Όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων και οι προτεραιότητες έχουν να κάνουν με πολιτικές επιλογές. Η Δημοτική Αρχή του Βόλου για παράδειγμα, επέλεξε και την φετινή χρονιά να δαπανήσει δεκάδες χιλιάδες ευρώ για το χριστουγεννιάτικο image της με συνοδοιπόρο όπως πάντα την ΑΓΕΤ, αλλά κλείνει το κολυμβητήριο και εκατοντάδες γονείς και παιδιά μένουν στο κενό. “Δεν είναι δυνατόν να μην χαρεί ο κόσμος” υποστηρίζει. Λογικό και Δίκαιο. Κλείνει λοιπόν ένα Κολυμβητήριο και ανάβει τα φώτα της γιορτής… γιατί το Κολυμβητήριο καταναλώνει αέριο σε μια εποχή μεγάλης ενεργειακής κρίσης και τα εκατομμύρια λαμπιόνια καταναλώνουν όπως είναι γνωστό, αέρα κοπανιστό. Και ο Ρέμος με την κομπανία του “δωρεάν” εμφανίζονται, αλλά και αυτό είναι πασίγνωστο….
Πάντως παραδεχόμαστε πως μόνο ένας “ατσίδας” μπορούσε να το σκεφτεί αυτό, γνωρίζοντας πως απευθύνεται σε μεγάλα κορόιδα. Ένας “ατσίδας” που έχει πάντα δίκαιο … γιατί οι γονείς και τα παιδιά θα ξεχάσουν προπονήσεις, πισίνες και προγράμματα άθλησης και θα χαρούν με την “αρπαχτή”. Ο κόσμος όπως όλοι ξέρουμε χαίρεται μόνο με Ρέμο, Βίσση, Βανδή και Πάριο, ειδάλλως τι αξίζουν οι γιορτές. Γιορτές χωρίς αρπαχτές είναι πένθος και ο δήμαρχος έχει δίκαιο σε όλα.
Θα πει όμως κάποιος μίζερος και κακορίζικος, ότι όπως δεν μπορείς παρά να δαπανήσεις χλιάδες ευρώ για λαμπάκια, λουλούδια, πάρτι, θα πρέπει να μπορείς να στηρίξεις τους άπορους που τους βλέπεις στο κέντρο και τους προσπερνάς, θα πρέπει να “καλύψεις” τους άστεγους, θα πρέπει να φροντίζεις να μην έχεις μια πόλη καθαρή μόνο στη “βιτρίνα”, να λύσεις το κυκλοφοριακό σε μια πόλη που την μετέτρεψες σε Καϊρο, να χορηγείς νερό και να μην αφήνεις κάθε μέρα τις γειτονιές διψασμένες, να προσφέρεις δομές στα παιδιά, να φτιάξεις μια σχολική αίθουσα βρε αδερφέ. Να πράξεις στο κάτω-κάτω τα απλά για τα οποία εκλέχθηκες.
Όλα αυτά βέβαια είναι ψιλά γράμματα για τον Βόλο “που μας μαγεύει” και που διαθέτει έναν δήμο με περιορισμένα ταμεία. Είναι ψιλά γράμματα για μια δημοτική αρχή που ευτύχησε να της εξασφαλίσουν μέσα στην κρίση 19 εκ. ευρώ από χρηματοδοτικά εργαλεία -τα οποία σχεδόν αποκλειστικά η Περιφέρεια προώθησε- με την διαφορά ότι τα έργα για τα οποία είναι δεσμευμένα τα κονδύλια δεν υλοποιούνται! Τα παραπάνω δεν τα λένε οι μίζεροι, αλλά υποστηρίχθηκαν στο δημοτικό συμβούλιο επίσημα…
Για την δημοτική αρχή και τον δήμαρχο, προτεραιότητα είναι το LNG, η ομάδα ΝΠΣ και τα κέρδη της, η συνεργασία με την ΑΓΕΤ, οι καταστηματάρχες της εστίασης που απασχολούν εργαζόμενους και έχουν πουγκί με ψήφους, αλλά “απαγορεύουν” την διέλευσή μας από τα πεζοδρόμια και τους πεζόδρομους, η προστασία των συμφερόντων της εταιρείας στην οποία παραχωρήθηκε ο οδοφωτισμός, το εργοστάσιο του SRF για να καίμε το δικό μας σκουπίδι… Και για να μην ξεχνιόμαστε, προτεραιότητα έχουν και οι κόμβοι… γιατί και την εικόνα της πόλης αλλάζουν και πάμφθηνοι είναι και κατασκευάζονται στο άψε-σβησε και συνεχώς έχουμε με τα εγκαίνια ευκαιρίες να γιορτάζουμε. Νερό, φωτισμό, καθαριότητα μπορεί να μην απολαμβάνουμε, αλλά ένας κόμβος όσο να πεις αλλάζει το πρεστίζ μιας πόλης.
Ο Α. Μπέος μας υποσχέθηκε “Νέα Εποχή-Νέα Δυναμική ” και μας χάρισε απλόχερα και τα δυο. Είδαμε στ΄ αλήθεια μια νέα εποχή και μια νέα δυναμική… που τρομάξαμε. Απειλές, πεζοδρομιακές εικόνες, βία μέσα στο δημοτικό συμβούλιο και από εργασία αφασία. Βεβαίως πριν διατυπωθεί στην τοπική πολιτική ζωή το “μότο” της παράταξής του για το μοντέλο εξουσίας που θα ακολουθούσε, είχε λανσαριστεί στον κινηματογράφο από την Αλίκη Βουγιουκλάκη στο «Αλητάκι μπατιράκι», δηλαδή από το 1968: «Ένα, δύο, τρία οπ, Το ‘ριξα στο σορολόπ!».
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
.
