Η Λέσχη εργαζομένων και νεολαίας Βόλου διοργανώνει εκδήλωση με θέμα «Ενεργειακές επενδύσεις και ακρίβεια. Πως η καταστροφική καπιταλιστική ανάπτυξη συντρίβει κάθε κοινωνικό πεδίο».
Στόχος των διοργανωτών είναι, αξιοποιώντας την εμπειρία των μαχών ενάντια στις ενεργειακές επενδύσεις, τόσο στην περιοχή (Άγραφα, Βόλος κτλ), όσο και γενικότερα, να συμβάλουν σε μία νέα κλιμάκωση των κινηματικών αντιστάσεων στα καυτά κοινωνικά ζητήματα. Ομιλητής θα είναι ο Παναγιώτης Μαυροειδής, μηχανικός και μέλος της ανοιχτής συνέλευσης ενάντια στην πράσινη ανάπτυξη και τα αιολικά στα Άγραφα.
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 12 Νοεμβρίου στις 19:00, στο χώρο της Λέσχης εργαζομένων και νεολαίας, Μεταμορφώσεως 19, με την τήρηση υγειονομικών μέτρων.
Όπως αναφέρουν οι διοργανωτές:
Καύση σκουπιδιών, εξορύξεις και ΑΟΖ, ανεμογεννήτριες και αιολικά. Οι ενεργειακές «επενδύσεις» βρίσκονται εδώ και χρόνια στο επίκεντρο της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Ένας ακήρυχτός ενεργειακός πόλεμος επιβάλει κοινωνικές ιεραρχήσεις, χαρίζει θάλασσες, βουνά και κάμπους σε ιδιώτες, καταστρέφει οικοσυστήματα, θέτει σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές.
Αλήθεια ο πακτωλός ενεργειακών πηγών θα φέρει φθηνότερη ενέργεια στην κοινωνική πλειοψηφία; Οι γιγαντιαίες ανατιμήσεις όλων των πηγών ενέργειας του τελευταίου διαστήματος δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Ο καπιταλισμός δεν επενδύει για να βελτιώσει ούτε τις παρεχόμενες υπηρεσίες προς την ανθρωπότητα, ούτε πολύ περισσότερο για να διατηρήσει τη βιωσιμότητα του πλανήτη. Επενδύει με έναν πρωτόφαντα καταστροφικό τρόπο απλά και μόνο για να ανακάμψει από τα διαρκή κρισιακά φαινόμενα που γεννά από το 2007 ακόμα.
Τα κινήματα των τελευταίων χρόνων που αντιτάχθηκαν με διάφορους τρόπους και μορφές σε μια σειρά ενεργειακών επενδύσεων, ανέγνωσαν αυτή την καταστροφική αντίφαση. Δηλαδή το γεγονός πως η κοινωνική πλειοψηφία καλείται να θυσιάσει τα πάντα μπροστά στις ιεραρχήσεις των επιχειρηματικών ομίλων που εμπλέκονται στο ενεργειακό σαφάρι, για να λάβει τελικά ως «ανταπόδοση» καμένη γη περιβαλλοντικά, τσακισμένες ελευθερίες και μια δυσβάσταχτη οικονομική πραγματικότητα.
Μόνο ένα κοινωνικό ρεύμα που θα αντιταχθεί σθεναρά στις ενεργειακές επενδύσεις με όρους ακύρωσης τους μπορεί να ξεκινήσει μια διαδικασία επανακαθορισμού των ενεργειακών αναγκών, επιλογής μορφών ενεργειακής παραγωγής με το μικρότερο περιβαλλοντικό αποτύπωμα και τελικά παροχής φτηνής ενέργειας στην κοινωνική πλειοψηφία. Σήμερα που το ζήτημα της διαβίωσης της κοινωνικής πλειοψηφίας τόσο με όρους οικονομίας, όσο και με περιβαλλοντικούς όρους αποτελεί πραγματικά όρο «ζωής και θανάτου» για εκατομμύρια ανθρώπων, επικαιροποιείται το ζήτημα της ενδυνάμωσης εκείνων των κινηματικών αντιστάσεων που θα σπάσουν τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου και θα διεκδικήσουν μια αξιοβίωτη ζωή.
