Χρήση χασίς από τα 22 . Μέσα στη χρήση γέννησε παιδιά, έζησε ως μάνα, γυναίκα και επαγγελματίας. Μέσα στη χρήση γύρισε τον κοσμο , χώρισε και μεγάλωσε τα παιδιά της. Τρια τσιγάρα στάνταρ την ημέρα και η κατάθλιψη πάντα παρούσα να απορροφά κάθε ιχνος δύναμης.
Σήμερα, το μόνο που την κλόνισε, ηταν το γεγονός ότι παιδί της μπήκε σπίτι με την παρέα του σχολείου και άναψαν τσιγαριλίκια. Τους είδε στο μπαλκόνι και ήθελε να πέσει στο κενό. Η “άνετη” μαμά ‘εχασε τον κοσμο και μετά από 4 μήνες το ίδιο το παιδί της ζήτησε να παρακολουθήσουν το πρόγραμμα του Πιλότου.
Η Νίκη, ενεργό μέλος του ΚΕΘΕΑ στον Βόλο, ποτέ δεν έκρυψε από τα παιδιά της πως κάνει χρήση χασις . “Πως να το κρύψω , μεγάλωναν και με έβλεπαν πως αντιδρούσα. Ηταν μια καθημερινότητα την οποία εγώ θεωρούσα κομμάτι της ζωής μου και την επέβαλλα σε όλους. Ειλικρίνεια το έλεγα. Το πρόβλημα ηταν πως θεωρούσα πως δεν έκανα κάτι περίεργο. Ενα κομμάτι του εαυτού του , που έπρεπε να το αποδεχτούν όλοι. Ετσι, νόμιζα”.
Πάντα την έλκυε το περιθώριο, οι “σκοτεινές παρέες” αλλά έμεινε στο χασις. Σε ένα ταξίδι όταν ηταν 20 χρονών γνωρίζει τον άντρα που την γοήτευσε. Χρήμα, παρέες , μεγάλη ζωή και ατέλειωτα τσιγάρα. Δημιουργούν οικογένεια .
Λειτουργούσαν ως χειρόφρενο που ξεχάσανε να λύσουνε προτού βάλουνε μπρος. Η ζωή προχωρούσε, αλλά αργά, με πολλές λάθος επιλογές , και τα προβλήματα συσσωρεύονταν. Ζούσαν εκτός Βόλου. Αποφασίζει να επιστρέψει και ο συζυγος την ακολουθεί, αλλά δεν αντέχει στη σύμβαση και τις υποχρεώσεις. Αδειάζει τον τραπεζικό τους λογαριασμό και γυρίζει πίσω. Στον Βόλο η ίδια μαθαίνει πως στην εξάρτηση ” βρίσκεται πρόσωπο του οικογενεικού περιβάλλοντος με τον οποίο σήμερα έχει κόψει επαφή.
Αποφασίζει να ζητήσει βοήθεια απο το ΚΕΘΕΑ για το συγγενικό της πρόσωπο. Εκεί αποκαλύπτει πως η ίδια κάνει χρήση χασίς και της προτείνουν να την στηρίξουν, παρότι προσπάθησε να τους πείσει πως δεν έχει κανένα πρόβλημα. Δεν καταλάβαινε πως αυτό ακριβώς ήταν το πρόβλημα…
Εντάχθηκε στο πρόγραμμα, αλλά δεν αντεξε και μια ημέρα τα παράτησε. Εξακολουθούσε να μην βλέπει κανένα ζήτημα και δεν έβρισκε λόγο να παρακολουθεί συνεδρίες.
Όποιος δεν συνεχίζει την κατανάλωση κάνναβης θα χρειαστεί ένα χρονικό διάστημα μέχρις ότου οι διανοητικοί μηχανισμοί του αρχίσουν να λειτουργούν πάλι κανονικά και η Νίκη δεν αποφάσιζε να αλλάξει ρότα. “Κάθε μέρα σε ένα χάος και να σκεφτεί κανείς πως κάνω τρεις δουλειές για να μεγαλώσω τα παιδιά. Αγχος, αγοραφοβία, σωματικοί πόνοι. Μια ημέρα γατζώθηκα νοητικά από μια κλωστή και είπα εδω θα μείνω, δεν έχει παρακάτω. Εβλεπα το φως να είναι ψηλά και έλεγα δεν το φτάνω αλλά θα καθήσω εδω για να μην πεσω παρακάτω.
Δεν τα κατάφερα την πρώτη φορά στο πρόγραμμα και η κλωστή έσπασε οταν είδα το παιδί μου να κάνει χρήση χασις. Εβλεπα τι συνέβαινε και ζουσα χειρότερη κόλαση. Εκεί τα είδα όλα, είδα πως υπάρχει και παρακάτω. Το παιδί τελικά μου ζήτησε να έρθουμε μαζί και να προσπαθήσω και εγω ξανά.
Εάν σήμερα μου ζητούσε κανείς να περιγράψω όσα ζω εδω στο ΚΕΘΕΑ με τους ανθρώπους του , ειλικρινά δεν μπορώ.
Δεν υπάρχουν λογια και λέξεις. Δεν μπορώ να μιλήσω για την ανάπτυξη των απίστευτων ικανοτήτων που έχει το παιδί, για την ανακάλυψη ταλέντων που δεν έβλεπα και ίσως δεν ηξερε να τα δει και εκείνο. Δεν μπορώ να μιλήσω για τα υπόλοιπα παιδιά και γονείς που δεν έχουν θέματα χρήσης ουσιών αλλά εξαρτήσεις από άλλα δηλητήρια οπως το διαδίκτυο. Τι να πω… Αυτός ο πολυχώρος πολιτισμού και ζωής είναι ανοιχτός για όλους , χωρίς προκαταλήψεις και κρίσεις. Συναντάς ανθρώπους που δεν έχουν κανένα ζήτημα εξάρτησης , αλλά είναι εδώ γιατί ζουν μια φάση -οπως λένε και τα παιδιά- σπουδαία. Συμβόλαιο ζωής πάνω σε λευκό χαρτί θα υπέγραφα για όλους τους ανθρώπους εδω στο ΚΕΘΕΑ . Λεω σε όλους ένα και μόνο πράγμα: Περάστε το πρώτο σκαλί , πατήστε το πόδι σας στη σκάλα και όλα θα αλλάξουν”.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΤΑΣΣΟΠΟΥΛΟΥ
