Πηγαίο νερό για τον Βόλο. Λεηλασία του Πηλίου. Υπάρχει λύση;

Του Στέλιου Λήμνιου

Στον προγραμματισμό της ΔΕΥΑΜΒ για την επόμενη χρονική περίοδο έχει ενταχθεί ένα μεγαλεπιβολο σύνολο έργων, τα οποία έχουν σκοπό να συλλέξουν τα νερά των πηγών που βρίσκονται πάνω από την Μακρινίτσα και να τα μεταφέρουν στο δίκτυο ύδρευσης του Βόλου. Στον σχεδιασμό προβλέπεται ακόμη και υδρομάστευση των πηγών στα Χάνια και μεταφορά τους στους αγωγούς που θα κατεβαίνουν από την Μακρινίτσα.
Με τον τρόπο αυτό η διοίκηση της ΔΕΥΑΜΒ ισχυρίζεται ότι θα υδρομαστεύσει 7 εκατ. κυβ. μέτρα νερού ετησίως και έτσι θα καταργήσει τις γεωτρήσεις που παρέχουν στο Βόλο νερό κακής ποιότητας.

Υπενθυμίζω ότι οι ανάγκες του πολεοδομικού συγκροτήματος σήμερα είναι περίπου 13 εκ. κυβ. μέτρα ετησίως και από αυτά τα 2/3 περίπου προέρχονται από γεωτρήσεις- κυρίως του κάμπου – ενώ το υπόλοιπο από πηγές του Πηλίου.
Θα προκαλέσει σοβαρές και ανεπίστρεπτες περιβαλλοντικές επιπτώσεις μια τέτοια παρέμβαση.
Στην εισηγητική τους έκθεση οι εμπνευστές του έργου αναφέρουν ότι θα υπάρχει πρόβλεψη για τις ανάγκες του οικοσυστήματος και ότι το περίσσευμα θα μεταφέρεται στον Βόλο.
Πάνω σ`αυτό το συνειδητό λάθος στηρίζεται η νομική και ηθική αποδοχή του έργου.

Α. ΤΑ ΝΕΡΆ ΑΥΤΆ ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΟΥΝ
Αν υπήρχε πλεόνασμα θα ήταν ορατό, διότι θα κυλούσαν μέσω των χειμάρρων Κραυσίνδωνα και Αναύρου στον Παγασητικό.
Θα τα βλέπαμε.
Οι πηγές αυτές σήμερα τροφοδοτούν οριακά το οικοσύστημα και αρδεύουν τις ορεινές καλλιέργειες.
Καμιά σοβαρή ΜΠΕ δεν μπορεί να αποφανθεί για τις ανάγκες ενός τέτοιου πληθωρικού και υδρόφιλου, μοναδικού οικοσυστήματος.
Οι όποιοι υπολογισμοί γίνουν, θα είναι κατά παραγγελία και θα στοχεύουν σε ένα προμελετημένο αποτέλεσμα.
Τα καταστροφικά για το Πήλιο αποτελέσματα μιας τέτοιας εγκληματικής επέμβασης θα αργήσουν αλλά όταν έρθουν θα είναι τετελεσμένα.
Το βουνό θα χάσει την χλωρίδα και την πανίδα του μέσα σε δύο δεκαετίες ενώ η πόλη θα συνεχίσει να πλένει πεζοδρόμια και αυτοκίνητα χωρίς να αναρωτιέται πως το πράσινο έγινε κίτρινο.
Το πολυσχιδές δάσος θα χάσει την αντιπυρική του ικανότητα και αργά ή γρήγορα θα γίνει στάχτη.
Μία τέτοια εξέλιξη πρέπει να εμποδιστεί από τους ανθρώπους που αγαπούν τη ζωή.
Που λατρεύουν τον τόπο.
Οι Βολιώτες καλούνται να ψάξουν για τη χαμένη τους ταυτότητα.

Β. ΥΠΆΡΧΕΙ ΛΥΣΗ
Ναι, υπάρχει.
Εφαρμόζεται σε όλες τις κοινωνίες που σέβονται το περιβάλλον και σχεδιάζουν το μέλλον με γνώμονα την αειφορία και τον σεβασμό της φύσης.
Μία σειρά από μικρούς ταμιευτήρες νερού, ανοιχτούς, στη ροή αυτών των υδάτων θα συγκέντρωνε τα πλεονάσματα του χειμώνα για να διατεθούν το καλοκαίρι.
Με τέτοια έργα ή ποσότητα του νερού θα ήταν αυταπόδειχτη και η τροφοδοσία του δικτύου ύδρευσης του Βόλου θα γινόταν σε αρμονία με τις ανάγκες του οικοσυστήματος.
Άλλωστε αυτή τη λύση επέλεξε η ΔΕΥΑΜΒ για να συλλέξει τα νερά του Βρύχωνα στην περιοχή του Αγ. Βλασίου.
Η κατασκευή ενός τέτοιου πλέγματος ταμιευτήρων θα λειτουργεί αυτόματα σε όρια ισορροπίας μεταξύ των αναγκών ύδρευσης, άρδευσης και διατήρησης του φυσικού περιβάλλοντος.
Ο αποκλεισμός από το Δ. Σ. της ΔΕΥΑΜΒ του συνόλου των αντιπολιτεύσεων δεν πρέπει να είναι αιτία για αποσιώπηση του προβλήματος.