Με τις ψήφους τριών δικαστών και δύο ενόρκων καταδικάστηκε σήμερα το απόγευμα από το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Λάρισας ένας άνδρας για το αδίκημα της κατάχρησης σε ασέλγεια. Πράξη την οποία τέλεσε σε βάρος της ενήλικης κόρης του το 2018 στο Βόλο.
Ωστόσο με τις ψήφους τεσσάρων ενόρκων επιβλήθηκε στον κατηγορούμενο ποινή φυλάκισης τριών ετών αντί για κάθειρξη πέντε ετών που ήταν η απόφαση των τριών τακτικών δικαστών.
Η πράξη για την οποία εν τέλει καταδικάστηκε ο κατηγορούμενος έγινε σε βάρος της κόρης του τη στιγμή που η τελευταία κοιμόταν στο κρεβάτι, στο διαμέρισμα του. Με το που αντιλήφθηκε την παρουσία του κατηγορούμενου, ο τελευταίος δεν συνέχισε την πράξη και η παθούσα κατήγγειλε το περιστατικό στην αστυνομία λίγους μήνες μετά και αφού το ανέφερε στον φίλο της και σε συγγενικά της πρόσωπα.
Όπως προέκυψε από την ακροαματική διαδικασία η οποία ολοκληρώθηκε σε δύο συνεδριάσεις, η κοπέλα ήταν παιδί χωρισμένων γονιών οι οποίοι τα τελευταία χρόνια βρισκόταν σε δικαστική διαμάχη για θέματα διατροφής.
Τους οικονομικούς λόγους επικαλέστηκε και ο κατηγορούμενος στην απολογία του ως το κίνητρο της κόρης του για την καταγγελία. Συγκεκριμένα ανέφερε πως προέβη στην καταγγελία επειδή δεν της έδινε χρήματα ενώ ως ενορχηστρωτή της καταγγελίας έδειξε την πρώην σύζυγό του.
«Κατηγορούμαι αδίκως»
«Δυστυχώς κατηγορούμαι αδίκως» ανέφερε στην απολογία ο κατηγορούμενος προσθέτοντας πως «έπεσε από τα σύννεφά» μόλις του επιδόθηκε το σχετικό έγγραφο με την κατηγορία. Σε ερώτηση της έδρας για το που βρισκόταν τη στιγμή που η κοπέλα κατήγγειλε πως έγινε το περιστατικό, απάντησε πως κοιμόταν τονίζοντας πως η κόρη του έμενε στο διαμέρισμα της γιαγιάς της στον πάνω όροφο και όχι μαζί του.
Σήμερα, πριν την απολογία του κατηγορουμένου κατέθεσαν συγγενικά πρόσωπα του κατηγορουμένου και της παθούσας με την ίδια να καταθέτει στην πρώτη συνεδρίαση.
Ένοχος όπως κατηγορείται
Αφού ολοκληρώθηκε η αποδεικτική διαδικασία ακολούθησε η αγόρευση της εισαγγελέως της έδρας η οποία πρότεινε την ενοχή του κατηγορουμένου.
Αιτιολογώντας την πρόταση της, ανέφερε αρχικά πως η παθούσα μεγάλωσε σε μια οικογένεια με πολλές εντάσεις προσθέτοντας πως η σχέση που είχε με τον πατέρα της ήταν καλή και τη στιγμή που ενηλικιώθηκε αποφάσισε να μεταβεί στο Βόλο για να βρει εργασία. «Κατά την άποψη της εισαγγελικής αρχής η παθούσα διέμενε στην οικία του πατέρα και κάποια βράδια κοιμόταν ενδεχομένως στο σπίτι της γιαγιάς» ανέφερε η εισαγγελέας.
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο συμβάν λέγοντας πως «η κατάθεση της παθούσας ως προς τον τρόπο που έγινε το περιστατικό είναι σαφής» προσθέτοντας πως οι αντιφατικές καταθέσεις της σχετικά με το αν είδε τον κατηγορούμενο ή αν αντιλήφθηκε μόνο την παρουσία του δεν μπορούν από μόνες τους να αναιρέσουν την τέλεση της πράξης.
Η εισαγγελέας τόνισε πως ο κατηγορούμενος εκμεταλλεύτηκε την «κατάσταση ύπνου» της παθούσας για να τελέσει την πράξη προσθέτοντας πως η τελευταία προσπάθησε στη συνέχεια να διαχειριστεί μόνη της το περιστατικό. Ως προς τον ισχυρισμό για το οικονομικό κίνητρο της καταγγελίας, η εισαγγελέας ανέφερε μεταξύ άλλων πως η κοπέλα ζήτησε χρήματα από τον πατέρα της όπως είχε νόμιμο δικαίωμα, δεν τον εκβίασε για να αποσύρει την καταγγελία, δεν επηρεάστηκε από την μητέρα της καθώς οι σχέσεις τους είναι «ανύπαρκτες» και δουλεύει και συντηρείται μόνη της.
Η εισαγγελέας ολοκλήρωσε την αγόρευση της προτείνοντας να κηρυχθεί ένοχος ο κατηγορούμενος όπως κατηγορείται.
Οι ένορκοι αποφάσισαν για φυλάκιση αντί για κάθειρξη
Μετά την πρόταση της εισαγγελέως ακολούθησε η διάσκεψη με το δικαστήριο να αποφασίζει κατά πλειοψηφία (7-2) την ενοχή του κατηγορουμένου για την πράξη της κατάχρησης σε ασέλγεια. Ο ένας ένορκος που μειοψήφησε είχε την άποψη πως έπρεπε να γίνει δεκτός ο ισχυρισμός που προέβαλε η υπεράσπιση του κατηγορουμένου για μεταβολή της κατηγορίας σε προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειάς και να κηρυχθεί απαράδεκτη η ποινική δίωξη και ο δεύτερος είχε την άποψη πως έπρεπε να κηρυχθεί αθώος λόγω αμφιβολιών.
Ως προ το σκέλος της ποινής, η εισαγγελέας πρότεινε να επιβληθεί κάθειρξη έξι ετών με το δικαστήριο να αποφασίζει τελικά κατά πλειοψηφία (4-3) ποινή φυλάκισης τριών ετών. Η ποινή ήταν με την απόφαση των τεσσάρων ενόρκων με τους δικαστές να έχουν την άποψη πως έπρεπε να επιβληθεί κάθειρξη πέντε ετών. Να σημειωθεί πως το δικαστήριο αναγνώρισε επίσης κατά πλειοψηφία (4-3) το ελαφρυντικό του πρότερου σύννομου βίου.
Η ποινή ανεστάλη επί τριετία και η έφεση έχει αναστέλλουσα δύναμη.
Πηγή: larissanet.gr – Κωνσταντίνος Κοντοκώστας