Λίγες ημέρες μετά τις καταστροφικές πλημμύρες του Σεπτεμβρίου στη Θεσσαλία, η κυβέρνηση ανέθεσε σε μια ολλανδική εταιρεία να εκπονήσει «σχέδιο αποκατάστασης» για την περιοχή μας. H «ΗVA International» (κατά λέξη «Εμπορικός Σύλλογος») είναι ακριβώς ό,τι λέει το όνομά της. Μια κερδοσκοπική εταιρεία, που δραστηριοποιείται αποκλειστικά στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Αξιοσημείωτο είναι πως εκτιμά ιδιαίτερα τους… Ελληνες μάνατζερ. O Γρηγόρης Δημητριάδης, νυν διευθύνων σύμβουλος του υπερταμείου, υπήρξε εκτελεστικός διευθυντής της. Ο Μιλτιάδης Γκουζούρης, άλλοτε συνεργάτης διαφόρων υπουργών, είναι ο νυν διευθύνων σύμβουλός της.
Το master plan που παρέδωσε τον Μάρτιο ήταν ένα κείμενο γεμάτο ασάφειες και κοινοτοπίες. Μόνη καινοτομία του, η πρόταση για… ιδιωτικοποίηση του νερού. Πράγματι, οι «Ολλανδοί» συνιστούν να εκμεταλλεύεται τους υδατικούς πόρους μας μια Α.Ε. Παρουσιάζουν μάλιστα λεπτομερώς το οργανόγραμμα της εταιρείας, τις αρμοδιότητες, τα προσόντα, ακόμα και τις… αμοιβές των στελεχών της (για τα δέκα κορυφαία, ζητούν 3.000.000 ευρώ ετησίως). Λίγες εβδομάδες μετά την ανακοίνωση του σχεδίου της ΗVA, το υπουργείο Ενέργειας (ΥΠΕΝ) φέρνει στη Βουλή άρον άρον νόμο που μεταφέρει τη διαχείριση της ύδρευσης της Θεσσαλίας στην Ανώνυμη Εταιρεία «Οργανισμός Διαχείρισης Υδάτων Θεσσαλίας» (ΟΔΥΘ Α.Ε.).
Το ότι αυτό κρύφτηκε σε ένα «πολυνομοσχέδιο» ή ότι η διαβούλευση για το master plan των «Ολλανδών» επιχειρήθηκε να γίνει στα… αγγλικά ή ότι η διαβούλευση για τον ΟΔΥΘ παραβίασε τον σχετικό νόμο ως προς τη διάρκειά της και την τύχη των (εκατοντάδων) σχολίων, υποδηλώνουν πως η κυβέρνηση θέλει να περάσει όσο πιο αθόρυβα γίνεται την ιδιωτικοποίηση του νερού.
Υπάρχει λόγος για αυτό: διεθνώς, η ιδιωτική διαχείριση του νερού έχει συνδεθεί με
(α´) μεγάλες ανατιμήσεις στην τιμή του,
(β´) προβλήματα στη συντήρηση των δικτύων ύδρευσης και επιδείνωση της ποιότητας του νερού, με επιπτώσεις στη δημόσια υγεία,
(γ´) επιβάρυνση του «λειτουργικού κόστους» των σχετικών οργανισμών, υπό το βάρος των ανεξέλεγκτων μπόνους, των αμοιβών και των μερισμάτων, σε μάνατζερ και μετόχους, (δ´) εμπέδωση των ιδιωτικών εταιρειών στην κατηγορία «too big to fail», που σημαίνει πως μπορούν να εκβιάζουν… ό,τι θέλουν σε φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις.
Κοντολογίς, από την ιδιωτικοποίηση του νερού ζημιώνονται το πορτοφόλι των πολιτών, η υγεία τους και τα δημόσια οικονομικά. Κερδίζουν μόνο οι μάνατζερ και οι μέτοχοι των Α.Ε. Η αγροτική παραγωγή στηρίζεται στο νερό. Ιδιωτικοποίησή του σημαίνει de facto υποθήκευση του προϊόντος και της γης των αγροτών. Οχι ό,τι καλύτερο για τη Θεσσαλία, που έχει ακόμα μνήμες από την εποχή των τσιφλικιών και των κολίγων.
Ολα συνέβησαν ως η κυβέρνηση να είδε στην καταστροφή μας μια ευκαιρία για την ιδιωτικοποίηση του νερού, πρώτα στη Θεσσαλία, στη συνέχεια στις υπόλοιπες περιφέρειες.
Εφτά μήνες μετά τις πλημμύρες, παραμένουμε χωρίς αξιόπιστο κυβερνητικό σχέδιο για την ανασυγκρότηση της Θεσσαλίας. Επιπλέον, βιώνουμε ένα «ωραίο πλιάτσικο» στις πλάτες των Θεσσαλών. Η απόσταση ανάμεσα στα παρηγορητικά λόγια και στις βάναυσες πράξεις είναι κραυγαλέα – και επώδυνη.
Νίκος Ράπτης Αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλίας για την Κλιματική Αλλαγή, Φώτης Λαμπρινίδης Αντιπεριφερειάρχης Θεσσαλίας για το Περιβάλλον
