Πέρασαν 5 χρόνια μετά τα εγκαίνια του ταμιευτήρα της Κάρλας και ελάχιστα έως καθόλου βήματα έγιναν για την ολοκλήρωση των έργων με ευθύνη της περιφερειακής αρχής Θεσσαλίας και της κυβέρνησης, επιβεβαιώνοντας την απουσία μιας ολοκληρωμένης πολιτικής διαχείρισης των υδάτων της χώρας και της Θεσσαλίας, σύμφωνα με τον κ. Τάσο Τσιαπλέ, επικεφαλής της περιφερειακής παράταξης του ΚΚΕ.
Όπως αναφέρει ο ίδιος, στα ερωτήματα της «Λαικής Συσπείρωσης» Θεσσαλίας για ανολοκλήρωτα έργα στην Κάρλα, ο περιφερειάρχης απαντά με πανηγυρισμούς και γενικολογίες
“Η «Λαική Συσπείρωση» Θεσσαλίας, με επερώτησή της, που συζητήθηκε στο Περιφερειακό Συμβούλιο (29/6/23), άσκησε κριτική προς την περιφερειακή αρχής Θεσσαλίας και ζήτησε συγκεκριμένες απαντήσεις, για την μεγάλη καθυστέρηση ολοκλήρωσης μιας σειράς έργων που σχετίζονται με το μέλλον του ταμιευτήρα της Κάρλας, τα οποία προβλέπονταν από την μελέτη του έργου, ώστε να μπορεί να παίξει επαρκώς το ρόλο της (οικολογικό, αρδευτικό, υδρευτικό), χωρίς πρόσθετες επιβαρύνσεις για το λαό, για τα οποία ζητάμε να μας ενημερώσετε γιατί καθυστερούν και πότε θα ολοκληρωθούν.
Ο κ. περιφερειάρχης, κατά την προσφιλή τακτική του, αντί να δώσει σαφείς απαντήσεις στα συγκεκριμένα ερωτήματά μας, κατέφυγε για άλλη μια φορά σε μια ρητορεία με πανηγυρισμούς για τα έργα που έγιναν και εγκαινιάσθηκαν προ πενταετίας και γενικολογίες, θέλοντας να κρύψει τις ευθύνες της περιφερειακής αρχής και των κυβερνήσεων για την μη ολοκλήρωση αρκετών έργων 5 χρόνια μετά τα εγκαίνια του ταμιευτήρα της Κάρλας, αλλά και για την απουσία μιας ολοκληρωμένης πολιτικής διαχείρισης των υδάτων της χώρας και της Θεσσαλίας, προς όφελος του λαού,
1. Δεν έδωσε ουσιαστική και πειστική απάντηση στο ερώτημά μας για το πως θα διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ταμιευτήρα της Κάρλας από άποψη επάρκειας νερού, για την διατήρηση του απαραίτητου οικολογικού αποθέματος, την ενίσχυση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα της ευρύτερης περιοχής, την άρδευση καλλιεργειών, την ύδρευση του Βόλου όπως περιγράφονταν στους σκοπούς της μερικής ανασύστασης της Κάρλας, αλλά και από την άποψη της ποιότητας του νερού από κάθε είδους ρύπανση, με δεδομένο ότι ο Πηνειός που αποτελεί την βασική πηγή τροφοδότησης σε νερό του ταμιευτήρα (70-80%), αντιμετωπίζει ήδη σημαντικό πρόβλημα μειωμένης ποσότητας των νερών του για μεγάλα διαστήματα στη διάρκεια του έτους, σοβαρά προβλήματα ρύπανσης, αλλά και με τα γενικότερα προβλήματα λειψυδρίας στην Θεσσαλία, αφού ούτε η μερική εκτροπή του Αχελώου προχώρησε επι δεκαετίες, ούτε άλλα σημαντικά έργα ταμίευσης νερού.
2. Στο ερώτημά μας για τα έργα μεταφοράς και διανομής αρδευτικού νερού, απάντησε ότι σήμερα αρδεύονται 21.000 στρ, κάτι που ήταν γνωστό από το 2016. Γα τη κατασκευή του υπόλοιπου τμήματος έργων μεταφοράς του αρδευτικού νερού, που έπρεπε να έχει τελειώσει, για να αρδεύονται 40.000 στρ., είναι σε εξέλιξη και αναμένεται να ολοκληρωθεί τέλη του 2024, καλώς εχόντων των πραγμάτων. Σε ότι αφορά δε για τα υπόλοιπα 52.500 στρ. (από τα προβλεπόμενα συνολικά 92.500 στρ.), δεν έδωσε καμία απάντηση για το πότε αν θα ολοκληρωθεί η οριστική μελέτη.
3. Καμία ουσιαστική απάντηση δεν έδωσε και στο ερώτημά μας, γιατί δεν ολοκληρώθηκε η μελέτη που άρχισε πριν πολλά χρόνια για την κατασκευή, αγωγού μεταφοράς νερού από το θυρόφραγμα Γυρτώνης του Πηνειού (δια βαρύτητας) στην Κάρλα και όχι με άντληση όπως γίνεται σήμερα με πολύ μεγάλο ενεργειακό κόστος, το οποίο πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα της Θεσσαλίας και δεν είναι σωστό ότι δίνεται δωρεάν νερό άρδευσης.
4. Στο ερώτημά μας γιατί δεν προχώρησε η διαδικασία εγκατάλειψης – αχρήστευσης των ιδιωτικών αρδευτικών γεωτρήσεων της περιοχής που εξυπηρετείται με νερό από την Κάρλα και πότε θα γίνει, απάντησε ότι έχουν σταματήσει να λειτουργούν, κάτι που δεν είναι αληθές, αφού σταμάτησε μόνο ένας μικρός αριθμός.
5. Σχετικά με το ερώτημά μας για την πορεία κατασκευής του δικτύου μεταφοράς νερού από τον ταμιευτήρα της Κάρλας για τις υδρευτικές ανάγκες του Βόλου, με καθαρό και ποιοτικό νερό, απάντησε ότι ολοκληρώθηκε, αλλά δεν παραδόθηκε ακόμα γιατί γίνονται έλεγχοι για την καταλληλότητα του νερού για ύδρευση.
6. Σε ότι αφορά τα αντιπλημμυρικά έργα, που είχε εξαγγείλει παλιότερα για την αντιμετώπιση πλημμυρικών φαινομένων κυρίως σε αγροτικές εκτάσεις, ισχυρίσθηκε ότι έχουν τελειώσει και ότι έχουν μειωθεί δραστικά τα πλημμυρικά φαινόμενα, κάτι που δεν είναι απολύτως σωστό, αφού στην περιοχή του Καλαμακίου, εξακολουθεί να υφίσταται κίνδυνος πλημμυρών.
7. Τέλος στο ερώτημά μας για το πως θα λυθούν τα σοβαρά θέματα διαχείρισης της Κάρλας, με δεδομένο ότι δεν υπάρχει ενιαίος δημόσιος φορέας διαχείρισης των υδάτων, αλλά και ο Φορέας Διαχείρισης της Κάρλας, αυτόνομος ή ενσωματωμένος στον ΟΦΥΠΕΚΑ, δεν διέθετε ποτέ την αναγκαία στελέχωση με μόνιμο και επαρκές προσωπικό, τις υποδομές, την αναγκαία κρατική χρηματοδότηση, ούτε τις συνολικές αρμοδιότητες (φύλαξης και λειτουργίας, ελέγχου – παρακολούθησης της ποσότητας και ποιότητας των νερών, του αρδευτικού, υδρευτικού έργου, κλπ), δεν είχε να δώσει κάποια ουσιαστική απάντηση, λέγοντας απλά, ότι η περιφέρεια Θεσσαλίας, στα πλαίσια του Κανονισμού Ασφαλείας Φραγμάτων, έχει αναθέσει μελέτη η οποία μεταξύ άλλων περιλαμβάνει και τον καθορισμό Φορέα Λειτουργίας Φράγματος.
Συμπερασματικά, 5 χρόνια μετά τα εγκαίνια του ταμιευτήρα της Κάρλας, ελάχιστα έως καθόλου βήματα έγιναν για την ολοκλήρωση των έργων για τα οποία αναφερθήκαμε στην επερώτησή μας ως «Λαική Συσπείρωση», με ευθύνη της περιφερειακής αρχής Θεσσαλίας και της κυβέρνησης, επιβεβαιώνοντας την απουσία μιας ολοκληρωμένης πολιτικής διαχείρισης των υδάτων της χώρας και της Θεσσαλίας, προς όφελος του λαού, με την κατασκευή όλων των αναγκαίων έργων ταμίευσης και διαχείρισης του νερού, ένα ολοκληρωμένο σύστημα αντιπλημμυρικής θωράκισης, γιατί αυτά έρχονται σε σύγκρουση με τα συμφέρονται του μεγάλου κεφαλαίου, αλλά και όσα έγιναν δεν εξασφάλισαν φιλολαϊκή διαχείριση του νερού.
Η αύξηση της εκλογικής δύναμης της «Λαικής Συσπείρωσης» στις ερχόμενες περιφερειακές εκλογές, σημαίνει ακόμα πιο συστηματική και ισχυρή διεκδίκηση και τέτοιων έργων και συνολικά μιας φιλολαϊκής πολιτικής και για το νερό, με κριτήριο τις λαϊκές ανάγκες, στο πλαίσιο των γενικότερων πολιτικών, κοινωνικών, οικονομικών αλλαγών που χρειάζεται ο εργαζόμενος λαός για να λυθούν τα προβλήματά του.