Ο παλαιοκομματισμός ως modus vivendi

Ο καθηγητής κ. Χρήστος Τριαντόπουλος δεν είναι ένα πρόσωπο τυχαίο. Μπορεί να απέτυχε να εκλεγεί βουλευτής το 2019 στη Μαγνησία , αλλά αυτή η αποτυχία ήταν και η τυχη του. Οι οργανωτικές του ικανότητες εκτιμήθηκαν και η σκληρή δουλειά του επίσης. Από γενικός γραμματέας Οικονομικών ο 40αρης Χρήστος Τριαντόπουλος υπουργοποιήθηκε και πλέον δεν χρειάζεται ούτε καν να παραιτηθεί από τη θέση του για να είναι υποψήφιος βουλευτής, όταν γίνουν εκλογές. Βρίσκεται στο κέντρο της εξουσίας, υφυπουργός στον πρωθυπουργό, με αρμοδιότητα σε θέματα κρατικής αρωγής και αποκατάστασης από φυσικές καταστροφές. Είναι ένα πρόσωπο που ο κόσμος της αγοράς εμπιστεύεται, γιατί “χτίζει” αυτή την εμπιστοσύνη και το χαρτοφυλάκιο του είναι ισχυρό.
Με αυτό το «προφίλ» θα περίμενε κανείς πως ο καθηγητής κανένα άγχος δεν θα είχε για την εδραίωσή του. Κι΄ όμως , η “επικοινωνία” του βγάζει ένα παλιό, μουχλιασμένο νεοδημημοκρατικό άρωμα. Κορυφαίο παράδειγμα η αγωνία και ο άγχος του να καρπωθεί αποκλειστικά ο ίδιος την αγορά ενός πλωτού ασθενοφόρου στις Σποράδες. Εδωσε τεράστιο βάρος για την αναγνωρισιμότητά του στην τοπική κοινωνία. Από αυτή την “εκστρατεία” έγινε περισσότερο γνωστός στο ευρύτερο κοινό ο “άγνωστος” Χρήστος Τριαντόπουλος.
Είχε δίκαιο για την προμήθεια . Το κράτος έδινε σε ιδιώτες μισό εκατομμύριο ευρώ το χρόνο για διακομιδές. Μόλις αποφασίστηκε η αγορά και μέχρι να ολοκληρωθεί,  έδειξε ο κ. Τριαντόπουλος ένα ύφος «ιδιοκτησιακό», παλαιοκομματικό, που εκτός των άλλων προφανώς και πήγαζε από τον ακραίο ανταγωνισμό με τους βουλευτές. Θεώρησε ίσως πως αυτό το «απόκτημα» θα τον καθιστούσε κυρίαρχο πολιτικά στα νησιά. Αυτή η βεβαιότητά του δεν ξέρουμε που εδραζόταν αλλά είναι βέβαιο πως δείχνει στίγμα άγνοιας της ανθρωπογεωγραφίας στις Σποράδες. Επίσης οι άνθρωποι στα νησιά έχουν στερηθεί τόσα πολλά που δεν «ψαρώνουν» γιατί βρέθηκε στη Σκιάθο ο υπουργός Ναυτιλίας, κατόπιν ενεργειών του υφυπουργού , για να παραδώσει το σκάφος. Δεν αναγνωρίζουν Αη-Βασίληδες…
Και τι αποδείχθηκε; Αυτό που πολλοί έλεγαν … ότι δηλαδή ακόμα και τα θαλάσσια ταξί που μεταφέρουν τουρίστες είναι «επιχειρησιακά» κλάσεις ανώτερα από το πλωτό ασθενοφόρο, που δεν βγαίνει στη θάλασσα με 6 μποφόρ. Όταν καταχείμωνο δεν μπορεί ένα σκάφος να είναι αξιόπλοο στο Αιγαίο για ποιες διακομιδές μπορούμε να μιλάμε και για ποια οικονομία στις δαπάνες προς τους ιδιώτες. Κοινώς φιάσκο.
Όπως λοιπόν ο υφυπουργός ανέλαβε την «πατρότητα» της απόκτησής του πρέπει να αναλάβει και την «ήττα» . Γιατί είναι ήττα για μια κοινωνία να δαπανώνται δεκάδες χιλιάδες ευρώ για ένα σκάφος που είναι χρήσιμο για βαρκάδες… και να το “πουλάμε” στους νησιώτες ως σανίδα σωτηρίας για την ίδια τους τη ζωή.

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ