Η απόφαση της πρυτανικής αρχής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας να προχωρήσει σε ανάθεση του έργου αποκατάστασης της Πανεπιστημιακής Βιβλιοθήκης σε εργολαβική εταιρεία, με έκπτωση μόλις 4% , έχει προκαλέσει μεγάλες αντιδράσεις στον τεχνικό κόσμο της Μαγνησίας, αλλά και στην πανεπιστημιακή κοινότητα καθώς δεν προηγήθηκε ανοιχτός διαγωνισμός.
Πρόκειται στην ουσία για ανάθεση, με επιλεκτικές διαπραγματεύσεις μεταξύ μόνο τριών εταιρειών που προσκλήθηκαν να μετάσχουν στον «διαγωνισμό» και φάνηκε καθαρά από τις εκπτώσεις που δόθηκαν πως οι εταιρείες ακολούθησαν εναρμονισμένη πρακτική. Οι τρεις μόνο εταιρείες που κλήθηκαν έδωσαν εκπτώσεις 2%, 3% και 4% αντίστοιχα, χωρίς διαγωνισμό ή προηγούμενη δημοσίευση προς εκδήλωση ενδιαφέροντος. Εγινε πρόσκληση για διαπραγμάτευση σε τρεις εταιρείες, για έργο 2 εκατ. ευρώ συν 24% ΦΠΑ.
Για το πανεπιστήμιο είναι μεγάλο ζήτημα να καλούνται επιλεκτικά εργολάβοι και να «χτυπιούνται» τα έργα με μικροεκπτώσεις της τάξεις του 2%- 3%. Ο κάθε ανυποψίαστος μπορεί να αναλογιστεί πως με μια σχετικά μικρή έκπτωση, που θα μπορούσε άνετα να υπάρξει, της κατηγορίας του 20%, τότε, το όφελος που θα προέκυπτε για την κάλυψη και άλλων επειγουσών αναγκών, θα ηταν 400.000 ευρώ για 2 εκατ. ευρώ έργο.
Ας φανταστεί λοιπόν ο καθένας και το επιπλέον πολλαπλάσιας αξίας όφελος οταν η έκπτωση θα ήταν της τάξης του 40% ή 45% .
Οταν ο πρύτανης «κυνηγά» στην κυριολεξία καθηγητή διεθνούς φήμης με παραπομπή του στην Επιτροπή Δεοντολογίας γιατί δημόσια απαίτησε να ανακατασκευαστεί η παρατημένη πανεπιστημιακή βιβλιοθήκη, δεν είναι δυνατόν να κινείται στις αναθέσεις εν “κρυπτώ”.
Δεν είναι η ανάθεση παράνομη, αλλά εδώ έχουμε σκληρή και ουσιαστική κριτική για παρέκκλιση από τις αρχές της διαφάνειας, της ισότητας συμμετοχής στη διαδικασία επιλογής αναδόχου και του ελεύθερου ανταγωνισμού, με ζημιογόνες συνέπειες για το πανεπιστήμιο και όσοι ασκούν αυτή την κριτική στον κ. Μπιλλίνη και στοιχεία έχουν και δίκαιο.
