Το μείζον ζήτημα της διεκδίκησης των γερμανικών αποζημιώσεων βρέθηκε στο επίκεντρο
της εξαιρετικά ενδιαφέρουσας ημερίδας που διοργάνωσε το απόγευμα της Τετάρτης 14 Μαΐου, η ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ, παρουσία πλήθους κόσμου, ενταγμένης στο πλαίσιο της δράσης της για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών.
80 χρόνια μετά παραμένουν ανεκπλήρωτες οι δίκαιες αξιώσεις του λαού μας για τις πολεμικές επανορθώσεις- αποζημιώσεις, τις οποίες οφείλει η Γερμανία για όσα προξένησε η εγκληματική ναζιστική δράση. Είναι χρέη προς το λαό μας (…) Πρόκειται για διεθνές ζήτημα, αφού οι πολεμικές αποζημιώσεις επιβλήθηκαν από τη Διεθνή Διάσκεψη των Παρισίων το 1946 για να επουλώσουν τις τεράστιες πληγές που άνοιξε στους λαούς ο Β ́ΠΠ (…) Η Γερμανία θεωρεί ότι αυτές οι οφειλές έχουν
παραγραφεί γιατί η διαδικασία στη Μόσχα δεν ήταν διεθνής συνδιάσκεψη. Αρνείται να πληρώσει τα χρέη της και προβάλλει ψευδώς ότι απέναντι στην Ελλάδα έχει εκπληρώσει την υποχρέωση (…) το θέμα των γερμανικών πολεμικών οφειλών είναι ανοιχτό και είναι καθαρά θέμα πολιτικής βούλησης. Η
διεκδίκηση για την υλική επανόρθωση είναι ευθύνη και αρμοδιότητα της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στη γερμανική πλευρά.
Οι αστικές κυβερνήσεις είναι με τη δέσμευση για την προώθηση των κοινών συμφερόντων των αστικών τάξεων των δύο χωρών, στο πλαίσιο των συμμαχικών τους σχέσεων στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ.
Ετσι η διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις παραμένει ανέξοδος διακηρυκτικός στόχος, που διατυπώνεται από πολιτικούς παράγοντες κατά καιρούς.
Μόνο το ΚΚΕ και η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ έχουν αδιάκοπη διεκδικητική δράση διαχρονικά, με αλλεπάλληλες πολύμορφες παρεμβάσεις στην ελληνική Βουλή και το Ευρωκοινοβούλιο».
Με την διαστρέβλωση της ιστορίας συκοφαντούν τον μεγαλειώδη απελευθερωτικό, ταξικό αγώνα για να σπέρνουν απογοήτευση. Για να βρίσκει έδαφος η λογική “του τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει”», στηλιτεύεται η προσπάθεια από γερμανικές και ελληνικές κυβερνήσεις «να θολώσουν την ιστορική μνήμη, πράγμα που αποτελεί προϋπόθεση για να προωθείται η αντιλαϊκή πολιτική, η πολεμική προετοιμασία και η εμπλοκή στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο» μέσα από πρωτοβουλίες όπως το «Ελληνογερμανικό Ταμείο για το Μέλλον» ή το «Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας», το Πρόγραμμα «Μνήμες Κατοχής» στοχεύει και αυτό στην παραχάραξη της Ιστορίας μέσα από τη διδακτική ύλη στα
σχολεία. Και καταλήγει «Σήμερα, σε ένα κόσμο που φλέγεται … ο λαός μας πρέπει να επαγρυπνεί και να παρεμβαίνει αποφασιστικά για την απεμπλοκή της χώρας από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο. Για να κλείσουν οι ΝΑΤΟικές Βάσεις, να επιστρέψουν τα ελληνικά στρατεύματα που δρουν εκτός συνόρων, για την έξοδο της Ελλάδας από ΝΑΤΟ και ΕΕ, τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς της φτώχειας, των κρίσεων και των πολέμων. 80 χρόνια μετά από το έπος της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών γίνεται φανερό ότι η διέξοδος από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο δεν είναι η επιλογή ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου. Η διέξοδος είναι ο αγώνας για την ήττα της εγχώριας και κάθε ξένης αστικής τάξης.
Είναι το άνοιγμα του δρόμου για την ανατροπή της αστικής εξουσίας, του απάνθρωπου
καπιταλισμού. Είναι η πάλη για ένα σοσιαλιστικό μέλλον, όπου η κάλυψη των ανθρώπινων αναγκών θα είναι ο σκοπός οργάνωσης της οικονομίας και της κοινωνίας.
