Με 64,51% που έδωσε έκπτωση για να αναλάβει το έργο της ιστορικής Κίτρινης Αποθήκης η εταιρεία ΑΡΧΙΤΕΧ ΑΤΕ, ήταν αδύνατον να το ολοκληρώσει και οι αμφιβολίες εκφράστηκαν από την πρώτη στιγμή. Η εταιρεία ολοκλήρωσε μόλις το 30% του έργου «Αποκατάσταση της “Κίτρινης Αποθήκης” για την εγκατάσταση και ανάπτυξη της ‘TECHNOPOLIS ΙΑΣΩΝ’ Innovation Hot Spot επιχειρηματικής καινοτομίας και διεπιστημονικής έρευνας, και επικαλούμενη ραγδαία αύξηση των τιμών των υλικών, των πρώτων υλών, των καυσίμων και της ενέργειας που οφείλεται στην πανδημία του κορωνοϊού και του πολέμου της Ουκρανίας, διαλύει την σύμβαση.
Ο ανάδοχος από την υπογραφή της σύμβασης, το 2019, αιτήθηκε και εγκρίθηκαν τρεις
παρατάσεις του έργου και με δική του υπαιτιότητα και δεν τήρησε το αναθεωρημένο χρονοδιάγραμμα του έργου.
Ο ανάδοχος, στις σχετικές επιστολές της Περιφέρειας περί επίσπευσης των εργασιών εκτέλεσης του έργου λόγω των συνεχών καθυστερήσεων σε σχέση με εγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, επικαλέστηκε την αύξηση των τιμών και την έλλειψη των υλικών που οφείλονται στην πανδημία του κορωνοϊού και του πολέμου στην Ουκρανία.
Με τις υπάρχουσες συνθήκες, την κατάσταση της αναδόχου εταιρείας, το μεγάλο ποσοστό έκπτωσης, την άνοδο του κόστους των υλικών και τα γραφειοκρατικά προσκόμματα, που επικαλείται συνεχώς η ανάδοχος, η ολοκλήρωση του έργου είναι επισφαλής και αδύνατη.
Η Δήλωση – Αίτηση του αναδόχου να προχωρήσει η Περιφέρεια στην διάλυση της
σύμβασης παραιτούμενος ο ίδιος από τις αποζημιώσεις που δικαιούται, είναι η μόνη λύση που δίνει προοπτική ολοκλήρωσης του έργου σε εύλογο χρόνο.
Ο ανάδοχος, με δήλωσή του παραιτείται από τις αποζημιώσεις που δικαιούται,
και αιτείται να αποζημιωθεί μόνο για όσες εργασίες έχει εκτελέσει μέχρι σήμερα. Σε επόμενη φάση θα κληθεί ο επόμενος μειοδότης να αναλάβει το έργο, και εφόσον δεχτεί θα συνεχιστεί η εργολαβία.
Η Κίτρινη Αποθήκη, εμβληματικό κτήριο του Μεσοπολέμου, καπναποθήκη τις δεκαετίες 1920 και 1930 της Αμερικανικής Εταιρείας Καπνού (American Tobacco Company of the Orient), χρησιμοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της Κατοχής ως χώρος εγκλεισμού, βασανισμού και εκτέλεσης, τόσο από τους Γερμανούς κατακτητές όσο και από τους ντόπιους, δωσίλογους συνεργάτες τους. Η παρουσία της στοιχειώνει τους ανθρώπους αυτής της πόλης, ακόμα και έπειτα από δεκαετίες και η αξιοποίησή της έπεσε στο “κενό”.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
