Το νερό των πλημμυρών θα πάρει περισσότερο από 2 χρόνια για να απορροφηθεί στη Λίμνη Κάρλα, η έκταση που φιλοξενούσε την 1η ΤΑΞΑΣ “κολυμπάει” και ο ένας μετά τον άλλον οι φορείς εκδίδουν ψηφίσματα για την παραμονή της στο Στεφανοβίκειο. Ανθρωποι έχτισαν την ζωή τους στην περιοχή, 800 οικογένειες ενισχύουν την οικονομία της, εκατοντάδες στελέχη καλούνται να πάρουν μετάθεση, αλλά στις παρούσες συνθήκες η 1η ΤΑΞΑΣ δεν μπορεί να επιστρέψει στο Στεφανοβίκειο όπου μόνο νερόφιδα και βατράχια μπορούν να επιβιώσουν πλέον στις εγκαταστάσεις της.
Ο Δήμος Ρήγα Φεραίου στα διοικητικά όρια του οποίου η καταστροφή των δημοτών είναι τεράστια- καθώς η πλειοψηφία ασχολείται με τον πρωτογενή τομέα και μέλλον δεν υπάρχει όσο το νερό “πνίγει” περιουσίες και καλλιέργειες- δίνει όλο το βάρος στην διεκδίκηση για παραμονή της 1ης ΤΑΞΑΣ, η οποία είναι αδύνατον να επιστρέψει κάτω από τις επικρατούσες συνθήκες. Το περίεργο είναι ότι ο δήμαρχος δεν σπαταλά την ίδια ενέργεια για να διεκδικήσει την επιβίωση των 5000 καλλιεργητών δημοτών του, που από παραγωγοί αναζητούν δουλειά σε καφετέριες για να ζήσουν τις οικογένειές τους, αλλά επενδύει μόνο σε απαιτήσεις για παραμονή της ταξιαρχίας και κατά τα λοιπά σιωπά.
Η κατασκευή των αντιπλημμυρικών έργων αποτελεί τη μόνη βιώσιμη λύση για να επιστρέψει η στρατιωτική βάση στο Στεφανοβίκειο και όλες τις πρωτοβουλίες έχει στα χέρια της η Κυβέρνηση, η οποία όμως είναι απούσα και θα είναι απούσα όταν οι δήμαρχοι, όπως ο κ. Νασίκας την αφήνουν ανενόχλητη και αρκούνται σε δημόσιες σχέσεις, χωρίς αποτέλεσμα.
