Αν όσα ακούστηκαν χθες στο δημοτικό συμβούλιο Βόλου από τον Α. Κοπάνα, διορισμένο πρόεδρο της ΔΕΥΑΜΒ, δεν αφορούν σε άγνοια των βασικών ζητημάτων της πόλης, τότε πρόκειται για ένδεια σκέψης και για τρανταχτή αδυναμία έστω και απλής κατανόησης των προβλημάτων. Ο Βόλος καταναλώνει κακής ποιότητας νερό το οποίο χαρακτηρίζεται κατάλληλο και λόγο να το αμφισβητήσουμε, δεν έχουμε. Ο Βόλος όμως δεν διαθέτει ούτε επάρκεια σε νερό και όταν ο Α. Κοπάνας ρωτήθηκε για την πολιτική που θα ακολουθήσει δήλωσε πως θα μοιράσει cd στους πολίτες με μια έκθεση ιδεών από το 2020 που ακόμα αναζητά χρηματοδότηση. Από το 2020 κρατάνε το master plan κρυφό και δεν εχουν βρει ευρώ, για να το εφαρμόσουν. Είναι για το Γκίνες…
Σε όλους εμάς που δεν κατέχουμε την οξύτητα και την διαύγεια πνεύματος των μελών της δημοτικής αρχής και δη του Αργύρη Κοπάνα και του αφεντικού του, προκάλεσε εντύπωση η αφασία τους στο δημοτικό συμβούλιο και αντιληφθήκαμε πως είναι ανήκεστη. Μισθό να τους εξασφαλίζουμε και εάν από τις βρύσες τρέχουν και πέτρες , είναι θέμα αντοχής της υγείας μας. Στον αντίποδα, ο Νίκος Παπαπέτρος και η Συμμαχία για τον Βόλο δεν έθεσαν μόνο το ζήτημα της διαχείρισης του νερού, της ποιότητάς του και των ευθυνών, αλλά και το μεγάλο θέμα της άρδευσης. Η άρδευση έχει εγκαταλειφθεί στην τύχη της αλλά από το νερό ζουν επαγγελματικά εκατοντάδες παραγωγοί στα χωριά του Βόλου. Ο δήμος έχει χάσει εκατομμύρια ευρώ από την άρδευση και έχει εγκαταλείψει τα έργα σε μια εποχή που η παραγωγή καταρρέει λόγω κλιματικών συνθηκών. Μεταβολές που για την δημοτική αρχή είναι αδιάφορες, αλλά όχι για τους παραγωγούς που έχουν απέναντί τους ανεύθυνους «άρχοντες».
Στο δημοτικό συμβούλιο Βόλου ακούσαμε τον επικεφαλής της αντιπολίτευσης και των συμβούλων της Συμμαχίας για τον Βόλο να κομίζουν τις αρχές της διαφάνειας, την αξία του σεβασμού στη νομιμότητα, να τονίζουν την αξία του να δίνει κανείς σημασία και λύσεις στα προβλήματα των πληγέντων μέσω της αξιοκρατίας, του ορθολογισμού και της αξιοπρέπειας. Η διαφορά είναι τεράστια.
