Στον Βόλο ο άνθρωπος που βλέπει την ζωή «Με άλλα Μάτια» – Ο Β. Αυγουλάς στον Δικηγορικό Σύλλογο

Δυνατός και διεκδικητικός, ο νομικός Βαγγέλης Αυγουλάς γεννήθηκε τυφλός. Μαχόμενος δικηγόρος με μεταπτυχιακά μαθήματα στο Αστικό Δίκαιο, δεν είδε ποτέ αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να σκορπά φως.

Ο Βαγγέλης Αυγουλάς κατάφερε να γίνει φάρος ελπίδας για εκατοντάδες ανθρώπους με προβλήματα όρασης και όχι μόνο. Σήμερα με τον πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου κ Στρατηγόπουλο επισκέφθηκε το 3ο και το 2ο Γυμνάσια και τα περισσότερα παιδιά γνώριζαν τον νομικό, τυφλό, tik-toker ιδρυτή του. φορέα «Με άλλα Μάτια».

Ο κ. Αυγουλάς βρίσκεται στον Βόλο για να μιλήσει το απόγευμα για την αντιμετώπιση των αναπήρων ατόμων στην ελληνική έννομη τάξη και τη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα σε ημερίδα που διοργανώνουν από κοινού η Περιφέρεια Θεσσαλίας, το Δίκτυο Φορέων Υγείας Μαγνησίας, η Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος και ο Δικηγορικός Σύλλογος Βόλου.

Είναι ο άνθρωπος που μας κάλεσε να δούμε «με άλλα μάτια» την αναπηρία ιδρύοντας έναν μη κερδοσκοπικό οργανισμό που σκοπό έχει να διευκολύνει την καθημερινότητα των ατόμων με αναπηρία. Ενημερώσεις, εκπαιδεύσεις, podcasts, τικ τοκς και πολύ μεράκι έχουν οδηγήσει το «Με Άλλα Μάτια» στο να γίνει μια πύλη ενημέρωσης για εκείνους που πραγματικά θέλουν να δουν διαφορετικά.

 

Ο Βαγγέλης Αυγουλάς, υπηρετεί το αναπηρικό κίνημα από διάφορες θέσεις, εθελοντικά και εντός Ελλάδας και διεθνώς, εδώ και 15 χρόνια. Παράλληλα, στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, όπου έχει ασχολείται με θέματα προσβασιμότητας των ανάπηρων πολιτών στη Δικαιοσύνη και τις δημόσιες υπηρεσίες. Η επαγγελματική του πορεία και η ίδια του η ζωή κινούνται γύρω από την καθημερινότητα των ΑμεΑ και των οικογενειών τους, αλλά και γενικότερα των ευάλωτων συμπολιτών του. Άλλωστε, θεσμικά δρα εδώ και χρόνια με ανασφάλιστους δημότες, μονογονεϊκές οικογένειες, ΛΟΑΤΚΙ άτομα, άστεγους . Θεωρεί ότι ο καθημερινός του αγώνας για προσβασιμότητα και τη συμπερίληψη θα πρέπει να είναι διαρκής.

«Παρά τις βελτιώσεις τα τελευταία χρόνια, με τη θέσπιση και του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Αναπηρία, καθημερινά αντιμετωπίζουμε αποκλεισμούς σε πολλαπλά επίπεδα.

Οι μετακινήσεις μας είναι διαρκής αγώνας, λόγω των ανύπαρκτων, ή χωρίς πρόβλεψη για ράμπες και οδηγούς τυφλών, πεζοδρομίων. Τραπεζοκαθίσματα που καταπατούν αυθαίρετα τον δημόσιο χώρο και παράνομα σταθμευμένα οχήματα σε αναπηρικές θέσεις επιτείνουν το πρόβλημα. Όλα αυτά μας αποτρέπουν από το να κυκλοφορούμε αυτόνομα και με ασφάλεια.

Πέραν όμως από το δομημένο περιβάλλον, τα ανάπηρα άτομα αποκλειόμαστε και από την πληροφορία. Για παράδειγμα, οι άνθρωποι με οπτική βλάβη δεν γνωρίζουμε τις τιμές, τα χαρακτηριστικά ή την ημερομηνία λήξης των προϊόντων που αγοράζουμε. Οι ανάπηροι ψηφοφόροι δεν μπορούν να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία και αυτό είναι μια άσχημη σελίδα για τη Δημοκρατία μας. Οι τυφλοί ανθρωποι ας πούμε, δεν μπορούμε να ξέρουμε τι ψηφίζουμε, τα ψηφοδέλτια είναι για βλέποντες και δεν υπάρχει κάποια ηλεκτρονική ή άλλη διαδικασία που να εξασφαλίζει ισότιμη συμμετοχή. Επίσης οι κωφοί ή βαρήκοοι ψηφοφόροι δεν ενημερώνονται για τις θέσεις των υποψήφιων. Η κοινότητα των κωφών στερείται διερμηνείας σε νοσοκομεία και στις περισσότερες εκφάνσεις της δημόσιας ζωής. Αναφορικά με το νεοσύστατο πρόγραμμα του Προσωπικού Βοηθού, ένας μεγάλος αριθμός ανάπηρων ατόμων δεν έχει πρόσβαση σε αυτό πανελλαδικά. Στην εκπαίδευση σημειώνουμε ότι πολλά ανάπηρα παιδιά θέλουν αλλά δεν μπορούν να ολοκληρώσουν την εκπαιδευτική διαδικασία. Ο κατάλογος των εμποδίων είναι μακροσκελής, γι’αυτό είναι ζωτικής σημασίας η συμπερίληψη ΑμεΑ στη συνδιαμόρφωση σχετικών πολιτικών και στην υλοποίηση και αξιολόγηση έργων προσβασιμότητας», τόνισε ο κ. Βαγγέλης Αυγουλάς, σε σημερινή του συνάντηση με την διοίκηση του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου.

Ο ίδιος τόνισε πως το σύνθημα ζωής του αναπηρικού κινήματος παγκοσμίως είναι «Τίποτα για εμάς χωρίς εμάς»,γι΄αυτό επομένως πρέπει τα ΑμεΑ να συμμετέχουν σε όλα τα κέντρα λήψης αποφάσεων, δηλαδή σε κάθε δημοτικό συμβούλιο, σε κάθε περιφερειακό συμβούλιο, σε κάθε συνέλευση του σωματείου εργαζομένων ανάλογα με το επάγγελμα στο οποίο ανήκουν, ακόμη και στη συνέλευση της πολυκατοικίας, για να μη λαμβάνονται αποφάσεις που τους αφορούν χωρίς κάνεις να έχει ρωτήσει τη γνώμη μας και χωρίς κάνεις να σεβαστεί το βίωμά τους.