Ο Μάρκος Βαξεβανόπουλος περιγράφει την περιπέτειά του μετά την απόφασή του να ταξιδέψει χθες για επαγγελματικούς λόγους από Βόλο προς Αθήνα. Αυτή η ατυχία του έδωσε την ευκαιρία να συναντήσει όλες τις δυσκολίες και τον τραγέλαφο:
1) Όλες οι εταιρείες που διαχειρίζονται τους δρόμους μας ήταν σε μεγάλο βαθμό ανέτοιμες να αντιμετωπίσουν αυτό το κύμα κακοκαιρίας που ήταν προειδοποιημένο από τους μετεωρολόγους και ουσιαστικά μιλάμε για 10 έως 50 πόντους χιόνι. Ρωτούσα στα διόδια πληροφορίες και οι υπάλληλοι ήταν εντελώς ανενημέρωτοι. Ειδικά στην Αττική Οδό οι ελεγκτές κυκλοφορίας πετούσαν χαρταετό! Το πιο αστείο ήταν ότι μας βάζαν να πληρώσουμε διόδια σε δρόμους που κολλούσαμε για ώρες. Λυπήθηκα αφάνταστα τους οδηγούς που έβλεπα εγκλωβισμένους στην Αττική οδό.
2) Οι Δήμοι και οι Περιφέρειες που διέσχισα, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων που αποκαλύπτουν την απραγία της πλειοψηφίας, ήταν επίσης απροετοίμαστοι. Κατεχάκη κλειστή; Μεσογείων κλειστή; Κεντρικοί δρόμοι στα βόρεια προάστια κλειστοί; Κεντρικοί δρόμοι στην Ανατολική Αττική; Πολλοί κλειστοί. Κεντρικοί δρόμοι στην Κεντρική Ελλάδα κλειστοί.
3) Ο ηλεκτρικός Πειραιώς-Κηφισια μετατράπηκε σε Πειραιώς-Ειρηνη. Αποτέλεσμα; Εκατοντάδες πολίτες να περπατούν χιλιόμετρα για να φθάσουν στα σπίτια τους. Άρα ο ΗΣΑΠ επίσης δεν προετοίμασε ένα σχέδιο καθαρισμού της ηλεκτροκίνησης.
4) Διακοπές ρεύματος απίστευτες και εκατοντάδες. Θα περίμενα ύστερα από την περσινή “Μήδεια” να υπάρχει επιχειρησιακό σχέδιο από τον ΔΕΔΗΕ σωστής προστασίας του δικτύου. Το αντίθετο. Μείναμε όλο το βράδυ στο σκοτάδι και στο κρύο σε περιοχή κοντά στο Λαύριο.
5) Δύο εικόνες μου έμειναν όσον αφορά στην ατομική μας ευθύνη. Από τη η αλληλεγγύη των ανθρώπων να σπεύδουν άμεσα να βοηθήσουν άλλους κυρίως στο να βάλουν αλυσίδες, να σπρώξουν αμάξια, να δώσουν οδηγίες και από την άλλη ανεγκεφαλους να αφήνουν το αμάξι τους καθετα στον δρομο, να μην ξέρουν τα βασικά από οδηγική ευθύνη και τη μη οδήγηση στη ΛΕΑ και άλλα πολλά.
6) Αυτό που μεταδίδουν τα κανάλια είναι το ελάχιστο. Η ανοργανωσια ήταν έκδηλη. Οι άνθρωποι ήταν εξαγριωμένοι με όλο αυτό το μπάχαλο. Και εγώ είμαι τώρα εξαγριωμένος από τις ερωτήσεις της δημοσιογράφου του Σκάι στον Πατούλη.
Συμπερασματικά. Μην ψάχνετε να πείτε πού είναι το κράτος. Εμείς είμαστε το κράτος. Εμείς ψηφίζουμε τους αιρετούς. Απλα είναι “άμπαλοι”. Όχι οι αδιάφοροι αιρετοί. Αυτό είναι πασιφανές. Οι ψηφοφόροι που ψηφίζουν ξανά και ξανά αυτούς που τους καταστρέφουν τη ζωή. Ξανασκεφθειτε τι ψηφίζετε και μη θεωρείτε κυρία αντίδραση τα εύστοχα στιχάκια. Συμμετέχετε στα κοινά και διώξτε τους άχρηστους που μας διοικούν.
Δεν βλέπω μεγαλύτερο μαρτύριο από το να με διοικούν ηλιθιότεροι από μένα.
Υ.Γ Πριν ακριβώς ένα μήνα βρέθηκα με το αυτοκίνητο σε πιο σφοδρό κύμα κακοκαιρίας στην κεντρική Γαλλία. Οι εθνικές οδοί παρέμεναν ανοιχτές και τα αυτοκίνητα δεν χρειάζονταν αλυσίδες. Τα εκχιονιστικα μου έκαναν εντύπωση πόσο οργανωμένα καθάριζαν το έντονο χιόνι. Κι επίσης υπήρχε ραδιοφωνικός σταθμός που διέκοπτε αυτόματα τη μουσική στο αυτοκίνητο και μετέδιδε ακριβείς πληροφορίες”
