Μια γυναίκα πολυάσχολη που 24 ώρες της ημέρας δεν είναι αρκετές για να προλάβει όλα τα «μέτωπα» των δραστηριοτήτων της. Για πολλούς από εμάς είναι όμως και ατρόμητη. Εκεί, που όλοι σταματάμε , εκεί που όλοι ενστικτωδώς βλέπουμε κίνδυνο, εκεί η Δέσποινα Τσαφετοπούλου μας λέει πως όλα είναι … μια ιδέα.
Αφορμή για την συνέντευξη, το γεγονός ότι συνεχώς την παρατηρούμε σε φωτογραφίες να αγκαλιάζει φίδια, ερπετοειδή και αράχνες, με φροντίδα. Λατρεία της Δέσποινας ότι υπάρχει στον κόσμο τούτο, που οι άνθρωποι έβαλαν σκοπό και πρόγραμμα να εξαφανίσουν. Ενεργή στα social, μας μεταδίδει τις γνώσεις και την αγάπη της για τα ζώα και σε πολλούς προκαλεί θαυμασμό. Μάλιστα, είναι συν-ιδρύτρια και συν-διαχειρίστρια στην Ομάδα των Ελληνικών και Κυπριακών Αραχνιδών.
Για την ίδια οι άνθρωποι δεν γεννιούνται με ενστικτώδεις φοβίες για τα έντομα, τα ερπετά και τα ζώα, ούτε τα βρίσκουν σιχαμερά και αποκρουστικά από την ώρα που αντικρίζουν τον κόσμο. Μπορούν όμως σε μικρή ηλικία να μαθαίνουν πολύ γρήγορα να τα συνδυάζουν με τον κίνδυνο, εφόσον υπάρχουν ανάλογες αντιδράσεις από τους ενήλικους.
Η Δέσποινα από μαθήτρια αγαπούσε ερπετά και έντομα. Ήταν η εξαίρεση στο σχολείο της , αλλά μεγαλώνοντας έγινε παράδειγμα στη ζωή.
Καλλιτέχνης αργυροχρυσοχόος και αθλήτρια , εθελόντρια με όλη την σημασία της λέξεως , μια γυναίκα που δεν είναι δήθεν δραστήρια , δήθεν φιλόζωη , δήθεν λίγο απ΄ όλα, δήθεν γενικώς.
Είναι αθλήτρια και εκπαιδεύτρια της Ολυμπιακής τοξοβολίας στον Σκοπευτικό Σύλλογο Βόλου, συμμετέχει ενεργά σε σημαντικούς πολιτιστικούς συλλόγους του Βόλου και της Μαγνησίας, με πρώτο το Σωματείο «Φίλοι Αθανασάκειου Αρχαιολογικού Μουσείου Βόλου και Αρχαιολογικών Χώρων Μαγνησίας & Βορείων Σποράδων». Επίσης είναι μέλος στους «Πολίτες για το Μουσείο της Πόλης του Βόλου», στο «ΣΙΜΕΑ», την «ΟΠΙΒΟ».
Σήμερα μιλάει σήμερα στα gegonota και κάνει σε όλους… ψυχοθεραπεία.
Συνέντευξη: Κατερίνα Τασσοπούλου
-Γιατί εμείς, οι πολλοί, τρέμουμε ότι εσύ λατρεύεις; Παράξενοι είμαστε εμείς που φοβόμαστε φίδια, αράχνες , νυχτερίδες , κατσαρίδες, ποντίκια, αρπακτικά ή εσύ;
Ο φόβος είναι μια φυσιολογική αντίδραση του ανθρώπου, μπροστά σε κάτι άγνωστο, που ίσως θεωρεί ότι τον απειλεί. Οι δοξασίες, οι προκαταλήψεις των παλιότερων, οι φήμες και κυρίως η διάχυτη άγνοια της Ελληνικής κοινωνίας προς τα άγρια είδη όλων των ειδών, που απαρτίζουν την βιοποικιλότητα της χώρας μας, είναι οι βασικές πηγές αυτού του φόβου. Εκτός από την μεγάλη πλειοψηφία που φοβάται οτιδήποτε, πετάει, έρπει ή κινείται, υπάρχει και εξίσου μεγάλος αριθμός ανθρώπων, που ξεπερνούν τις φοβίες τους μαθαίνοντας αρχικά να αναγνωρίζουν τα είδη, και έπειτα και σιγά -σιγά ενημερώνουν και άλλους συνανθρώπους μας, που με τη σειρά τους βοηθούν άλλους. Σε αυτό συμβάλλει κυρίως το διαδίκτυο, με τις δεκάδες ομάδες βιοποικιλότητας στις οποίες συμμετέχουν και σημαντικοί επιστήμονες των πεδίων που αυτές αφορούν.
Όσο για τις κατσαρίδες, τις απεχθάνομαι απίστευτα κι εγώ. Αλλά υπάρχει μια πανέμορφη αράχνη που εντοπίζεται σε ολόκληρη τη Μεσόγειο- και στη χώρα μας, που ειδικεύεται στο κυνήγι τους! Είναι να μην αγαπάς τις αράχνες, μετά από αυτό;
-Έχουμε παραποιήσει τον τρόπο σκέψης μας και δεν αγαπάμε την φύση ; Ο νέος τρόπος ζωής που θέλει την επαφή με την φύση κομμάτι της ζωής μας , βρίσκει ανταπόκριση σε όλο και μεγαλύτερο τμήμα του κόσμου. Είναι το νέο life style. Αυτό δεν σημαίνει πως η επαφή με το φυσικό περιβάλλον βάζει στο περιθώριο τον φόβο μας για «απρόβλεπτες συναντήσεις» .
Οι περισσότεροι από μας, έχουμε μια διαστρεβλωμένη εικόνα για το τί είναι φύση. Χωρίζουμε τα ζώα σε όμορφα και άσχημα, σαν να τα περνάμε από κάστινγκ και χαρακτηρίζουμε και περιγράφουμε τα είδη, με βάση τις εμμονές μας και τα κόμπλεξ μας. Η φύση όμως δεν ενδιαφέρεται για τις απόψεις μας, ούτε και μπαίνει σε καλούπια, επειδή τότε παύει να είναι «φύση». Η αληθινή άγρια φύση έχει τσουκνίδες, βάτα, ζουζούνια, σκουλήκια, κάμπιες, αράχνες, ερπετά, τρωκτικά και δεκάδες άλλα ζώα που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν, και φυσικά, φοβούνται! Όσο για τις απρόβλεπτες συναντήσεις, κάποιοι από μας, ελπίζουμε να έχουμε πολλά τετ α τετ τέτοιου είδους! Εγώ προσωπικά, έχω μια τεράστια λίστα ειδών που θέλω να δω και να φωτογραφίσω, και ειλικρινά ζω πολύ ευτυχισμένες στιγμές όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο! Μακάρι οι άνθρωποι να μπορούσαν να αγαπήσουν και να εκτιμήσουν όλα αυτά τα υπέροχα και μοναδικά πλάσματα που μας περιβάλλουν!
-Και τι μας συμβουλεύεις ; Να ξαπλώσουμε στο ντιβάνι του ψυχολόγου ή υπάρχει άλλη συνταγή;
Η γνώση είναι δύναμη. Και γίνεται ακόμα δυνατότερη όταν μοιράζεται. Το διαδίκτυο, είναι ένα καταπληκτικό εργαλείο μάθησης, που υπάρχει σε κάθε κινητό τηλέφωνο, όσο απλό ή εκλεπτυσμένο μοντέλο είναι . Αλλά ακόμα και αν κάποιος δεν γνωρίζει πώς να αναζητήσει αξιόπιστες πληροφορίες για ένα φυτό, ένα έντομο ή ένα ερπετό κλπ, μπορεί να αναζητήσει τις δεκάδες αντίστοιχες ομάδες που υπάρχουν στο ΦΒ, και εκεί σίγουρα θα βρεθεί κάποιος που θα μπορέσει να πληροφορήσει τον κάθε ενδιαφερόμενο για το είδος που συνάντησε. Έτσι θα κάνει το πρώτο βήμα να ξεπεράσει και τις φοβίες του, θα συμμετάσχει περισσότερο, και κάποια στιγμή θα μπορέσει να βοηθήσει και άλλους που βρίσκονται ακόμα στο πρώτο στάδιο απορίας/ περιέργειας.
Παντρεμένη με τον Μιχάλη, μητέρα της Ελένης και της Σοφίας . Είσαι ο κανόνας στην οικογένεια ή η εξαίρεση; Έχουν όλοι την ίδια αγάπη για τα όμορφα , άγνωστα , επικίνδυνα , ακίνδυνα ή τρομακτικά ζώα τούτης της γης;
Όλοι μας στην οικογένειά μας έχουμε εμπλακεί με διάφορους τρόπους, στην προστασία του περιβάλλοντος και στη διατήρησή του. Με τον Μιχάλη εργαστήκαμε εθελοντικά για πολλά χρόνια στο Σταθμός Βοήθειας Αγριων Ζώων και Πουλιών Νέας Ιωνίας, και επίσης οι κόρες μας πολλές φορές ανέλαβαν να φροντίσουν νεογνά και μωρά πουλιών και θηλαστικών, που μεταφέρθηκαν στο σπίτι μας ώστε να έχουν 24η παρακολούθηση και φροντίδα. Ακόμα και τώρα, όπου μπορούμε, προσπαθούμε όλοι μας, να βοηθηθούμε άγρια ζώα, ερπετά και πουλιά που βρίσκονται σε κίνδυνο. Αγαπάμε και σεβόμαστε τη φύση και μας αρέσει να ανακαλύπτουμε τον μικρόκοσμο γύρω μας.
–Έχεις ενεργή και συνεχή ενασχόληση με την Ελληνική βιοποικιλότητα. Στο παρελθόν έχεις υπάρξει εθελόντρια του Σταθμού Βοήθειας και Προστασίας Άγριων Ζώων και Πουλιών Νέας Ιωνίας . Ο Σταθμός δεν υποστηρίχθηκε και έκλεισε πριν πολλά χρόνια , παρότι σήμερα θα προσέφερε πολλά με την ανασύσταση της λίμνης Κάρλας. Βλέπουμε ότι ακόμα και για την προστασία των αδεσπότων μόνο οι εθελοντές με πενιχρά μέσα, αλλά πολλές αντοχές , ενδιαφέρονται. Είμαστε μια κοινωνία που τα ζώα μας είναι βάρος και δεν μπορούμε να τα προστατέψουμε όπως σε όλο τον δυτικό πολιτισμένο κόσμο;
Νομίζουμε ότι τα ζώα είναι τα παιχνίδια μας, που άμα τα βαρεθούμε ή «μας κουράσουν», μπορούμε να τα πετάξουμε σαν σκουπίδια. Τα ζώα δεν μας εγκαταλείπουν, εμείς τα εγκαταλείπουμε. Μας αγαπούν με ανιδιοτέλεια και εμείς προδίδουμε την αγάπη και την εμπιστοσύνη τους. Δεν φροντίζουμε για αυτά. Κάποιοι συμπολίτες προσπαθούν να βοηθήσουν ταΐζοντας τα αδέσποτα, ή αναλαμβάνοντας στειρώσεις και θεραπείες, αλλά αυτό δεν φτάνει, μιας και ο αριθμός των αδέσποτων αυξάνεται με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Όμως αν κάθε ένας από μας, αναλάμβανε τις ευθύνες του απέναντι στο οικόσιτό του και ο δήμος τις δικές του ευθύνες απέναντι στους πολίτες του, η κατάσταση θα ήταν πολύ διαφορετική. Αλλά είμαστε απάνθρωποι με τα ζώα, και το ίδιο απάνθρωποι είμαστε και με τους ανθρώπους.
-Έχεις σπουδάσει και εργάζεσαι ως αργυροχρυσοχόος. Τα έργα σου είναι πραγματικά εντυπωσιακά , αλλά σε πολλά από αυτά το μήνυμα , φανερό ή «κρυμμένο» είναι η φύση. Ανακάλυψες την φύση στην τέχνη ή το αντίθετο;
Η φύση, η βιοποικιλότητα, τα φυτικά μοτίβα, τα έντομα και τα πουλιά, είναι μέρος της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Το κίνημα Art nouveau, και οι σπουδαίοι δημιουργοί του, ο William Morris, ο Walter Crane ο Alphonse Mucha κ.α., είναι η αγαπημένη μου πηγή έμπνευσης, και έμαθα πολλά μέσα από τη μελέτη των έργων τους. Θεωρώ αυτήν την καλλιτεχνική τάση ως αξεπέραστη σε ομορφιά, και προσπαθώ να την ενσωματώνω στα σχέδιά μου, επειδή ακριβώς, ταιριάζει στη δική μου ιδιοσυγκρασία.
