Μάθημα αυτογνωσίας στο 10ο Γυμνάσιο Βόλου για τα προβλήματα των εφήβων

Ένας πρωτότυπος τρόπος παρουσίασης και επίλυσης των προβλημάτων των εφήβων υλοποιήθηκε την Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου στο 10ο Γυμνάσιο Βόλου. Την παρουσίαση αυτή πραγματοποίησαν μπροστά στα έκπληκτα μάτια των μαθητών και μαθητριών της Β΄ τάξης του σχολείου, η σχολική ψυχολόγος, κα Γκαϊνταρτζή Χρύσα και η εκπαιδευτικός Γερμανικής Γλώσσας, κα Πόπη Ευγενία-Χριστίνα.

Κατά τη διάρκεια ενός σύντομου θεατρικού έργου/σκετς που διαδραματίστηκε από τις δυο προαναφερθείσες κυρίες, όπου η πρώτη ενσάρκωνε τον πραγματικό της ρόλο/την πραγματική της ιδιότητα, αυτή της σχολικής συμβούλου, ενώ η δεύτερη υποδυόταν την έφηβη που περιέγραφε τα προβλήματά της, οι «πραγματικοί μαθητές/πραγματικές μαθήτριες» είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μια “άλλη έφηβη” να αντιμετωπίζει τα ίδια με αυτούς προβλήματα και να ταυτιστούν μαζί της.

Του όλου σκηνικού είχε προηγηθεί δίμηνη εργασία των μαθητών και μαθητριών στον τομέα της Ψυχικής Υγείας, με κεντρικό θέμα την «Αυτογνωσία» και τη σημασία της για την ψυχική ισορροπία και υγεία του ατόμου.

Με κατάλληλα ερωτηματολόγια, με ατομικές, αλλά και ομαδικές εργασίες, μπήκαν τα παιδιά στη διαδικασία να αναρωτηθούν «ποιοί πραγματικά είναι», να προβληματιστούν γύρω από ιδέες, αξίες, ιδανικά και αντιλήψεις που επικρατούν στην εφηβική συνείδηση και ψυχή, ερχόμενοι έτσι αντιμέτωποι με τον ίδιο τους τον εαυτό, με τελικό στόχο και προορισμό την «Αυτογνωσία» τους.

Τα αποτελέσματα αυτών των εργασιών συγκεντρώθηκαν και ταξινομήθηκαν στο τέλος, ενώ τα κυριότερα και σημαντικότερα εξ αυτών, που θεωρήθηκε ότι έχρηζαν περισσότερης ανάλυσης, προβληματισμού και συζήτησης, αποτέλεσαν έμπνευση και ουσιαστικά τη βάση του θεατρικού που παρουσιάστηκε.

Ο πρωτοποριακός αυτός τρόπος βιωματικής στην ουσία μάθησης, έθεσε τους μαθητές και τις μαθήτριες απέναντι στους ίδιους τους «εαυτούς τους», με αποτέλεσμα να γίνουν θεατές των προσωπικών τους προβλημάτων και δυσκολιών, βιώνοντάς τα, από τη μεριά του θεατή αυτή τη φορά.

Με τον τρόπο αυτό τους δόθηκε η μοναδική ευκαιρία, όντας εκείνη τη στιγμή «συναισθηματικά έξω από το πρόβλημα», με καθαρό μυαλό και με ηρεμία, να αντικρίσουν αντικειμενικά και «κατά πρόσωπο» την κάθε τους ανησυχία και προβληματισμό και να προσπαθήσουν στο τέλος να δώσουν λύση σε αυτά στη διάρκεια της συζήτησης που ακολούθησε.

Το όλο εγχείρημα βασικό σκοπό είχε να γίνει αντιληπτό και κατανοητό στα παιδιά ότι κανένα πρόβλημα δεν είναι άλυτο και απροσπέλαστο, ότι υπάρχουν και άλλα άτομα που βιώνουν τα ίδια προβλήματα και ότι είναι απολύτως φυσιολογικό να έχουν ανησυχίες και άγχη, ειδικά στην ευαίσθητη ηλικία της εφηβείας που βρίσκονται. Δεν είναι ντροπή ούτε η παραδοχή τους ούτε το να ζητήσουν τη συμβουλή ή τη βοήθεια κάποιου.

Η επίγνωση αυτή θα πρέπει να τους οπλίζει με δύναμη και κουράγιο, ώστε να αναζητούν και να επιδιώκουν κάθε φορά την επίλυση των θεμάτων τους, για να μπορούν να τα αντιμετωπίζουν με θάρρος, ηρεμία και ψυχραιμία.

Οι μαθήτριες και οι μαθητές που συμμετείχαν ενεργά και με ενθουσιασμό σε αυτό τον τρόπο βιωματικής μάθησης, δείγμα καλής πρακτικής και υλοποίησης σχεδίων δράσης της συγκεκριμένης σχολικής μονάδας, εύχονται να πραγματοποιηθούν και άλλες τέτοιες ενέργειες και δράσεις, που τους ενισχύουν ψυχικά και συναισθηματικά, προετοιμάζοντας και ενδυναμώνοντάς τους, ώστε να γίνουν στο μέλλον άνθρωποι ισορροπημένοι, ηθικοί και σωστοί, δυνατοί και θετικοί χαρακτήρες, καθώς και κοινωνικά χρήσιμοι και ενεργοί πολίτες.