Του Δημήτρη Τσιμπανάκου
Η πρόταση της Νέας Δημοκρατίας για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας στο πρόσωπο του Κωνσταντίνου Τασούλα αποδεικνύει πως η συναίνεση για τον Κυριάκο Μητσοτάκη είναι μια λέξη με αναφορά μόνο στον σκληρό πυρήνα της Δεξιάς πολυκατοικίας.
Επιτέλους έρχεται σε αντιστοίχιση η πολιτική πρακτική της κυβέρνησης με την “ψυχή της” που με επικοινωνιακά τρικ προσπαθούσε ο Πρωθυπουργός να κρύψει από το 2019 ως σήμερα.
Οι σύμμαχοι του σε αυτό το νέο τοπίο άρχισαν …να αχνοφαίνονται (Στίγκας υπέρ Τασούλα). Ίσως τώρα γίνεται πιο ξεκάθαρος ο λόγος καθυστέρησης στην αναστολή χρηματοδότησης του κόμματος των Σπαρτιατών μέσω της μη ψήφισης τροπολογίας του ΠΑ.ΣΟ.Κ, που είχε κατατεθεί σε έγκαιρο χρόνο.
Απορώ πως ο k. Βελόπουλος δεν έχει εμφανιστεί ακόμη στο νέο κάδρο ως μαξιλάρι της κυβέρνησης. Βέβαια ποιος μπορεί να αποκλείσει – με τα σημερινά δεδομένα- ότι θα εμφανιστεί τον κατάλληλο χρόνο όταν η ΝΔ χρειαστεί συμμάχους αν και εφόσον καταλάβει την πρώτη θέση στις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Οι ομοιότητες στη συνεργασία Σπαρτιατών-ΝΔ στο ζήτημα της αναστολής της χρηματοδότησης των πρώτων με τη συνεργασία Βελόπουλου-ΝΔ στην ΑΔΑΕ και η σημερινή σύμπραξη ΝΔ-Σπαρτιατών φοβάμαι ότι θα επαναληφθεί ως φάρσα στο μέλλον με τη σύμπραξη τους την κατάλληλη στιγμή.
Ας μην τους κάνουμε την χάρη!
Οφείλουμε ένα ευχαριστώ σε μια γυναίκα που υπηρέτησε με συνέπεια τον θεσμό της Προέδρου της Δημοκρατίας και σήμερα αυτοί που την πρότειναν το 2019 δεν είχαν το κουράγιο ούτε να την συναντήσουν.