«Σοκαρισμένη» , με «ανοιχτό το στόμα», «εμβρόντητη» έμεινε η κοινωνία του Βόλου από τον σφαγέα δύο ηλικιωμένων γυναικών. Ο πρώτος φόνος στα 27 , ο δεύτερος στα 39, και στο ενδιάμεσο εμπρησμοί, εκβιασμοί και διακίνηση…. αλλά και οικογένεια, που ο φονιάς την είχε πάνω απ΄όλα και διαφήμιζε την αγάπη του στα κοινωνικά δίκτυα. Εκεί, στο FB, που δήλωνε ως επάγγελμα… τζογαδόρος.
Γνωστός σε όλο το Βόλο ο φονιάς . Όλα τα γκεσέμια του υποκόσμου τον είχαν κολλητό.
Με όλους έκανε δουλειές και σε όλα τα «καλά μαγαζιά» που είναι «βιτρίνα» για βρωμοδουλειές, εργάστηκε «ιδρώνοντας» για το μεροκάματο.
Ένα μεγάλο τμήμα του μικρού χωριού που είναι ο Βόλος τον γνώριζε και αντιμετώπιζε την πολυσχιδή δράση του στους εκβιασμούς και τους εμπρησμούς … με απάθεια , γιατί πάνω απ΄όλα ήταν ένα λαϊκό παιδί, ένας οικογενειάρχης.
Αμέτοχοι παρατηρητές στη δράση του οι φίλοι, οι γνωστοί οι γείτονες. Όλοι οι .. εμβρόντητοι μαζί. Όλοι οι απαθείς μαζί.
Όλοι γνώριζαν, όλοι υποψιάζονταν. Για τους κολλητούς, ο Θανασάκης ηταν ένα καλό αυτοκαταστροφικό παιδί και τον παρακολουθούσαν αμέριμνοι γιατί στο κάτω –κάτω “δεν έκανε και κακό σε κανέναν”. Εννοείται πως στο κόσμο της νύχτας δεν είναι πρόβλημα να κάψεις δυο μαγαζιά… παράσημο είναι. Και αν έχεις και λεπίδα που “δουλεύει” τόσο ανεβαίνεις και σε εκτίμηση. Όσο για τους συγγενείς και τους γείτονες του Θανασάκη; Eχει απαντήσει η επιστήμη.
Έχει αναλύσει την κοινωνική απάθεια και το φαινόμενο των αμέτοχων παρατηρητών.
Για την «τυφλή» δικαιοσύνη, μην το συζητάμε. Τον άφηνε να «αλωνίζει» με ένα ποινικό μητρώο από τον Βόλο μέχρι τον Κορυδαλλό που “φιλοξενείται” σήμερα.
Η ίδια αδιαφορία έπαιξε ρόλο και στη δολοφονία της Κωνσταντίνας και του αδελφού της στη Μακρινίτσα. Σε αυτή την περίπτωση έπαιξε ρόλο και το φαινόμενο της θεσμικής απάθειας. “Συνωμότησε το σύμπαν”, δηλαδή η εισαγγελία, η αστυνομία, οι ψυχιατρικές δομές και αδιαφόρησαν για τις εκκλήσεις μιας νέας γυναίκας που αναζητούσε απεγνωσμένα βοήθεια. Αλώνιζε το καλό χωριατόπαιδο με τον προβληματικό γάμο, μέχρι που έβγαλε από τη μέση το πρόβλημά του.
Οι φονιάδες λοιπόν της διπλανής πόρτας δεν μας προκύψανε ξαφνικά και ας μην πέφτει κανείς από τα σύννεφα γιατί θα χτυπήσει.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
