Μια υπέροχη ημέρα χθες στον Βόλο, για βόλτες, ψώνια, φαγητό. Μια υπέροχη ημέρα που την κατέστρεψε το 112 που δαιμονισμένα, και για μια ακόμη φορά χωρίς λόγο, ηχούσε και με μας συμβούλευε να μείνουμε σπίτι μας… για να μην μας κάψει ο ήλιος.
Το μήνυμα με τον τρομακτικό θόρυβο που σε καλεί να βρεις καταφύγιο να κρυφτείς, είναι λογικά για περιπτώσεις που ο παραλήπτης πρέπει να αντιδράσει άμεσα, όπως για παράδειγμα να απομακρυνθεί από μια περιοχή λόγω πυρκαγιάς ή ενδεχόμενης πλημμύρας. Αμ, δε…
Στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας και το 112 εντάχθηκε στο ανορθολογικό σύστημα διοίκησης της.
Τι νόημα έχει αλήθεια, η σειρήνα του πολέμου να ηχεί δαιμονικά για να σου ζητήσει να είσαι προσεκτικός γιατί χιονίζει και βρέχει τον χειμώνα; Τι νόημα έχει να το «τερματίζουν», στέλνοντας μηνύματα με τον ήλιο να λάμπει και ένα πολύτιμο εργαλείο, όπως το 112 να γίνεται νούμερο για επιθεώρηση και αιτία να μένουν άδεια τα ταμεία εκατοντάδων επιχειρήσεων;
Γιατί δεν στέλνουν τις ειδοποιήσεις ανάλογα με την διαβάθμιση του κινδύνου, αφού πρώτα ρίξουν μια ματιά και έξω το παράθυρό τους, είναι απορίας άξιο.
Το να καταφέρουν να αγνοεί ο πολίτης το 112 είναι πιο επικίνδυνο από τον ίδιο τον κίνδυνο.
