Του Στέλιου Λημνιού
Στις αρχές της δεκαετίας `80 αποφασίστηκε η ίδρυση του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Οι δήμοι της περιοχής όχι μόνο χαιρέτησαν την απόφαση, αλλά έσπευσαν με ομοφωνες αποφάσεις να προικίσουν το νεοσύστατο ίδρυμα με αξιόλογα περιουσιακά στοιχεία προσδοκώντας στην δημιουργική του ανάπτυξη.
Με την υποστήριξη αυτή, που αγκαλιάστηκε από την τοπική κοινωνία, το Π. Θ. αναπτύχθηκε με επιτυχία και της ανταπέδωσε πολλαπλάσια τα ευεργετήματα και τις δωρεές.
Σήμερα, δυστυχώς για την ιστορική επέτειο που τιμούμε, οι συγκυριακοί ένοικοι της πλατείας Δημαρχείου, κατάφεραν όχι μόνο να αποσπάσουν μέρος της παραχωρηθήσας περιουσίας (με μια τυπική δικαστική απόφαση) , αλλά πανηγυρίζουν για την διχαστική τους “επιτυχία”, ευελπιστώντας να μυήσουν στην μικρόψυχη εργολαβική λογική τους την πλειοψηφία των συμπολιτών μας.
Όσοι με τις πράξεις τους τοποθετούνται ενάντια στην ανάπτυξη και την αυτοτέλεια του Πανεπιστημίου, εξ ορισμού είναι εχθροί της γνώσης και της ανάπτυξης του πνεύματος και της κοινωνίας.
Αυτος ο νεοσκοταδισμός, που σηματοδοτεί την έκπτωση των κοινωνικών αξιών και την επιστροφή σε μέρες κυριαρχίας των δεκανέων, δεν θα συνεχιστεί για πολύ. Θα καταρρεύσει μαζί με όλο το κυβερνητικό πλέγμα που τον υποστηρίζει.
