Υπόψήφιος βουλευτής με το ΜέρΑ 25 ο κ. Γιώργος Βαλαμουτόπουλος , δίνει με συνέντευξή του στα gegonota.news βάρος στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή του Αλμυρού όπου ζει και δραστηριοποείται. Για εκείνον το ΜέρΑ 25 με την δράση του μπορεί , θέλει και πρέπει να δώσει έμφαση στη Νοτιοδυτική Μασγνησία , που έχει καταστεί η “πίσω αυλή” του Νομού με κάθε επιβαρυντική δραστηριότητα να επιβαρύνει τους κατοίκους και το περιβάλλον. Μιλά με πάθος για την ρήξη με τον ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι του 2015 και δηλώνει πως σε κυβέρνηση που δεν προκρίνει τα λαΪκά συμφέροντα και υπηρετεί αποκλειστικά την οικονομική ολιγαρχία των funds, των τραπεζιτών και των καρτέλ των επιχειρηματιών της ενέργειας, δεν πρόκειται να βρεθεί το ΜέρΑ 25. Είναι βέβαιος πως τέτοια θα είναι η κυβέρνηση που θα προκύψει είτε αυτοδύναμη, είτε με συνεργασία δύο ή περισσότερων μνημονιακών κομμάτων.
Υποψήφιος του ΜέρΑ 25 -Συμμαχία για τη Ρήξη, ζείτε και δραστηριοποιείστε στον Αλμυρό, σε μια περιοχή με μεγάλα περιβαλλοντικά προβλήματα , που κρύβονται κάτω από το «χαλί» . Προβλήματα στα οποία ούτε το κόμμα σας με την ακτιβιστική δράση έχει δώσει βαρύτητα.
Αλήθεια είναι πως η Νοτιοδυτική Μαγνησία και ιδιαίτερα η περιοχή του Αλμυρού, είναι πολύ επιβαρυμένη περιβαλλοντικά τα τελευταία πολλά χρόνια τόσο ως προς την αέρια ρύπανση, όσο και ως προς αυτή του υπεδάφους και του υδροφόρου ορίζοντα. Στον τόπο δραστηριοποιούνται τόσο μονάδες βαριάς βιομηχανίας όσο και μικρότερες βιοτεχνίες κατεργασίας πρώτων υλών, οι οποίες επιφέρουν αναγκαστικά περιβαλλοντική επιβάρυνση.
Την ίδια στιγμή όμως, η ίδια περιοχή, είναι χτυπημένη από την ανεργία και τη μετανάστευση των νεων σε βαθμό πολύ ανησυχητικό, μετατρεπόμενη σε περιοχή γερόντων με προϊούσα την κοινωνική ερημοποίηση.
Καταλαβαίνετε λοιπόν πως πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή ανάμεσα στη λειτουργία επιχειρήσεων που δίνουν δουλειά στους νέους από τη μια, και στην ανάγκη σεβασμού των περιβαλλοντικών όρων και αυστηρής τηρήσής τους από την άλλη. Το ζήτημα αυτό δεν έχει δουλευτεί όσο θα έπρεπε στην τοπική κοινωνία και οι ευθύνες διαμοιράζονται σε πολλούς. Κανείς δεν είναι άμοιρος ευθυνών, θεωρώ όμως πως τη μερίδα του λέοντος κρατά ξεκάθαρα η τοπική αυτοδιοίκηση πρώτου και δευτέρου βαθμού.
Όπως σωστά επισημάνατε, το Μέρα25-Συμμαχία για τη Ρήξη έχει στην πρώτη σειρά των προταγμάτων του, την προστασία του περιβάλλοντος. Η ζωή με αξιοπρέπεια όμως σε ένα καθαρό περιβάλλον, προϋποθέτει να εξασφαλίζονται πρώτα οι βασικοί και στοιχειώδεις όροι διαβίωσης, δεν πρέπει να το ξεχνάμε αυτό.
Έτσι, στην κατεύθυνση αυτή θα συνεχίσουμε να δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις, όσες οι πολίτες αποφασίσουν να μας εμπιστευτούν με την ψήφο τους.
Ο Αλμυρός μπορεί να η είσοδος της Μαγνησίας , αλλά οικονομικά είναι η «πίσω αυλή». Ποιες είναι πιστεύετε οι αναγκαίες αλλαγές στο αναπτυξιακό μοντέλο της περιοχής.
Ο Αλμυρός δεν μπόρεσε να ξεφύγει της μοίρας την οποία επεφύλασσαν τα Μνημόνια για κάθε σχεδόν επαρχιακή πόλη της ίδιας τάξης μεγέθους.
Μεγάλη απώλεια ανθρώπινου δυναμικού στις πιο ενεργές οικονομικά ηλικίες, κοινωνική και οικονομική ερημοποίηση, μετανάστευση, φυγή όλων των δημόσιων υπηρεσιών ραγδαία γήρανση του πληθυσμού, ζωή χωρίς επιλογές για τη νέα γενιά. Δεν θα είμασταν υπερβολικοί αν λέγαμε πως έχει μετατραπεί σε ένα κεφαλοχώρι των αρχών της δεκαετίας του 60.
Επομένως, το να μιλήσουμε για ένα μοντέλο οικονομικής ανάπτυξης της περιοχής χωρίς να βλέπουμε τη γενικότερη θλιβερή εικόνα όλης της χώρας από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές που την εξαθλιώνουν και την ερημοποιούν, δε νομίζω πως θα προσφέρει κάτι ουσιαστικό στη συζήτηση.
Σίγουρα όμως, η περιοχή έχει μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα, Βρίσκεται στο κέντρο της Ελλάδας, βρίσκεται δίπλα στην Εθνική Οδό και το Αεροδρόμιο, έχει μεγάλο θαλάσσιο μέτωπο στα ανατολικά της και την Όθρυ στα νοτιοδυτικά της. Ταυτόχρονα, έχει μεγάλη αγροτική και κτηνοτροφική παραγωγή.
Μα, για να τεθούν οι προτεραιότητες που θα αναδεικνύουν και θα κατηγοριοποιούν αυτά τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, απαιτείται μια ριζικά διαφορετική κεντρική αναπτυξιακή πολιτική, έξω από τις καθεστωτικές λογικές που κατέστρεψαν τον τόπο και τους ανθρώπους του. Που δε θα υπηρετεί τους ολιγάρχες και τις αυλές τους, μα θα βάζει σε πρώτη γραμμή τον Ανθρωπο και τις ανάγκες του. Για το ζύμωμα αυτής της πολιτικής στον κόσμο, παλεύουμε ακριβώς στο ΜέρΑ25- Συμμαχία για τη Ρήξη. Όσο αυτή η πολιτική δεν θα καθίσταται κυρίαρχη, τόσο τα χωράφια θα γεμίζουν με ηλεκτροπαραγωγά πάνελς, τα βουνά με θηριώδεις μεταχειρισμένες ανεμογεννήτριες, ο Παγασητικός θα γίνεται βούρκος και νεκροταφείο κάθε θαλάσσιας ζωής, και ο αέρας που αναπνέουμε θα εξακολουθεί να μας δηλητηριάζει.
Επιμένετε ακόμα και σήμερα στο ΜέΡΑ 25 – Συμμαχία για τη Ρήξη να μιλάτε για μνημονιακά κόμματα, όταν έχουμε απαλλαγεί θεωρητικά από το μνημόνιο . Γιατί πιστεύετε πως ακόμα κινδυνεύει η βιωσιμότητα της χώρας;
Φυσικά και επιμένουμε, καθώς τα Μνημόνια μπορεί θεωρητικά μονάχα να μας άφησαν, οι 600 εφαρμοστικοί νόμοι όμως που συνοδεύουν, θα βρίσκονται μαζί μας και θα κανοναρχούν τις ζωές μας για τα επόμενα 50 χρόνια, προσφέροντάς μας ένα ζοφερό παρόν και ένα ακόμη πιο αποκρουστικό μέλλον.
Το ξεπούλημα κάθε δημόσιας παραγωγικής δομής έναντι πινακίου φακής, η αρπαγή της λαϊκής περιουσίας απο τα funds, η ακρίβεια, η ενεργειακή φτώχεια, η διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης προς όφελος των κολλεγίων της συμφοράς, η διάλυση του ΕΣΥ (που τόσο στήριξε τους πολίτες στην πανδημία), η απληρωσιά, η μαύρη εργασία, οι συντάξεις πείνας και οι μισθοί γαλέρας, είναι αποτελέσματα των Μνημονίων που ήρθαν για να μείνουν στην Ελλάδα τα επόμενα πολλά χρόνια, και ήρθαν ακριβώς από τις πολιτικές των κομμάτων που σωστά ονοματίζουμε Μνημονιακά, δηλαδή της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ.
Συνεπώς, η διόρθωση που προτείνω στην ερώτησή σας είναι πως η βιωσιμότητα της χώρας δεν κινδυνεύει αλλά αναζητείται καθώς αυτή τη στιγμή, βιωσιμότητα δεν υφίσταται. Η χώρα είναι κοινωνικά και οικονομικά νεκρή.
Και έτσι θα παραμείνει, αν οι πολίτες δεν αποφασίσουν να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους και να ορθώσουν ένα εμπόδιο στη λεηλασία της ζωής τους και της ζωής των παιδιών τους που το μόνο σίγουρο μέλλον που ονειρεύονται, είναι το φευγιό στο εξωτερικό, καθώς ούτε οι σπουδές ούτε η σκληρή δουλειά ούτε η “συμμόρφωση προς τας υποδείξεις” μπορούν να τους προσφέρουν τίποτα περισσότερο από ένα πιάτο φαϊ, όταν το προσφέρουν κι αυτό.
Στο ΜέΡΑ25- Συμμαχία για τη Ρήξη, είμαστε πολύ αισιόδοξοι πως δε θα βραδύνει αυτή η στιγμή.
Για το κόμμα σας αυτές οι εκλογές δεν είναι μια ευκαιρία να βρεθείτε σε ένα κυβερνητικό σχήμα; Κάθε κόμμα που ζητά την ψήφο των πολιτών δεν διεκδικεί και την εξουσία για να εφαρμόσει το πρόγραμμα του;
Κοιτάξτε κάτι, τα κυβερνητικά σχήματα είναι ελκυστικά για πολλούς, όμως το θέμα είναι σε ποια κυβέρνηση θα βρεθείς και ποια πολιτική θα ακολουθήσεις. Εξάλλου, αν θέλαμε κυβερνητικές θέσεις και οφίτσια θα είχαμε παραμείνει στον ΣΥΡΙΖΑ το μαύρο καλοκαίρι του 15, όταν η ηγεσία του πρόδωσε την ανεπανάληπτη λαϊκή εντολή και το μεγαλειώδες ΟΧΙ του 62% και υπέγραψε το 3ο θηριώδες Μνημόνιο δίνοντας συγχωροχάρτι σ’ αυτούς που κατέστρεψαν τη χώρα και παρασύροντας το λαό στην απογοήτευση και σε μια εξίσωση των πάντων που θα μας κυνηγάει για καιρό. Όμως, αυτό ήταν κάτι που η συνείδησή μας δεν μπορούσε να επιτρέψει.
Ετσι λοιπόν, η συμμετοχή σε μια κυβέρνηση, δεν είναι για μας σε καμιά περίπτωση αυτοσκοπός. Η κυβέρνηση την οποία θα υπηρετήσεις, θα πρέπει να προτάσσει το ψωμί, τη δουλειά, την υγεία του κόσμου, τη μόρφωση και το αξιοπρεπές επαγγελματικό μέλλον των παιδιών του.. Θα πρέπει να επιλέγει τις ανάγκες και τις ζωές των πολλών, αντί για τα υπερκέρδη των ελάχιστων, όπως συμβαίνει τα τελευταία πολλά χρόνια .
Φυσικά και διεκδικούμε με όλες μας τις δυναμεις την ψήφο των πολιτών, μα δεν είμαστε αιθεροβάμονες, ούτε έχουμε αυταπάτες.
Σε κυβέρνηση που δεν προκρίνει τα λαΪκά συμφέροντα και υπηρετεί αποκλειστικά την οικονομική ολιγαρχία των funds, των τραπεζιτών και των καρτέλ των επιχειρηματιών της ενέργειας, δεν πρόκειται να βρεθούμε. Και να είμαστε καθαροί, τέτοια θα είναι η κυβέρνηση που θα προκύψει είτε αυτοδύναμη, είτε με συνεργασία δύο ή περισσότερων μνημονιακών κομμάτων.
Εμείς, δίνουμε τη μάχη με τα ενωτικά ψηφοδέλτια του ΜέΡΑ25- Συμμαχία για τη Ρήξη για να ξαναζωντανέψει η προοπτική ενός αξιοπρεπούς μέλλοντος, για να αναθερμανθεί η ελπίδα στις καρδιές του κόσμου, για να αποκτήσει ξανά ο λαός εμπιστοσύνη στη δύναμή του, να πιστέψει πως όλα μπορούν να είναι αλλιώς, σε μια ζωή που να του αξίζει.
Νομίζω θα τα καταφέρουμε.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
