Του Αλέξανδρου Χατζηχαραλάμπου
Πριν περίπου 25 χρόνια στην στην τότε Κοινότητα Διμηνίου επι (αείμνηστου) Δελημητρου υλοποιήθηκε ένα σημαντικότατο έργο που αφορούσε την περιοχή Διμηνίου , Σέσκλο και Παλιούρι. Το έργο αυτό αφορούσε την συστηματική άρδευση όλης της περιοχής τόσο για την καλλιέργεια Ελιάς (κύρια καλλιέργεια) όσο και την εκτροφή αιγοπροβάτων επίσης χαρακτηριστική δραστηριότητα της περιοχής. Περιελάμβανε γεωτρήσεις , υδρομετρητές και εργα υποδομής με αποτέλεσμα κάθε καλλιεργητής και κτηνοτρόφος να εχει πρόσβαση στο νερό ώστε να καλύπτονται απρόσκοπτα κάθε ανάγκες του πρωτογενή τομέα στο σύνολο του.
Ταυτόχρονα υπήρχε οργανωμένη υπηρεσία με υδρονομείς, υδραυλικούς ,γεωπόνο και μηχανισμό είσπραξης του χρηματικού αντίτιμου που πρόεκυπτε από την μετρούμενη κατανάλωση νερού κάθε παραγωγού. Τα έσοδα κάλυπταν το ενεργειακό κόστος , βλάβες , μισθούς υπαλλήλων. Μέχρι ενός χρονικού σημείου το ολο εγχείρημα λειτουργούσε ικανοποιητικά .
Κατά την διάρκεια των Καποδιστριακών Δήμων το ολο εγχείρημα ξέφυγε από την στοιχειωδώς καλή του λειτουργία. Επιγραμματικά η τότε Δημοτική αρχή Αισωνείας –Καποδιστριακοί Δήμοι- (κ. Δ. Καντολας) ξέροντας την σπουδαιότητα του έργου και το πόσο σημαντικό ρόλο του νερό στην παραγωγή επέτρεψε να αναπτυχθούν πελατειακές πολιτικομματικές σχέσεις που ειχε άμεσα αρνητικές συνέπειες για την λειτουργία του αρδευτικού δικτύου. Σχεδόν το 70% των παραγωγών (με συντεχνιακές και πελατειακές σχέσεις με την Δημοτική αρχή) σταμάτησε να πληρώνει ότι αναλογικά όφειλε βάση κατανάλωσης (αποτελούν την εκλογική προίκα προς τον σημερινό Δήμαρχο) . Συνέχισε όμως να πληρώνει το υπόλοιπο 30% οι λεγόμενοι . Αποτέλεσμα της μη καταβολής του ανταποδοτικού τέλους ηταν τα προβλήματα στο δίκτυο να είναι διαρκή και χωρίς ουσιαστικές λύσεις.
Η μεταφορά της άρδευσης και του δικτύου στην ΔΕΥΑΒ επι θητείας κ. Π. Σκοτινιώτη (Καλλικρατικοί Δήμοι) ήταν η αρχή του τέλους. Σπασμωδικές διαταγές είσπραξης οφειλών πολλές φορές για οφειλές 5ετίας, μη λειτουργία των υδρομετρητών, κατάργηση του μηχανισμού είσπραξης και εποπτείας της αρδευτικής λειτουργίας , πλημμελή εως ανύπαρκτη αποκατάσταση βλαβών. Συνέπεια αυτών ανεξέλεγκτη χρήση νερού, χωρίς προγραμματισμό με μεγαλύτερους καταναλωτές έως υπερκαταναλωτές τους παραπάνω …
Η σημερινή Δημοτική αρχή (ο εξής ένας) απαξίωσε , λοιδόρησε, εναντιώθηκε (βλέπε Σταγιάτες και κοινότητες του Πηλίου) σε κάθε περίπτωση να βελτιωθεί η κατάσταση στην άρδευση του Διμηνίου –Παλιουρίου (δεν ασχολείται με τα γιδοχώρια όπως διεμήνυσε ). Βέβαια ειχε να διαχειριστεί την καυτή πατάτα της ΕΡΓΗΛ . Προτεραιότητα ήταν πως θα έβρισκε τρόπους να στην ΕΡΓΗΛ να αλώσει τα ταμεία της ΔΕΥΑΒ.
Η κατάσταση ειχε φτάσει στο ναδίρ και η παραγωγή και η εκτροφή γινόταν με τα κόπων και βασάνων. Ώσπου πριν 2.5 χρόνια περίπου κατέφθασε μια μικρή ομάδα συμβούλων και πρότεινε στους παραγωγούς να αναλάβουν οι ίδιοι την διαχείριση του νερού και ο Δημος θα ηταν αρωγός!!!! Το μήνυμα ηταν ξεκάθαρο. Η ΔΕΥΑΜΒ , και ο Δήμος δεν θέλουν να ασχοληθούν με το συγκεκριμένο θέμα, δεν αποτελεί ζήτημα που είναι σημαντικό για αυτούς.
Μια ομάδα παραγωγών αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να θέσει το πρόβλημα ενώπιων του συνόλου των υπολοίπων παραγώγων ώστε να αναλάβουν αυτοί ουσιαστικά την αποκατάσταση των ζημιών του δικτύου και κάποια υποτυπώδη διαχείριση του αρδευτικού και ταυτόχρονα να περισώσουν το βιός τους. Συλλέγονται χρήματα και η ομάδα αυτή (και με την συνδρομή του Υδραυλικού του Πολυδύναμου) βάζει ,χρόνο ,κόπο (χωρίς κανένα οικονομικό όφελος) ωστε να καλύπτονται οι στοιχειώδεις ανάγκες σε νερό.
Οι οχλήσεις της ομάδας προς τον Πρόεδρο της ΔΕΥΑΒ κ. Τόρη σκοντάφτουν στην πάγια πρακτική του ανεύθυνου-υπεύθυνου . Το δόγμα εδώ περιγράφετε ως . Ως καταγόμενος από το Σέσκλο δεν τηρεί την ιδια πολιτική και γιαυτό η Δ. Ενότητα Σέσκλου απέχει από το εγχείρημα αυτό.
Σε επίσκεψη του άνακτα στο Διμήνι για το συγκεκριμένο θέμα (χειμώνας ’23 )συνοψίστηκε στις δύο προτάσεις: και στο (με άψογα γαλλικά< Αν θέλετε πρόβατα και ελιές να πάτε να κόψετε …τον λαιμό σας να βρείτε νερό>. Δεν τον συμβούλεψε κανένας από την του ότι μιλά σε αγρότες , κτηνοτρόφους και όχι σε ;
Οσο αφορά το συσσωρευμένο ενεργειακό χρέος στην ΔΕΗ ( μερικές 10καδες χιλιάδες ευρώ) ανέφερε ότι . ΠΟΙΟΙ; Ο Δήμος; Η ΔΕΥΑΒ; Μια δήλωση που ο γράφων θεωρεί άνευ περιεχόμενου αν αναλογισθούμε τις παραπάνω δηλώσεις και την γενικότερη αφερεγγυότητα του Άνακτα σε τέτοια θέματα.
Η απόφαση για την δημιουργία μιας Αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας με νόμιμη και με νομική υπόσταση (οι καλοθελητές καραδοκούν!!!) ήταν μονόδρομος και αναγκαία. Η δημιουργία και υλοποίηση αυτής της εταιρείας που προτάθει είχε την σύμφωνη γνώμη της πλειοψηφίας των παραγωγών Διμηνίου-Παλιουρίου. Άλλωστε η συνέλευση αποτελεί το κυρίαρχο όργανο αποφάσεων . Ετσι ουσιαστικά θα υπάρχει μια αυτοδιαχείριση του δικτύου σε θέματα που αφορούν την αποκατάσταση των βλαβών και την τήρηση του προγράμματος άρδευσης για κάθε παραγωγό-κτηνοτρόφο. Το όλο εγχείρημα θα στηρίζεται στην οικονομική συνδρομή και στην προσωπική εργασία των παραγωγών.
Θεωρώ ότι το βασικό μέλημα της προσπάθειας (με την συνδρομή και συμμετοχή όλων) είναι να διατρανώσει την κάθετη αντίθεση της στην ιδιωτικοποίηση του νερού. Την επαναφορά της άρδευσης στον Δήμο υπό τον έλεγχο των άμεσων ενδιαφερομένων δηλαδή των κτηνοτρόφων και των καλλιεργητών. Ότι το νερό είναι δημόσιο αγαθό και δεν είναι εμπόρευμα. Να κάνουν ότι είναι ανθρωπίνως δυνατό να στερήσουν απο κάθε επιχείρημα τις βλέψεις όποιων (και είναι πολλοί μεσα στον Δήμο) σκέπτονται την ιδιωτικοποίηση του νερού.
