Βία, ξυλοδαρμοί, ευτελισμός των θεσμών, ύβρεις, σεξισμός, διαπλοκή είναι η καθημερινότητα στον Βόλο. Πρωταγωνιστής ο εκλεγμένος από το 2014 δήμαρχός του. Άνθρωπος που δείχνει ότι δεν γνωρίζει κανένα όριο, άνθρωπος ικανός για όλα… για το μεγαλύτερο κακό και για το μικρότερο καλό.
Γιατροί, νομικοί, δημοσιογράφοι, εισαγγελείς, πανεπιστημιακοί, καλλιτέχνες, επαγγελματίες, αγρότες, εργαζόμενοι σε διαφορετικά πεδία έχουν υπάρξει θύματα της “βίας” του, για την οποία ο ίδιος είναι υπερήφανος και ως τέτοιος πλασάρεται στα ΜΜΕ, που στην συντριπτική πλειοψηφία τους τον αποθεώνουν σαν ευλογία για την κοινωνία των ατάκτων.
Η διοίκησή του στον Δήμο είναι αντίστοιχη της δημόσιας παρουσίας του και βέβαια δεν δίνει κανέναν λογαριασμό για τις γκρίζες ζώνες και τις μαύρες τρύπες. Πάντως εάν επανεκλεγεί δήμαρχος, δεν φαίνεται ότι θα παραμείνει για πολύ στην θέση του καθώς οι βαριές δικογραφίες που τον αφορούν, αυξάνονται και πληθύνονται. Στο μικροσκόπιο της Δικαιοσύνης βρίσκεται η τριγωνική σχέση Δήμου Βόλου-ΠΑΕ ΝΠΣ-Πανθεσσαλικού σταδίου, όπως επίσης η χρεοκοπία της ΔΕΥΑΜΒ, με το ασύλληπτο χρέος των 20 εκ. ευρώ στη ΔΕΗ και με τα «φιλάκια» στην ΕΡΓΗΛ που κόστισαν γύρω στα 10 εκατ. ευρώ, καθώς και άλλες υποθέσεις που σχετίζονται με τη διαχείριση του δημοτικού χρήματος, όπως είναι η περίπτωση της εκμίσθωσης του δημοτικού καταστήματος στην Πλ. Ελευθερίας και του «Αρχοντικού Σισιλιάνου» στην Μακρινίτσα. Και όλα αυτά την ώρα που δεν διέθεσε ούτε μισό ευρώ για την πυροπροστασία, τα έργα θωράκισης της πόλης ή έστω και για ένα νέο διδακτήριο.
Το άφθαρτο , αντισυμβατικό outsider
Και ενώ ο Βόλος έχει μετατραπεί σε υγειονομική βόμβα, ο δήμαρχος της πόλης με τον “τσαμπουκά” του αρνείται να δώσει στην δημοσιότητα τις μετρήσεις του νερού που τρέχει από τις βρύσες. Και ενώ φεύγει, αφήνοντας πίσω του στάχτη και λάσπη, δεν έχει καμιά αναστολή να δέρνει πλημμυροπαθείς και μετά να τους εξευτελίζει.
Ο ναρκισσισμός βρίσκεται κάθε μέρα στο κόκκινο. Κυκλοφορεί διαρκώς με κάμερα και με … συνοδεία και θεωρεί τον εαυτό του “σύμβολο”.
Κάθε μέρα πλάθει ένα μελούρα σενάριο, που δεν αγοράζει πια ούτε χρεοκοπημένη εταιρεία παραγωγής στη Μποτσουάνα. Τα ψέματα και το μελό του πατέρα με τα πέντε παιδιά βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη. Δίπλα του “μάχονται” μισθοφόροι και μια ολόκληρη “στρατιά” του προσωπικού του συστήματος εξουσίας που έχει απλώσει παντού τα πλοκάμια του.
Θα ήθελα πολύ να κατανοήσω την “αγάπη” πολλών συμπολιτών για τον Α. Μπέο, να μπω στα παπούτσια τους και να πω “βρε, αδερφέ, δεν μπορεί κάτι κάνει αυτός ο άνθρωπος για να έχει δίπλα του τόσους πρόθυμους να τον προσκυνήσουν”. Πέρα βέβαια απ’ αυτούς που τον φοβούνται.
Μετά σκέφτομαι, σε ποια παπούτσια να μπω; Σε εκείνα τα παράταιρα, τα ξένα; Με ποιους να ταυτιστώ; Με εκείνους που τον έχουν πρότυπο και δικαιολογούν ακόμη και την βια;
Να συρθώ πίσω από τις εντολές των κομματικών γραφείων κάποιων βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας;
Ταυτίζομαι σαν πολίτης με το ακριβώς αντίθετο. Με μια “Συμμαχία”, που διεκδικεί μια πόλη με καθαρό αέρα, καθαρό νερό, σχολεία ασφαλή, καθαριότητα στις γειτονιές μας και σε όλες τις δημοτικές ενότητες. Μια Συμμαχία, με ανθρώπους που βγάζουν τίμια το “ψωμί” τους, μακριά από διαπλοκές και αθέμιτες συναλλαγές. Μια συμμαχία, με δεξιούς, αριστερούς, κεντρώους, ανένταχτους, εξωκοινοβουλευτικούς, οικολόγους. Ο επικεφαλής της, ο Νίκος Παπαπέτρος, δεν ξεκίνησε ως φαβορί. Εξελίχθηκε μέρα με τη μέρα σαν το απόλυτο outsider και πλέον διεκδικεί τη δημαρχία στα ίσα. Άνθρωπος πραγματικά αυτοδημιούργητος και άφθαρτος από το πολιτικό σύστημα, είναι μια υποψηφιότητα υπερκομματική και αντισυμβατική, που δίνει ελπίδα σε όσους έχουν κουραστεί από το νταηλίκι και θέλουν η πόλη να ξαναβρεί της αξιοπρέπειά της και να μπει σε τροχιά ανάπτυξης. Όσο και εάν έψαξα, στο ψηφοδέλτιο του Νίκου Παπαπέτρου δεν βρήκα άεργους που περιμένουν να σιτιστούν από τον δημοτικό μισθό, όπως συμβαίνει σήμερα. Δεν βρήκα ανθρώπους χωρίς ένσημα.
Ο ίδιος ο επικεφαλής δεν μιλά πότε με έπαρση, παρότι άνθρωπος που η επαγγελματική του πορεία ως δικηγόρος χαρακτηρίζεται από την επιτυχία και την πανελλήνια αναγνώριση. Δεν έχει καμιά σχέση με το εριστικό ύφος του αντιπάλου του, απεχθάνεται την βία, σέβεται τον κάθε άνθρωπο, διατηρεί χαμηλούς τόνους, είναι συμπαθής, ΕΝΤΙΜΟΣ. Το μεγάλο “πρόβλημα” για τον διεκδικητή του Δήμου Βόλου είναι ότι δεν επιθυμεί να γίνει “τσίρκο” στο tik -tok και φιγούρα στα social, καίτοι δυστυχώς αυτό απαιτεί η νέα εποχή. Αυτό ίσως τον καθιστά “μη αναγνωρίσιμο” σε ευρύτερες μάζες που αποζητούν περσόνες από τους κάδους για να σκρολάρουν στο κινητό τους…
Είναι ο άνθρωπος που μπορεί να μην είχε την τιμή να γνωρίσει προσωπικά την Πάολα, διατύπωσε όμως 300 εφαρμόσιμες προτάσεις για την πόλη. Είναι η αξιόπιστη εναλλακτική απέναντι στην καμία πρόταση του Αχιλλέα Μπέου για τη νέα πενταετία. Ο Νίκος Παπαπέτρος επιβάλλει στη δημόσια ατζέντα τη συζήτηση για το περιβάλλον, για τις ισχυρές κοινωνικές δομές, για τις ανθεκτικές υποδομές, για την ψηφιακή μετάβαση, για νέα, υψηλής ποιότητας διδακτήρια. Επιβάλλει την συζήτηση για λογοδοσία και διαφάνεια και έχει τη λεβεντιά να αποκαλύπτει και να οδηγεί στην Δικαιοσύνη τα σκάνδαλα της διοίκησης του Αχιλλέα Μπέου.
Η Κυριακή είναι μπροστά μας και το μέλλον στα χέρια μας.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
