Διατροφής και υπέροχες διατροφικές συμβουλές. Το βιβλίο περιέχει, εκτός του παραμυθιού, γευστικές χριστουγεννιάτικες συνταγές υγιεινής διατροφής για μικρούς και μεγάλους φίλους, ώστε να τρέφονται σωστά ακόμη και μέσα στις γιορτές.
Στα συρτάρια μου έχω πλήθος κειμένων και στις σκέψεις μου πολλά ακόμη σχέδια για το μέλλον. Εύχομαι να μου δοθεί η ευκαιρία να τα υλοποιήσω όλα. Μέσα από το εθελοντικό μου έργο μου δίνεται η ευκαιρία να σκεφτώ και να δημιουργήσω πάνω σε πολλά ευφάνταστα σενάρια.
Μέσα από εκπαιδευτικά προγράμματα μου σε νηπιαγωγεία, δημοτικά σχολεία, βιβλιοθήκες και κέντρα πολιτισμού σε ολόκληρη τη χώρα μου δίνεται η ευκαιρία να συναντήσω αρκετούς γονείς και παιδιά, να κουβεντιάσω μαζί τους και να τροφοδοτήσω το μυαλό μου με νέες ιδέες, γράφοντας καινούργια και πιο ευφάνταστα βιβλία.
Τέλος θα ήθελα να ενημερώσω τους αναγνώστες σας ότι στις 17 Οκτωβρίου 2024 επιτελούμε ενημέρωση για τις νέες εξελίξεις σχετικά με τον καρκίνο του μαστού με μία ομάδα σπουδαίων επιστημόνων της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, σε μια ανοιχτή εκδήλωση στο Γαλλικό Ινστιτούτο Λάρισας υπό την αιγίδα της Αντιδημαρχίας Κοινωνικής Πολιτικής του Δήμου Λαρισαίων, όπου που θα απαντηθούν και όλες οι ερωτήσεις του κοινού.
Ευχαριστώ θερμά τα Γεγονότα για την τιμητική πρόσκληση και είμαι πάντα στη διάθεσή σας προσφέροντας τα βιβλία μου με σεβασμό και αγάπη στα παιδιά μας.
