Την ευκολία με την οποία ο Αχ. Μπέος αποσείει τις ευθύνες του και τις μεταθέτει ακόμη και σε στενούς συνεργάτες του, επισημαίνει ο επικεφαλής της μείζονος μειοψηφίας στο Δημοτικό Συμβούλιο κ. Νίκος Παπαπέτρος, σε δήλωσή του με αφορμή την απόφαση του Διοικητικού Πρωτοδικείου Βόλου για την ένσταση εκλογιμότητας κατά του δημάρχου Βόλου. Το δικαστήριο δέχτηκε πως ο Α. Μπέος είχε οφειλές ως πρόεδρος του ΝΠΣ στον Δήμο Βόλου, αλλά γι αυτές η στενή του συνεργάτιδα και οικονομική διευθύντρια του Δήμου, ενημέρωσε υπηρεσιακά μόνο την ΠΑΕ και όχι το φυσικό πρόσωπο που ηταν υπεύθυνο για τον Νόμο. Δηλαδή ως πρόεδρος ΠΑΕ ο Α. Μπέος χρωστούσε στα δημοτικά ταμεια του Δήμου που ελέγχει εκ του Νόμου ο ίδιος αλλά δεν ενημερώθηκε από την διευθύντριά του.
Η δήλωση του κ. Παπαπέτρου:
Ως δίλημμα ορίζεται η δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται κάποιος, όταν ανάμεσα σε δύο τρόπους ενέργειας όποια επιλογή και αν κάνει, θα έχει σοβαρά προβλήματα και αβεβαιότητες.
Ασκώντας τη δεύτερη εκλογική μας ένσταση κατά του κου Μπέου, με τον ισχυρισμό ότι είναι ασυμβίβαστη η άσκηση καθηκόντων δημάρχου σε όποιον οφείλει στο Δήμο – και ο Δήμαρχος ήταν συνυπεύθυνος για τα χρέη της ΠΑΕ ΒΟΛΟΣ, της οποίας ετύγχανε Πρόεδρος – τον θέσαμε αντιμέτωπο με ένα σοβαρό δίλημμα. Ή ν’ αποδεχθεί ότι γνώριζε τις οφειλές, ή ν’ αποδώσει όλες τις ευθύνες στην οικονομική υπηρεσία του Δήμου, διότι, δήθεν, δεν τον ενημέρωσε εγγράφως, με ατομική ειδοποίηση προς τον ίδιο, για τις οφειλές του.
Χωρίς καμία ταλάντευση επέλεξε το δεύτερο, επιβεβαιώνοντας ότι η διατήρηση της εξουσίας υπερτερεί οποιασδήποτε άλλης αξίας.
Και έτσι θεώρησε προτιμότερο ν’ αποδώσει την παρατυπία της μη τυπικής γνωστοποίησης στη διεύθυνση οικονομικών υπηρεσιών του Δήμου, παρόλο που γνώριζε ότι η διευθύντρια ελέγχεται, σε πολλά επίπεδα, για τη συγκεκριμένη παράλειψη, ισχυριζόμενος ότι ουδέποτε έλαβε ειδοποίηση περί των χρεών του, ενώ, εάν στο δίλημμα αυτό, έκανε την αυτονόητη δήλωση, ήταν βέβαιο ότι θα εξέπιπτε από τα καθήκοντά του.
Η ευκολία με την οποία αποσείει τις ευθύνες του και τις μεταθέτει σε άλλους, ας αποτελέσει το πρώτο δίδαγμα για τους λοιπούς συνεργάτες του. Πολλοί απ’ αυτούς θα κληθούν να δώσουν απαντήσεις για ενέργειές τους, στις οποίες με βεβαιότητα δεν προέβησαν με δική τους και μόνο πρωτοβουλία.
Βέβαια, η πραγματικότητα είναι πολύ πιο απλή. Γνώριζε ο Δήμαρχος την υποχρέωσή του για εξόφληση των οφειλών της ΠΑΕ, όπως γνώριζε και η Υπηρεσία την αντίστοιχη δική της υποχρέωση για ενημέρωση του γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης.
Αυτό όμως που όλοι οι έχοντες τον κοινό νου γνώριζαν, ο «οφθαλμός της δίκης, ος τα πανθ’ ορά», παραβλέπει επιβεβαιώνοντας έτσι τη ρήση του Τσόρτσιλ ότι «όταν λέω για κοινό νου, δεν εννοώ αυτό που κοινώς εννοείτε».
Ενίοτε, αντί της ασφάλειας δικαίου, υπερισχύει η προσωπική μας ασφάλεια και ησυχία…
