*Του Απόστολου Κυριαζή
Βόλος. Η μικρογραφία μιας Ελλάδας που βουλιάζει καθημερινά και λούζεται τα αποτελέσματα της διαφθοράς, του αυταρχισμού, του σκοταδιού, της διάλυσης θεσμών και εξουσιών.
Μια πόλη που έχει τα πάντα και δεν κάνει τίποτε, σαν μια μικρή χρονοκάψουλα.
Μια πόλη που κοιμάται, δεν αλλάζει γιατί -όπως και με την κεντρική εξουσία – ο κόσμος, ηττημένος, έχει βολευτεί στα λίγα και σιγοβράζει σαν τον βάτραχο.
Ξαναφεύγω απογοητευμένος, αναρωτιέμαι πόσο πιο κάτω θα πέσει. Πόσο ακόμη θα στηρίζει έναν άνθρωπο που βρίζει τις γυναίκες, που πολεμάει το πανεπιστήμιο, που δρα με όρους οπαδικούς, με όρους νύχτας, που ξηλώνει την ίδια την ιστορία της πόλης για να κάνει business αδιαφορώντας για την υγεία του κόσμου.
Στους Ιππής του Αριστοφάνη, ο Αγοράκριτος, έρχεται από την αγορά, εκπαιδεύεται στη δημαγωγία και κυβερνά την πόλη, αναδεικνύοντας την κατρακύλα των θεσμών και των αξιών.
Στον Βόλο, ένας απλός νταής αφήνει μια πόλη να πεθαίνει.
Ξηλώνει τις γραμμές του τρένου! Επιχειρεί να κατεδαφίσει ιστορικά, διατηρητέα κτίρια. Κόβει δέντρα. Καταστρέφει μνημεία! Και μετά τραμπουκίζει, βριζει όσους τολμούν να έχουν αντίθετη άποψη.
Επιτρέπει σε μια βιομηχανία να γεμίζει καρκινογόνο αέρα την πόλη. Επιτρέπει πλοία και εξέδρες φυσικού αερίου στα Πευκάκια, μπροστά στην παραλία, μέσα στην πόλη. Επιτρέπει το τρένο να ρημάξει. Αδιαφορεί για τους πεζούς, για τους ποδηλάτες με την οικονομικά περίεργη εμμονή του στους κυκλικούς κόμβους! Ζει ακόμη στο ’60, τόσο πολιτικά όσο και επιστημονικά, όταν όλα φτιάχνονταν για τα αυτοκίνητα. Τώρα σε όλο τον κόσμο, οι πόλεις ακούν τους επιστήμονες, σέβονται τον πολίτη.
Ο Βόλος είναι πια 60 χρόνια πίσω! Είναι ένα αστείο, χωρίς να είναι αστείο! Η πόλη πια είναι επικίνδυνη, σε αρμονία με τη χώρα, όπου όλοι κυριολεκτικά ζούμε από τύχη!
Καταστροφή παντού. Τα πάρκα. Οι δρόμοι. Τα δημόσια κτίρια. Οι επικίνδυνοι ποδηλατόδρομοι. Το λιμάνι. Το πράσινο.
Και οι άνθρωποι.
Γιόρτασε τις Βολιώτισσες με ανέκδοτο που τις αποκάλεσε πουτάνες. Τα δημοτικά συμβούλια θυμίζουν ραντεβού οργανωμένων οπαδών. Και συστηματικά βρίζει και απειλεί ανθρώπους με επιστημονικό λόγο.
Όπως με την Έφορο Νεοτέρων Μνημείων, κα Ρέα Γεωργίου, που παλεύει να σώσει την ιστορία της πόλης από έναν περιφερόμενο ποδοσφαιρικό παράγοντα. Στο τελευταίο επεισόδιο, καταστρέφει ένα μνημείο της πόλης, κόβει δέντρα νύχτα, χαράσσει δρόμους παρακάμπτοντας κάθε σχεδιασμό, κάθε λογική, κάθε νόμο και διαδικασία.
Στο άκουσμα μιας μήνυσης, απλά βρίζει και απειλεί.
Ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Μαγνησίας προς τιμήν του εξακολουθεί να στηρίζει τη λογική, την επιστήμη και τη νομιμότητα.
Το ΤΕΕ εθελοτυφλεί. Η Περιφέρεια επίσης. Το Κράτος επίσης. Με το 41% τώρα, θεωρούν ότι έχουν ανοσία.
Η πόλη αργοπεθαίνει. Λίγοι μέσα στην κατσαρόλα νιώθουν το νερό να βράζει. Κι ενώ θα μπορούσα να μιλάω συνεχώς για κάθε τι που έβλεπα τριγύρω, προτιμώ να είμαι πιο λιτός και περιεκτικός.
Οι επόμενες δημοτικές εκλογές είναι κάτι παραπάνω από μια πολιτική δήλωση, αφού η Ελλάδα ήδη διάλεξε τη συντήρηση και τη συρρίκνωση. Οι επόμενες δημοτικές εκλογές είναι για τον Βόλο ένα μαζικό τεστ ευθιξίας και αυτοσεβασμού.
*Καθηγητής στο Abu Dhabi University- Αρχιτέκτονας
