Πριν από λίγες μέρες, μια ομάδα μαθητών Λυκείων από τη Γερμανία και την Τουρκία επισκέφθηκαν στον Βόλο στο πλαίσιο του προγράμματος ERASMUS, με στόχο την ανάπτυξη μιας πρωτοποριακής ιδέας στην κατεύθυνση της αειφορίας και προστασίας του περιβάλλοντος, μέσα από τη συμμετοχή τους στο πρόγραμμα «Green Active Citizens». Μεταξύ των άλλων δραστηριοτήτων τους, την περασμένη Δευτέρα οι έφηβοι φιλοξενούμενοι μαζί με τους φιλοξενούντες συμμαθητές τους από το 4ο ΓΕΛ Βόλου, συνοδευόμενοι από τον υπεύθυνο του ευρωπαϊκού προγράμματος Παρδαλίδη Θεολόγο και τις καθηγήτριες Μαντζώρου Βασιλική και Ανάγνου Παρασκευή διάβηκαν την πόρτα των εργαστηρίων παραδοσιακών τεχνών του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου.
Η ιδέα των εκπαιδευτικών οι μαθητές του εν λόγω προγράμματος να παρακολουθήσουν ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα στο οργανωμένο εργαστήριο υφαντικής, βρήκε άμεση ανταπόκριση από τους ανθρώπους του ΛΕΒ. Οι έφηβοι μέσα σε ένα φορτισμένο από στοιχεία της παράδοσης χώρο (αργαλειοί διαφόρων τύπων, υφαντά και ανάλογα εξαρτήματα κ.ά.) «συνομίλησαν» με το παρελθόν αυτού του τόπου ως προς τις παραδοσιακές τέχνες και προσέγγισαν την υφαντική ως ασχολία που συντροφεύει τον άνθρωπο από την αυγή του πολιτισμού του, έως σήμερα. Οι περισσότεροι για πρώτη φορά, άγγιζαν με δέος τα παλαιά αυτά τεχνουργήματα του παραδοσιακού αυτού πολιτισμού, προετοιμαζόμενοι για ό, τι ακολούθησε. Μετά την πρώτη αυτή εντύπωση, τα παιδιά στη συνέχεια με ιδιαίτερη προσήλωση και ενδιαφέρον «μυήθηκαν» στα μυστικά και τις τεχνικές της υφαντικής και γεύτηκαν μια άκρως ενδιαφέρουσα εμπειρία.
Με οδηγό την έφορο Οικοτεχνίας και υφάντρια Ελένη Τόπα και την εκπαιδεύτρια του τμήματος κεντητικής και πλεκτικής Ράνια Παπακωνσταντίνου χρησιμοποίησαν κουρελάκια από παλιά ενδύματα, υφαίνοντας σε μικρό τελάρο και αργαλειό και ασκούμενοι πώς να μεγαλώνουν τον κύκλο ζωής των προϊόντων επαναχρησιμοποιώντας τα. Η αλήθεια είναι ότι οι προηγούμενες γενιές δεν πετούσαν τίποτε. Οι γιαγιάδες μας ύφαιναν κουρελούδες από
παλιά υφάσματα. Όλα υπάκουαν στην φιλοσοφία της κυκλικής οικιακής οικονομίας. Αυτό καταδείχτηκε στους εφήβους στη λογική ότι και τώρα μπορούμε να την υιοθετήσουμε, με αποτέλεσμα να δημιουργήσουν και οι ίδιοι μικρά έργα τέχνης. Η εκπαιδευτική δραστηριότητα εν τέλει κατέληξε σε μια βιωματική και ευχάριστη διάδραση. Τα παιδιά αποχαιρέτησαν με ζέση τους ανθρώπους των εργαστηρίων και έφυγαν μαζί με τα έργα τους.
